Ρίχνω μια μικρή βαρκούλα χάρτινη μέσα στο νερό...
Θα πάει, θα πάει, θα επιπλέει, θα αρμενίζει...
Μα για πόσο θ'αντέξει; Πόσο χρόνο θα μείνει πάνω στην επιφάνεια; Όχι πολύ...
Το ίδιο συμβαίνει και με μας...
Είμαστε τόσο μηδαμινοί και ασήμαντοι όπως η χάρτινη βαρκούλα.
Αρμενίζουμε μέσα στο πέλαγος της ζωής και στην παραμικρή δυσκολία κινδυνεύουμε να βουλιάξουμε.
Και όσα και να κάνουμε, όσο και να προσπαθήσουμε από μόνοι μας, τίποτα δεν θα καταφέρουμε!
Ξέρεις γιατί; Γιατί είμαστε άνθρωποι...
Σκόνη, χώμα, ένα τίποτα.
Με τη βοήθεια, όμως, του Θεού μπορούμε να μείνουμε στην επιφάνεια! Δεν πνιγόμαστε! Δεν βουλιάζουμε!
Το θεϊκό του χέρι φροντίζει το χάρτινο της υπόστασής μας να μένει πάντα πάνω απ'την επιφάνεια.
Δεν βουλιάζουμε και αυτό χάρη στη θεϊκή του φροντίδα....
Ας έχουμε πάντα την ελπίδα μας στο Χριστό και δεν θα χαθούμε ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου