Η Κοίμησις της Θεοτόκου.
Όμορφα που ξημέρωσε Πάσχα. Το Πάσχα της Υπεραγίας Θεοτόκου! Με τα τόσα ονόματα, τις τόσες εικόνες, τα τόσα επίθετα.
Κάθε εικόνα και μια ιστορία, ένας τόπος, ένας κόσμος ολόκληρος. Και Αυτή πάντα η ίδια! Όσα ονόματα και όσα επίθετα κι αν της δώσουμε!
Και ο κόσμος το γνωρίζει αυτό και την αγαπά ιδιαίτερα και με το ένα όνομα και το άλλο. Και στην μία εικόνα και στην άλλη! Άσχετα αν έχει και κάποια αδυναμία σε ορισμένη!
Και κάθε φορά αναζητά και κάποια νέα εικόνα Της! Αναζητώντας, ίσως, να μπορέσει να την γνωρίσει καλύτερα και να μπει σε μια ιδιαίτερη προσωπική σχέση! Να εισχωρήσει στο εσωτερικό Της μεγαλείο.
Έτσι, γύρω από αυτήν βρίσκεται, πάντα, ένα πλήθος ανθρώπων που της αποδίδει τιμές, ευγνωμοσύνη, ευχαριστίες για τα άπειρα δώρα και τα καλά της! Ακόμη και που βρέθηκαν και μόνον μπροστά σε μια εικόνα Της! Πρόσωπο με πρόσωπο! Αυτή είναι και η πιο σωστή σχέση!
Σιωπηρά ή ακόμη με την καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη για κάποια δώρα που έλαβαν απτά. Και αυτοί που τα έλαβαν γνωρίζουν οι ίδιοι πόσοι βαθμοί δυσκολίας ξεπεράστηκαν για να γίνει το καλό, το θαύμα!
Εκεί που δεν υπήρχε καμία ευκαιρία, ελπίδα ανακούφισης! Πολλές φορές και με επιστημονική επιβεβαίωση! Αλλά εντέλει και το αντίθετο: Επιστημονική επιβεβαίωση του θαύματος! Όταν η επιστήμη σηκώνει, απλώς, ψηλά τα χέρια! Και ο ασθενής στον Θεό, την Παναγία!
Ιδού, λοιπόν, έαρ μυρίζει σήμερα!
Ακόμη και εν μέσω καύσωνα και μέσω της οχλοβοής, της δικής μας ασυμμάζευτης, ανελέητης αναταραχής. Πράγμα το οποίο συμβαίνει καθημερινά και σε κάθε εποχή, με πάσα ευκαιρία. Μια κούραση καθημερινή ακόμη και σε περίοδο σκόλης! Εν μέσω εργασίας και διακοπών!
Όμως, η μέρα αυτή, του Δεκαπενταύγουστου, έχει την δική Της σφραγίδα. Προετοιμάστηκε με δεκαπενθήμερο στάδιο, μια μικρή ολυμπιάδα με στόχο την επίτευξη της αρετής για να μπορέσουμε να νιώσουμε κάτι από την μεγάλη γιορτή! Την μεγάλη στοργή που ξεχύθηκε σταδιακά και με μουσικές εξαίσιες και λόγο ποιητικό, μεστό, σοφό, παρακλήσεως πρόξενο! Στην Μικρά και Μεγάλη Παράκληση!
Μέχρι το σημερινό ξέσπασμα σε Πάσχα!
Και ιδού έαρ μυρίζει για όλους, αφού φιλότιμη είναι και η Κυρία της τράπεζας αυτής που είναι γεμάτη με πλούσιες πνευματικές δωρεές.
Ένα Πάσχα που περιέχει μέσα του τον θάνατο ως κοίμηση, αλλά και την μετάσταση ως Ανάσταση! Και έτσι η θανή της Υπεραγίας Θεοτόκου γίνεται η Κοίμηση που αδειάζει τον θάνατο!
«Χαίρε», λοιπόν, η «μεταστάσα προς τα άνω βασίλεια»!
Όλο το βράδυ Σε έψελναν οι εκκλησιές, τα καθολικά και τα ξωκλήσια ως κεκοιμημένη και ταυτόχρονα αναστημένη! Και ξύπνησε η μέρα μας με αύρες πασχαλινές και άρχισε, σχεδόν, αμέσως ο όρθρος στους λοιπούς ναούς εις το φως της ημέρας.
Της ξεχωριστής αυτής φωτεινής μέρας!
Πάσχα της Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου!
Ενώ ο κόσμος πεινά και διψά για λίγη άνοιξη και λίγη Μετάσταση μέσα στο αποκορύφωμα του θέρους! Εδώ που, πλέον, είναι όλα σχεδόν ξερά και άνυδρα και προσδοκούν δρόσο και δροσιά για την ανυπόφορη εξωτερική και εσωτερική ξηρασία!
Όπως και του πνεύματος!
Και η Μετάσταση αυτή έξω βάλλει και την ξηρότητα του νου με την μαρτυρία της Θεομήτορος! Όπως και των Αποστόλων που έφτασαν, Γεθσημανή τω χωρίω, σε νεφέλες ίνα κηδεύσουν Αυτής το σώμα!
Μετά χορών και τυμπάνων, λοιπόν, το Πάσχα μάς καλεί να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά του για να ακουμπήσουμε σ’ αυτό όλες τις προσδοκίες, τις αποτυχίες, τις ικεσίες μας!
Κουμάντο κάνει την ημέρα τούτη η Θεοτόκος και όλα τα θεραπεύει και όλα τα αναγεννά! Φτάνει να αποδεχτούμε πως χρειαζόμαστε βοήθεια, χάρη. Και ίσως μια μεγάλη χάρη! Και αυτό γίνεται γεγονός με την παρέμβαση της Μεγαλόχαρης!
Ακολουθώντας, ίσως, με τον τρόπο αυτό τον δρόμο των πιο απλών ανθρώπων, αλλά και πιο αποτελεσματικών, αφού αυτοί μπορούν να καρπωθούν με απλότητα και ταπείνωση δώρα και καρπούς προσφερόμενα σε κάθε αυθεντική και ταπεινή ζήτηση!
Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε διαρκή και μόνιμη συζήτηση με τον κόσμο της χάριτος και έτσι παραμένουν πάντα ζωογονημένοι και ευλογημένοι!
Καταλαβαίνουν όσο κανένας άλλος, πως η Κυρία Θεοτόκος τον κόσμο ου κατέλειπε εν τη Κοιμήσει της και έτσι μπορούν να της κάνουν παρέα με την «ψιλοκουβέντα» τους. Ας είναι και με συνεχείς εκκλήσεις βοήθειας! Ακόμη και μονολόγιστα.
Αυτοί βρίσκονται συντονισμένοι πάντα και μπορούν να καρπώνονται την βεβαιότητα της φιλίας και της συνεχούς και μόνιμης αναφοράς τους!
Έχοντας, ίσως, περάσει και ορισμένες φορές από την άλλη μεριά του κόσμου χωρίς, βεβαίως, να το έχουν προσέξει λόγω της απλότητας, αλλά και της βεβαιότητάς τους για πράγματα τα οποία δεν πιάνονται με τα μάτια.
Η καρδιά τα πλησιάζει με τον δικό της τρόπο και τότε γνωρίζει πως αυτός είναι και ο δικός της κόσμος. Ο πιο δικός της!
Και η Κυρία Θεοτόκος αποτελεί το ενδιάμεσο πέρασμα! Το Πάσχα και το πέρασμα προς την μετάσταση, την ανάσταση των ψυχών μας!
Καλό Πάσχα! Χρόνια πολλά! Ευλογημένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου