Η ΜΑΡΙΝΑ Η ΣΑΛΟΝΙΚΙΑ.

 

 

Μπορεί να σκάει ο τζίτζικας κι εμείς να γκρινιάζουμε όπως κάθε καλοκαίρι που κάνει ζέστες και όπως κάθε χειμώνα που κάνει κρύο, μπορεί να μετανοήσαμε το πως ψηφίσαμε στις εκλογές όπως κάνουμε πάντα μετά από το κάθε αποτέλεσμα αλλά έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες αιώνες τώρα, αλλά όπως και να είναι όπως και να είμαστε έχουμε τις θύμησές μας που ενώνει την αρχαιότητα με την ορθοδοξία γιατί εμείς οι Έλληνες από την αρχαιότητα τιμούσαμε τους Θεούς μας και το ίδιο κάνουμε και τώρα....

Είναι που στην γειτονιά μου είναι η εκκλησία της Αγ.Μαρίνας που σήμερα γιορτάζει και έχει και πανηγύρι.

Κι είμαι κι εγώ να θυμάμαι εκείνο το κοριτσάκι στην παλιά μου γειτονιά το Μαρινάκι με τα κερασιά τα μάγουλα και το υπέροχο της γέλιο.....

Είναι γιατί είχαμε ποιητές σαν τον Ελύτη που έσταζαν με τα ποιήματά τους μέλι στις ψυχές μας.....

Είναι και που είχαμε συνθέτες που οι μουσικές τους μύριζαν

δυόσμο λουίζα και βασιλικό.....

Χρόνια πολλά λοιπόν στις Μαρίνες του κόσμου

κι όπως λέει και ο στίχος......

Χαιρετίσματα και φιλιά πολλά από την Θεσσαλονίκη

σας στα στέλνω στην Αθήνα να κοιμάστε αγκαλιά!

Καλημέρα γείτονες και χαιρετίσματα στον φίλο μου Νικόλα στο Πήλιο και στην καλή μου φιλενάδα εκεί σε κάποια ακρογιαλιά της Αττικής που είτε ακούει τα τζιτζίκια, είτε βλέπει τα βράδια το φεγγάρι η κλείνει τα μάτια στον ήχο ενός βιολιού η ενός ακορντεόν ο νους της είναι αληταριό και πάντα θα ταξιδεύει!

 Η θεία Ευτέρπη