Μια θαυμάσια συζήτηση με τη Γερόντισσα Θεοδέκτη, Ηγουμένη τής Ι. Μονής Τιμίου Προδρόμου Ανατολής Αγιάς Λαρίσης (http://www.saintjohns-monastery.gr/ ) και ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Διατήρησης Παραδοσιακών Σπόρων ΣΙΤΩ (http://www.sito.gr ) [με τον Αριστείδη Αλέστα, επίσης ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Σιτώ], με αφορμή την 3η Ανοιξιάτικη Γιορτή Παραδοσιακών Σπόρων του δικτύου στην Αθήνα στις 19.5.2024.
Τι είναι οι παραδοσιακοί σπόροι.
Η ενασχόληση με τους παραδοσιακούς σπόρους και η φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια της γης ένα από τα πιο σοβαρά μοναστικά καθήκοντα και όχι το αντίθετο. – Σχέση με τη φύση άρα με τη κτίση και τον Κτίστη – Κλήση να εργαζόμαστε ακόμα και στον Παράδεισο. Μάχη να διαχειρισθούμε τον παράδεισο που χάσαμε. Οι πατέρες συμβουλεύουν τους μοναχούς να κουράζονται. Ακολουθώντας του κύκλους της φύσης το κάνουμε.
Άγιος Πορφύριος : Τα μοναστήρια θεματοφύλακες και των παραδοσιακών σπόρων, εν όψει της γενικευμένης σχετικής αδιαφορίας.
Να είμαστε ένα κουράγιο για όσους θέλουν να καλλιεργήσουν καθαρά. – Να πείσουμε τους νέους ανθρώπους ότι γίνεται.
Η ενασχόληση με τη γη ως κοινή γλώσσα / τρόπος επικοινωνίας σε ένα μοναστήρι με μοναχές από 14 χώρες.
Καλλιέργεια της γης : Διατροφική ανεξαρτησία και επάρκεια. Ολιγάρκεια και μετριοπάθεια : ξεχασμένες αρετές. Όχι διατροφική αυταρέσκεια.
Τάξη προσευχής και συμμετοχής στα μυστήρια, υπολογίζοντας στο καθημερινό πρόγραμμα τον ημερήσιο κύκλο του ήλιου.
Σπόροι και καλλιεργητικές γνώσεις ως διακόνημα και ιεραποστολή. Φιλοξενία. Το μοναστήρι ανοιχτό σε κάθε άνθρωπο, ακόμη και μη χριστιανό : Δυναμική της συνάντησης και έκπληξη. Αγαπητό και σε μη συνήθεις για την εκκλησία χώρους. Γνησιότητα των ανθρώπων.
Η Αγία Γαβριηλία όπως τη γνωρίσαμε : ένας οδοδείκτης αγάπης.
Τα μοναστήρια ως όντως «εναλλακτικές» κοινότητες που αντέχουν στο χρόνο. Παρουσία και μαρτυρία στον χώρο των οικοκοινοτήτων. Συναντήσεις με ανθρώπους και ενίσχυση των αναζητήσεών τους.
Αναλογίες καλλιέργειας τής γης με την πνευματική ζωή : η ταπείνωση σε σχέση με τη καλλιέργεια φέρνει τελικά καρπούς, όπως η ασκητική ζωή, συνεχές θάψιμο, καταπολέμηση «ζιζανίων» και βλάστηση, άνθιση και σπόριασμα. - Η καλλιέργεια θέλει κόπο, διάρκεια και τρόπο. Όπως και τα φυτά και ο άνθρωπος θέλει τον κατάλληλο χρόνο και τρόπο.
Σχέση με τη γη και άνθρωπος τής δύσκολης πόλης . – Αλλοίωση κριτηρίων – Εγωισμός και πρόταξη της σώρευσης υλικών αγαθών. Παράβλεψη της ομορφιάς. – Η σημασία της ανατροφής του ανθρώπου για αυτές τις επιλογές. – Εσφαλμένη υποτίμηση της αγροτικής εργασίας στη χώρα μας.
Συμμετοχή μας στο Δίκτυο ΣΙΤΩ : ανοίγουμε λογαριασμούς με την κοινωνία και τον άνθρωπο. - Να καλλιεργούμε παντού. - Οι ενορίες να έχουν κήπους.
«Κατακυριεύσατε τη γη» ; : Στην ορθή διαχείριση είναι το θέμα. – Το μέτρο και η συνισταμένη όλων των εντολών του Θεού για αυτή τη σωστή διαχείριση .
Υπερβολική ηλεκτρονικοποίηση/ψηφιοποίηση της ζωής μας : Σιγά σιγά πλήττεται το ανθρώπινο. Περαστικές μόδες σε δύσκολες εποχές. Θα περάσει όπως μια αρρώστια, θα επέλθει κορεσμός. Όλα να γίνονται με μέτρο. Τα ψηφιακά μέσα είναι εργαλεία που δεν μπορεί να «χορτάσουν» τον άνθρωπο - Ο άνθρωπος είναι Εικόνα Θεού και από αυτό πηγάζει η αξία του, άρα δεν χρειάζεται επαίνους και επιτυχίες χωρίς γεύση, χρώμα και άρωμα. – Επιστροφή στα βασικά, από την τροφή και σε όλα.
Στη γενικευμένη ανησυχία απαντάμε με το να είμαστε ευχαριστημένοι μ’ αυτά που έχουμε, να χαιρόμαστε την κάθε μέρα. Εμείς το κάνουμε με τα σπόρια, το Δίκτυο Σιτώ, τις μικρές ομάδες μας, τις γιορτές μας. Να συναντιόμαστε. - Οι γείτονες τελικά έσωσαν τους ανθρώπους στις πλημμύρες τής Θεσσαλίας.
Η θέση του μοναστηριού μέσα σε όλο αυτό τον κόσμο. Υπέρκοσμα, ταιριάζουμε όλοι οι φαινομενικά αταίριαστοι : ένα μπουκέτο. Χωμάτινα και υπερβατά.
