Προσθέτουν χρόνια, εικόνες, εμπειρίες, νίκες και ήττες, σωστά και λάθη.
Χαράσσουν δρόμους και διαγράφουν πορείες, πότε προς τα πάνω, αλλά καμιά φορά και προς τα κάτω.
Αφαιρούν μέτρα από την διαδρομή τους προς τους στόχους τους κι όλο σιμώνουν προς αυτούς.
Θυμούνται με νοσταλγία τα πίσω και προχωρούν για τα μπροστά.
Φιλιώνουν με τους ανίκητους δαίμονες τους.
Ωριμάζουν, μαθαίνουν, βελτιώνονται.
Αφήνουν χνάρια και παρακαταθήκες.
Δεν παλιώνουν οι άνθρωποι!
Γίνονται σοφότεροι και καλύτεροι... αυτήν την έννοια έχει ο χρόνος!
2 σχόλια:
Άς είναι κάθε μέρα μία νέα ζωή, με εργαλεία και εφόδια για την χάραξη της πορείας της τα βιώματα των περασμένων, όχι απαραίτητα χαμένων, ευκαιριών.
... να όμως που πιά τώρα,
σε μιά πορεία κατηφορική στρωμενη ροδοπέταλα...
σαν κάπως να παλιώνουν... τελικά...
με τις σκουριές να αχρηστεύουν κάθε μνήμη ...
(μιά πανδημία αμνησίας...)
κσι η μνήμη θανάτου...
μία άγνωστη
και σαν αφανισμένη πιά από τον νού μας
κι έναν φόβο θανάτου να κυριαρχεί
και μία νάϋλον ελπίδα...
να προσφέρεται ως χάπυ-χάπι
γιά μιά, πάση θυσία,
έστω και μικρή επέκταση...
μιάς κάποιας επιβίωσης
μίας ζωής...
ίδιας... αργό θανατικό...
Δημοσίευση σχολίου