Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025

Aπό ξένο τόπο

 Aπό ξένο τόπο κι απ' αλαργινό ήρθ' ένα κορίτσι, φως μου, δεκαοχτώ χρονώ'. Ούτε στην πόρτα βγαίνει ούτε στο στενό ούτε στο παραθύρι, φως μου, δυο λόγια να της πω. Έχει μαύρα μάτια και σγουρά μαλλιά και στο μάγουλό του, φως μου, έχει μιαν ελιά. Δε μου τη δανείζεις δεν μου την πουλάς την ελίτσα που 'χεις, φως μου, και με τυραννάς. Δε σου τη δανείζω, δεν σου την πουλώ μόν' να τη χαρίσω θέλω σε κείνον π' αγαπώ. From a foreign and distant place, There came a girl, my light, 18 years old, She doesn't come out into the door or the alley Nor to my window, my light, to tell her a couple of words She has black eyes and curly hair, And on her cheek, she has a beauty spot Won’t you lend your beauty spot to me, won’t you sell it to me? I won’t lend it to you, I won’t sell it to you, I want to keep it and let it torture you Turkish lyrics and translation: Üsküdar'a gider iken aldı da bir yağmur. Kâtibimin setresi uzun, eteği çamur. Kâtip uykudan uyanmış, gözleri mahmur. Kâtip benim, ben kâtibin, el ne karışır? Kâtibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır! Üsküdar'a gider iken bir mendil buldum. Mendilimin içine (de) lokum doldurdum. Kâtibimi arar iken yanımda buldum. Kâtip benim, ben kâtibin, el ne karışır? Kâtibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır! While going to Üsküdar, it began to rain My scribe's frock coat is long, the tail of their coat is muddy The scribe has been awoken from sleep, their eyes are bleary The scibe is mine, I'm the scribe's, why do others interfer? How the starched shirt fits to my scribe While going to Üsküdar, I found a handkerfchief I put Lokum in my handkerchief and fed it to him While I was looking for my scribe, I found him nearby

Αυτό είναι ένα πολύ κοινό τραγούδι στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με σχεδόν πάντα τον πολιτισμό εκεί να έχει μια εκδοχή στη γλώσσα του. Η ακριβής προέλευση είναι αβέβαιη, και ενώ οι θυμωμένοι εθνικιστές σε κάθε πολιτισμό διεκδικούν άγρια ​​τη δική τους, όπως αποδεικνύεται από το ντοκιμαντέρ «Whose Song is This?», είναι πολύ πιθανό ότι ήταν, από την αρχή, ένα μείγμα από το πολιτιστικό χωνευτήρι της ύστερης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα. Η διασκευή μου περιλαμβάνει ούτι, κανονακι, βιολί και ακορντεόν, όλα κοινά όργανα μέσα στην ελληνοτουρκική μουσική συνέχεια.

3 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... ἕνας Πέρσης ἀπ'τὸν Καναδά,

ν'ἀσχολεῖται με τοὺς Βυζαντινοὺς (ἐκ τῶν πραγμάτων ἐχθρούς κι ἀνταγωνιστές τῶν προγόνων του, ὡς... οἱ δύο μεγάλες δυνάμεις τῆς ἐποχῆς ) καὶ νὰ γράϕει ἐπική μουσική γιὰ τὴν ἀϕεντιά τους...

ὅπως καὶ νἄχει...

δείχνει ἐπίμονος ἀναζητητής... !

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

μαγικος!!!

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... το συνηθίζαν οἱ Πέρσες
καὶ τότε, ὡς πυρολᾶτρες,

ἀλλά καὶ τώρα,
ὡς μουσελίμηδες..

λές... !!!