Σάββατο 1 Ιουνίου 2024

ΑΝΑΒΟΥΝΕ ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ.

Μπορεί να είναι εικόνα 4 άτομα
 
Καλό μήνα Χαρούλη ήρθε ο Γιούνης....
έλεγε η γιαγιά μου η Χρύσω.
Τότε δεν καταλάβαινα γιατί τον έλεγε Γιούνη τον Ιούνη,
αργότερα έμαθα ότι του δώσανε το όνομα προς τιμή της συζύγου του Δία της Ήρας που στα Λατινικά την έλεγαν Γιούνα κι όλος ο κόσμος από τότε τον μήνα τον λέει Γιούνη....
Ήταν γιατί οι πρόγονοί μας τιμούσαν τους Θεούς τους!
Ήταν γιατί κι οι Θεοί σ' αυτόν τον ευλογημένο τόπο βαπτίστηκαν!
Και στον πανικό που ζούμε ο Ιούνης έσκασε μύτη με βερμούδα, με χρωματιστό πουκάμισο και με τον ήλιο στα μαλλιά!
Οι πιτσιρικάδες του τότε είμασταν μέσα στην χαρά μας,
θα τέλειωνε το σχολείο και θα άρχιζαν οι διακοπές....
Οι πιτσιρικάδες του τώρα είναι μέσα στην χαρά τους γιατί τελειώνει το σχολείο και θα αρχίσουν οι διακοπές....
Πέρασαν τα χρόνια αλλά οι πιτσιρικάδες είναι οι ίδιοι γιατί γελάνε και είναι χαρούμενοι, εμείς οι μεγάλοι αλλάξαμε γιατί τώρα ούτε γελάμε ούτε είμαστε χαρούμενοι, σοβαρέψαμε επικίνδυνα....
Έβγαζε τότε η μάνα μας απ' την ντουλάπα τα μπανιερά και εμείς κάναμε πρόβα τα μαγιό για να δούμε αν μας χωρούσαν γιατί είχαμε μεγαλώσει απ' τα πέρυσι...
Αρχές του θεριστή του δρεπανιάρη η γιορτή,
λέγαν στα χωριά τότε που είχαν δρεπάνια τότε που είχαν χωράφια και σπαρτά να θερίσουν,
τότε που οι Έλληνες με τα ροζιασμένα χέρια και τα σκαμμένα πρόσωπα έκτιζαν τα σπιτικά τους έκαναν τις οικογένειες τους
και έκτιζαν την πατρίδα.....
Και μετά θα ερχόταν ο κλήδονας και οι φωτιές του Άι Γιάννη
τα έθιμα της πατρίδας που τα κράταγε ζωντανά η γειτονιά το χωριό η πόλη......
Άνοιξα την μπαλκονόπορτα κι ο ήλιος μπήκε με περίσσιο θράσος στο δωμάτιο,
η τριανταφυλλιά και οι γαρυφαλλιές έκαναν το δικό τους πάρτι χρωμάτων και οι βασιλικοί με το άρωμά τους με γύριζαν στην παλιά μου την γειτονιά!
Το ραδιόφωνο έπαιζε....
ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές του Αη Γιάννη
αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες...
αχ τέτοια πόσα ξέρεις και μου λες που 'χουν πεθάνει...
Καλημέρα γειτόνοι κι ας προσπαθήσουμε να μη ξεχάσουμε τίποτα απ' όλα αυτά,
γιατί αυτά είναι ιστορία της πατρίδας μας,
γιατί αυτά μας δίνουν κουράγιο,
γιατί αυτά θα μας σώσουν κάποτε....
Καλό μήνα να έχουμε με υγεία γείτονες
και να ανταμώνουμε για να τα λέμε!
 θεία Ευτέρπη
 
 
Η σούστα πήγαινε μπροστά κι ο μάγκας τοίχο-τοίχο Δεν έτυχε στα χρόνια αυτά τίποτα να πετύχω Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές του Αη-Γιάννη αχ! πόσα ξέρεις και μου λες Αχ! πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες που 'χουν πεθάνει (δις) Με 'βάλαν πάνω στην κορφή στ' αγριεμένο κύμα Στης Σμύρνης τη καταστροφή στ' άδικο και στο κρίμα Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές του Αη-Γιάννη αχ! πόσα ξέρεις και μου λες Αχ! πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες που 'χουν πεθάνει (δις).

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... Γιούνης, Γιάννης...

ἀλλά καὶ "γιῶτα",
ποὺ τὸ γράφαμε κάποτε
(θυμάσαι;)

"ἱῶτα"

χωρίς νὰ ὑποψιαζόμαστε πῶς ἡ δασεῖα στο "ἱ" , θἄχε κι αὐτή, τὴν κάποια σημασία της,
(ἴσως καὶ μία ἱστορία γιὰ νὰ πεῖ
σὲ ὅποιον εἶχε τὸν καιρό νὰ τὴν ἀκούσει )

αν καὶ σύμφωνα μὲ τινὰς κυρίους καθηγητάς,
αὐτά δὲν ἦτανε, παρά
κάτι ἀπομεινάρια... κεῖ πέρα...

νὰ ἐννοοῦσε ἅραγε, κάτι σὰν τὸ...

"οό" Μηνέλ’(η)...

ποὺ ἀκούγαμε
στο "ἀμόρφωτο" χωριό μας,
ποῦ διατηροῦσε τὴν κλητική... χωρίς νὰ τὸ ξέρει...
καθῶς δὲν ἤξερε,
οὖτε καὶ τὸ πώς γράφεται

ἐκεῖνο.. τὸ... "ὧ" της

ἀλλά λὲς καὶ
τ ὄ ν ο ι ω θ ε ...
ζωντανό... μέσα του

κι ἔτσι ἤξερε -ἀκόμη-
τὸ πὼς νὰ τὸ προφέρει...


ἀργότερα,
ἔμαθε ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο

νὰ μὴ μιλᾶ χωριάτικα...

καὶ τὄκοψε...!