✿Τα βρώμικα πιάτα αποδεικνύουν ότι μαγειρεύω και ταΐζω την οικογένειά μου..ღ
✿Τα γεμάτα δοχεία απορριμμάτων σημαίνουν ότι καθαρίζω μετά από ότι έχει βρωμίσει..ღ
✿Τα ακατάστατα πατώματα σημαίνουν ότι άφησα τα παιδιά μου να διασκεδάσουν..ღ
✿Ο σωρός από ρούχα για σιδέρωμα σημαίνει ότι κρατώ την οικογένειά μου με καθαρά ρούχα..ღ
✿Μπάνιο μέσα στα νερά σημαίνει ότι λούζω τα παιδιά μου..ღ
✿Η σκόνη στα έπιπλα δείχνει ότι προτίμησα να παίξω μαζί τους από το να πιάσω το ξεσκονόπανο..ღ
✿Έτσι την επόμενη φορά που μπαίνετε μέσα το σπίτι μου και βλέπετε «ακαταστασία» σκεφτείτε δύο φορές προτού με κρίνετε..ღ
✿Εάν έρχεστε να μας δείτε , καλώς να ορίσετε..ღ
✿Εάν έρχεστε να δείτε το σπίτι μου παρακαλώ κλείστε ένα ραντεβού πρώτα..ღ
11 σχόλια:
Τρέχω να επιδώσω στην σύζυγό μου το νέο μας "σύνταγμα", μπας και χαλαρώσει λίγο με την σκόνη και τους λεκέδες.
... ἄ! ὅλα κι ὅλα...
σ' αυτό... πάτησα πόδι ἀπό τὴν ἀρχή...
(παραβιάζοντας...
θῦρες... ὀρθάνοιχτες... !)
Αχ...παρηγορήθηκα τώρα!!!Όλα τα 'χουμε,δόξα τω Θεώ!!!
Ένα πράγμα μου κάνει εντύπωση, που βρίσκονται οι κυρίες της παράγκας;
Την έκαναν μαζικά για τα χιόνια; Τα πολυδιαφήμισε κι' ο Τρελογιάννης, και νά 'μαστε κούτσουρα. Εδώ ποιος θα κουβαλάει ξύλα για το τζάκι να ζεσταθούμε λίγο; Αστειεύομαι, έχουμε χέρια γι' αυτό.
😂😂😂
Χαρά μας... η απόκρισή σας κυρία... pm.
Δεν χρειάζεται να μνημονεύεται η ακαταστασία της καθημερινότητας για να επιχειρηματολογείται η αξία της λειτουργικής ζωής τής οικογένειας. Όλοι γεννηθήκαμε σε τέτοιες οικογένειες και νιώσαμε ανυπόκριτα τον φρικτό πόνο των γονέων να μας μεγαλώσουν στερούμενοι εκείνοι βασικά αγαθά για να μας παρέχουν τα δικά μας βασικά αγαθά. Αυτοί οι αγώνες για τους ατίμητους ήρωες έχουν καταγραφεί σε κάθε σπιθαμή τής έσωθεν και έξωθεν ύπαρξής μας, πως λοιπόν μπορείς να κατακρίνεις υποκτριτικά τον κόπο του αδελφού;
Προσωπικά θεωρώ πως όποιος κατακρίνει την ξένη ακαταστασία στο σπίτι τού αδελφού, είναι ο ίδιος φρικτά ακατάστατα μέσα του, οπότε δεν με αγγίζει. Ο έχων ευκατάστατη ψυχή, θα σηκώσει τα μανίκια του να προσφέρει τον εαυτόν του εις βοήθειαν, κατά προαίρεση, και κατά πράξη.
Από αυτόν τον αδελφό θα πάρω παράδειγμα γιατί έχει τα παράσημα της αρετής και αν τον σκαλίσω και άλλο προς τα μέσα του θα βρω και άλλους πολύτιμους αμάραντους λίθους τής ψυχής. Αυτόν θα βάλω μετάνοια και θα του ζητήσω την ευχήν του, και ας είναι και κοσμικότερος του απέναντι κόσμου!
Έτσι γιατί πρέπει να οριοθετείται η αρετή, και αν με ρωτήσετε αν το έχω πράξει θα απαντήσω καταφατικά.
"Λυπάμαι τις νοικοκυρές
τον άγονό τους κόπο.
Δε φεύγει η σκόνη, δε στερεύει.
Κάθε που πάει ο καιρός καιρό να συναντήσει
καινούρια συμφωνία σκόνης κλείνεται.
Οι προφυλάξεις απ’ αυτήν —το Καθαρό
και η Σταθερότης— μέσα επιστροφής της.
Τη φέρνουν πρώτες και καλύτερες.
Δεν έχω δει πιο σκονισμένες επιφάνειες από δαύτες.
Ως και το Φως το πεντακάθαρο
χαρούμενη μεταφορά της σκόνης:
είν’ έναθαύμα να τη βλέπεις
πώς προχωρεί ακίνητη πάνω σ’ ακτίνα ήλιου,
σα να πατάει σε σκάλα κυλιόμενη
απ’ αυτές τις μοντέρνες, τις υπνωτισμένες,
με τα ευνουχισμένα μονοπάτια.
Μεταφέρεται
ορατή σαν αέρας χοντρά αλεσμένος
να ξαναμπεί απ’ τ’ ανοιχτά παράθυρα
τους ανοιχτούς της νόμους.
Η ύπαρξη μας σπίτι της και μέλλον της.
Ανοικοκύρευτη εγώ, την αφήνω να κάθεται .
Μελετηρή στη ράχη ενός βιβλίου
που μιλάει για το Γήρας.
Στη φρόνιμη φωτογραφία των παιδιών μου
όταν αυτά με φόραγαν
λευκή κολλαριστή ολοστρόγγυλη Μητέρα
χαλαρά από μέσα ραμμένη
με κρυφές αραιές βελονιές
στη σχολική ποδιά τους"...
Κική Δημουλά, Σκόνη
Έχει και συνέχεια το ποίημα, αλλά μην σας ζαλίζω, γιατί σε λίγο θα αρχίσουμε να ξεσκονίζουμε ο ένας τον άλλον...😊
...ή να πασπαλιζόμαστε με χρυσόσκονη...
Να σας πω, μεταξύ μας, την προτιμώ από τη... σκόνη!☺️
Και όταν είδα #Anna σχόλιο, και επειδή μου έσυρε τόσα για την καρδιά, νόμισα πως θα αρχίσει τα περί σκόνης, οχι οπουδήποτε αλλού αλλά στα ενδότερα, στα υπερόρια τού νού στά ενδο-όρια, στα κρύφια της κλειστής απόρθητης σκονισμένης καρδιάς, διότι σκέφτηκα η αισθητή σκόνη από μιά επιμελής νοικοκυρά παλεύεται, η νοητή σκόνη της καρδιάς, δεν παλεύεται με τέτοιους τρόπους, καθόσον ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στον Άρη, αλλά δεν φτάνει στην καρδιά του από μόνος του..
Και εν τέλη ας μην περιφρονείται η σκόνη, δεν είναι ευτελές αντικείμενο διότι ωσάν ανεμοστρόβιλος, στης σκόνης τα τερτίπια, ανεβοκατεβαίνουν αγάπες με ανεμόσκαλα την ποίηση, όπως κατέγραψε και ο ποιητής παρακάτω:
"Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη,
αχ η ζωή που χάθηκε στη σκόνη,
Αχ το φεγγάρι που έσβησε,
τ' ασημένιο φεγγάρι,
η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη,
Η μέρα μου έρημη κίτρινη μέρα
χαρές που βουλιάξατε
πνιγμένες χαρές μου..."
Πάλι θαλασσινές οι εμπειρίες δεν λείπουν από τους θαλασσοδαρμένους ποιητές για τα υπερπόντια ταξίδια της καρδιάς, τα μακρύτερα ή και άφθαστα χωρίς τον Ήλιο, συντομότερα με την Χάρη, άφθαρτα και α-μυστήρια τα μυστήρια γίνονται, για να μην βουλιάζουν να μην πνίγονται οι χαρές, Χάρες να γίνονται,, όλα από την σκόνη, ζωή στο παραπέρα....!
Στο πολύ Φώς, λέει ο Γκαίτε, αποκαλύπτεται όλη η σκόνη, και στην λάμψη της Χάρης καθαρίζεται όλη η σαβούρα, καί αναπαύονται οι Άγιοι, λέγει ο θαλασσινός ο Άγριος.
Δημοσίευση σχολίου