ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΠΡΩΗΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΣΤΟΝ ΤΡΑΓΙΚΌ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ

 

 

 

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ

 ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Κύριον κ.  ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΝ

ΝΕΑΝ ΥΟΡΚΗΝ-Η.Π.Α.

 

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ,    

ΕΙΣΘΕ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ!

ΝΑ  ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΤΕ ΑΜΕΣΩΣ!

 

Σεβασμιώτατε,   

«Φίλος μέν Πλάτων, φιλτάτη δ’ ὅμως ἡ ἀλήθεια!»

Ἐπικαλούμενος τά λόγια αὐτά τοῦ σοφοῦ Ἀριστοτέλη διά τόν φίλον του Πλάτωνα, ἀλλά καί τά πρεσβεῖα τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας μου, καθ’ ὅσον ὁ Πανάγαθος Κύριος ἀνέδειξε την ἐλαχιστότητά μου εἰς Ἀρχιερέα κατά τήν 17^ην.08.1976, ἀποτολμῶ σήμερον μίαν τολμηράν ἐνέργειαν, ἥτις ἀποτελεῖ δημόσιον ἔλεγχον Ὑμῶν διά τά ὑφ’ Ὑμῶν πραττόμενα καί ἐκφραζόμενα, πειθαρχῶν εἰς τήν φωνήν τῆς Ἀρχιερατικῆς μου συνειδήσεως καί ἐφαρμόζων τά κελεύσματα τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, εἰπόντος: «Τά δημοσίως λεγόμενα καί πραττόμενα, δημοσίως καί νά ἐλέγχωνται»([1]) ΔΙΑ ΠΡΩΤΗΝ ΦΟΡΑΝ ἀπευθύνομαι σήμερον πρός Ὑμᾶς διά τῆς παρούσης Ἀνοικτῆς Ἐπιστολῆς, προκειμένου νά ἐπιστήσω τήν προσοχήν Ὑμῶν εἴς τινα σημεῖα τῆς Ἀρχιερατικῆς Ὑμῶν συμπεριφορᾶς, τά ὁποῖα συνθέτουν ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑ, ἀποτελοῦν δέ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΙΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΙΝ τοῦ περιεχομένου τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως, καί συνεπῶς συνιστοῦν ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡμῶν Παραδόσεως!

 

Ίδού, κατ’ἀρχήν,  τό Ὑμέτερον  ΕΓΚΛΗΜΑ:

 

 

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

 

— Η ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ:

«Σας ασκήθηκε έντονη κριτική επειδή κάνατε την πρώτη βάφτιση παιδιών ομόφυλου ζευγαριού στην Ελλάδα. Μετά απ’ όλα αυτά που γράφτηκαν και ακούστηκαν, έχετε μετανιώσει;» 

— Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ κ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ:

«Κατ’ αρχάς, να διευκρινίσουμε, επειδή και αυτό παρερμηνεύθηκε, ότι μιλάμε για τελετή βάφτισης και όχι γάμου. Όταν μου ζήτησαν οι γονείς να βαφτίσω τα παιδιά τους, όπως ὤφειλα να πράξω, δέχθηκα με μεγάλη χαρά. Άλλωστε, οι ανάδοχοι ήταν ορθόδοξοι και δεν είχα κανέναν απολύτως λόγο να αρνηθώ. Αυτό το καινοφανές επιχείρημα και πραγματικά απίστευτο κριτήριο που χρησιμοποιούν κάποιοι, ότι δηλαδή πρέπει να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση την ερωτική τους ζωή, δεν είναι Ορθοδοξία, δεν λογίζεται καν ως μια ανθρώπινη στάση. Δεν μπορούμε να ανάγουμε τη σεξουαλική συμπεριφορά και την ερωτική ζωή του καθενός ως το μοναδικό κριτήριο, είτε για να τον αποδεχθούμε, είτε για να τον απορρίψουμε. Αυτά είναι πρωτόγνωρα πράγματα και θα έλεγα ότι στην Ελλάδα είναι απόρροια ενός εισαγόμενου δυτικού πουριτανισμού. …… Έτσι φτάσαμε, και στην Ελλάδα, σε αυτό το ακραίο φαινόμενο, να γίνεται η σεξουαλική συμπεριφορά ενός ανθρώπου κριτήριο για οποιαδήποτε διάκριση σε επαγγελματικό, κοινωνικό ή πολιτικό χώρο, ακόμα και μέσα στην Εκκλησία. Είναι εντελώς αντιχριστιανικό και ποτέ ο ελληνικός πολιτισμός δεν ζύγισε κανέναν άνθρωπο σύμφωνα με την ερωτική του συμπεριφορά. Πρέπει να καταδικάζουμε κάθε είδους βία, λεκτική και σωματική, και να αποδοκιμάζουμε το μίσος και την προκατάληψη που εδράζονται στη διαφορετικότητα κάθε ανθρώπου.

Δεν μπορούμε να ανάγουμε τη σεξουαλική συμπεριφορά και την ερωτική ζωή του καθενός ως το μοναδικό κριτήριο είτε για να τον αποδεχθούμε, είτε για να τον απορρίψουμε. Αυτά είναι πρωτόγνωρα πράγματα και θα έλεγα ότι στην Ελλάδα είναι απόρροια ενός εισαγόμενου δυτικού πουριτανισμού. ……………

 (Πηγή:lifo.).

ΚΑΙ  ΙΔΟΥ ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΛΑΘΗ ΣΑΣ!

 

Τά φαρμακερά λόγια Σας:

                                           

1.   «Αυτό το καινοφανές επιχείρημα και πραγματικά απίστευτο κριτήριο που χρησιμοποιούν κάποιοι ότι δηλαδή πρέπει να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση την ερωτική τους ζωή, δεν είναι Ορθοδοξία, δεν λογίζεται καν ως μια ανθρώπινη στάση».

2.  «Έτσι φτάσαμε, και στην Ελλάδα, σε αυτό το ακραίο φαινόμενο, να γίνεται η σεξουαλική συμπεριφορά ενός ανθρώπου κριτήριο για οποιαδήποτε διάκριση σε επαγγελματικό, κοινωνικό ή πολιτικό χώρο, ακόμα και μέσα στην Εκκλησία».  

3.   «Δεν μπορούμε να ανάγουμε τη σεξουαλική συμπεριφορά και την ερωτική ζωή του καθενός στο μοναδικό κριτήριο είτε για να τον απο-δεχθούμε, είτε για να τον απορρίψουμε. Αυτά είναι πρωτόγνωρα πράγματα και θα έλεγα ότι στην Ελλάδα είναι απόρροια ενός εισαγόμενου δυτικού πουριτανισμού».

4.   «Αυτό το καινοφανές επιχείρημα και πραγματικά απίστευτο κριτήριο που χρησιμοποιούν κάποιοι, ότι δηλαδή πρέπει να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση την ερωτική τους ζωή, δεν είναι Ορθοδοξία».

 

 

Σεβασμιώτατε Κύριε Ἐλπιδοφόρε,

      Ἀδελφικῶς Σᾶς ἱκετεύω ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ἀπό τόν Ἀρχιεπισκοπικόν Σας Θρόνον καί νά μεταβῆτε σέ κάποιο Μοναστῆρι, ὅπου θά ἐγκατασταθῆτε μονίμως, θά ἀνακρίνετε τόν Ἑαυτόν Σας, θά συνειδητοποιήσετε τό συντελεσθέν ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΑΣ, θά ἐξομολογηθῆτε καί θά παραμείνετε ἐκεῖ, χύνοντας καθημερινῶς ποταμούς δακρύων μετανοίας, ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΥΧΕΤΕ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΕΛΕΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΣΑΣ! Διότι, δυστυχῶς, μέ τά ἀνωτέρω ἀναγραφόμενα λόγια Σας ἔχετε ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟΝ, ἐφ’ ὅσον ἔχετε ποδοπατήσει, ἔχετε ἀνατρέψει τόν Ἠθικόν Νόμον Του, δηλαδή ἔχετε ἀπορρίψει τό ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ!!!!

 

Σᾶς ἱκετεύω νά σκεφθῆτε:

 

● Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δέν συνιστοῦν ΑΜΑΡΤΙΑΝ τά ἑξῆς παραπτώματα;

a.    Μοιχεία,

b.    Πορνεία,

c.     Ἀρσενοκοιτία,

d.   Παιδεραστία,

e.    Συγκυλισμός,

f.     Αὐνανισμός,

g.    Κτηνοβασία

καί πολλά ἄλλα σαρκικά πάθη;

Πῶς, λοιπόν, Ὑμεῖς ἰσχυρίζεσθε, «ότι δεν είναι Ορθοδοξία το  να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση την ερωτική τους ζωή»;;;;

 

● Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐπίσης, ὅταν προσέλθῃ ἔνας χριστια-νός εἰς τό Μυστήριον τῆς Ἐξομολογήσεως καί ὁμολογήσει, ὅτι διατηρεῖ παράνομον σεξουαλικήν σχέσιν, ὅτι δηλ. ζεῖ ἀνήθικον βίον, ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΜΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ;  

Ἰδού τί μᾶς λέγει μία πρόχειρος ἀναζήτησις εἰς τό Ἱερόν Πηδάλιον καί δή καί εἰς τήν μερίδα τοῦ Μεγ. Βασιλείου:

• ΚΑΝΩΝ ΝΗ΄

«Ὁ μοιχεύσας, ἐν ιε΄ (δηλ. 15) ἔτεσιν ἀκοινώνητος ἔσται τῶν Ἁγιασμάτων….»

 

 

·     ΚΑΝΩΝ ΝΘ’

            «Ὁ πόρνος ἐν ἑπτά (7) ἔτεσιν ἀκοινώνητος ἔσται τῶν Ἁγιασμάτων….»

·     ΚΑΝΩΝ ΞΒ’

           «Ὁ τήν ἀσχημοσύνην ἐν τοῖς ἄρρεσιν ἐπιδεικνύμενος, τῷ χρόνῳ  τοῦ ἐν τῇ μοιχείᾳ  παρανομοῦντος οἰκονομηθήσεται».

·     ΚΑΝΩΝ ΞΓ’

         «Ὁ ἐν ἀλόγοις τήν ἑαυτοῦ ἀσέβειαν ἐξαγορεύων, τόν αὐτόν χρόνον ἐξομοογούμενος, παραφυλάξεται».

·     ΚΑΝΩΝ ΞΖ’

         «Ἡ ἀδελφομιξία τόν τοῦ φονέως χρόνον ἐξομολογήσεται».

·     ΚΑΝΩΝ ΞΘ’

       «Ἀναγνώστης, ἐάν τῇ ἑαυτοῦ μνηστῇ πρό τοῦ γάμου συναλλάξειεν, ἐνιαυτόν ἀργήσας, εἰς τό ἀναγιγνώσκειν δεχθήσεται, μένων ἀπρόκοπος, κλεψιγαμήσας δέ ἄνευ μνηστείας, παυθήσεται τῆς ὑπηρεσίας….».

·     ΚΑΝΩΝ Ο’

         «Διάκονος ἐν χείλεσι μιανθείς, καί μέχρι τούτου ἡμαρτηκέναι ὁμολογήσας, τῆς λειτουργίας  ἐπισχεθήσεται. Τό δέ  μετέχειν τῶν Ἁγιασμάτων μετά τῶν Διακόνων ἀξιωθήσεται, τό αὐτό  δέ καί Πρεσβύτερος. Εἰ δέ τι πλέον τούτου φωραθείη ἡμαρτηκώς , ἐν οἵῳ ἄν εἴη βαθμῷ, καθαιρεθήσεται». 

                                                      

        Πῶς, λοιπόν, Ὑμεῖς, Σεβασμιώτατε, ἰσχυρίζεσθε, ὅτι «Δεν μπορούμε να ανάγουμε τη σεξουαλική συμπεριφορά και την ερωτική ζωή του καθενός στο μοναδικό κριτήριο, είτε για να τον αποδεχθούμε, είτε για να τον απορρίψουμε» ;;;;

 

● Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐπίσης δέν ὑπάρχουν ἱεροί Κανόνες, οἱ ὁποῖοι νομοθετοῦν τάς προϋποθέσεις, διά τῶν ὁποίων ὁ πιστός Χριστιανός ἐντάσσεται εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τ.ἔ. τήν Ἐκκλησίαν;

 

● Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐπίσης δέν ὁριοθετοῦνται αἱ προϋποθέσεις διά τήν εἴσοδον ὑποψηφίου τινός προσώπου εἰς τάς τάξεις τοῦ ἱεροῦ Κλήρου; Ἡ ΑΓΝΟΤΗΣ τοῦ σώματος δέν εἶναι Η ΠΡΩΤΗ ἀπό αὐτάς τάς προϋποθέσεις;   

Πῶς, λοιπόν, Ὑμεῖς ἰσχυρίζεσθε, ὅτι «αυτό το καινοφανές επιχείρημα και πραγματικά απίστευτο κριτήριο που χρησιμοποιούν κάποιοι, ότι δηλαδή πρέπει να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση την ερωτική τους ζωή, δεν είναι Ορθοδοξία»;;;;

 

● Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐπίσης ἔχομεν τήν ἀφήγησιν περί τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους:

        «Καί εἶπεν ὁ Θεός∙ ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα ἡμετέ-ραν καί καθ’ ὁμοίωσιν, …… Καί ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίη-σεν αὐτούς. Καί εὐλόγησεν  αὐτούς ὁ Θεός, λέγων∙ αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε τήν γῆν καί κατακυριεύσατε   αὐτῆς… (Γενέσεως, κεφ. 1^ον, στ. 26-28).

     Πῶς, λοιπόν, Ὑμεῖς ἰσχυρίζεσθε, ὅτι «… φτάσαμε, και στην Ελλάδα, σε αυτό το ακραίο φαινόμενο, να γίνεται η σεξουαλική συμπεριφορά ενός ανθρώπου κριτήριο για οποιαδήποτε διάκριση σε επαγγελματικό, κοινωνικό ή πολιτικό χώρο, ακόμα και μέσα στην Εκκλησία» ;;;; 

 

                     ● Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐπίσης  ἔχομεν την ἐντολήν τοῦ Ἁγίου Αποστόλου Παύλου πρός τούς Κορινθίους: Ἐντέλλεται, ὅτι ὁ πιστός χριστιανός ΟΦΕΙΛΕΙ νά ἀποκόψῃ καί νά ἀποβάλῃ ἀπό τόν κῦκλον τῶν ἐπαφῶν του τόν πόρνον, τόν ἀνήθικον, τόν ὁμοφυλόφιλον! Εἰς τήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολήν Του (κεφάλαιον 5^ον) γράφει τά ἑξῆς φοβερά λόγια: 

«Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μή συναναμίγνυσθαι πόρνοις, … νυνί δέ ἔγραψα ὑμῖν μή συναναμίγνυσθαι, ἐάν τις ἀδελφός ὀνομαζόμενος ᾖ πόρνος ἤ πλεονέκτης ἤ εἰδωλολάτρης ἤ λοίδορος ἤ μέθυσος ἤ ἅρπαξ, τῷ τοιού-τῳ μηδέ συνεσθίειν… Καί ἐξαρεῖτε τόν πονηρόν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν», δηλ. «Βγάλτε τόν ἀσεβῆ ἄνθρωπον ἀπό ἀνάμεσά σας»! 

            Πῶς, λοιπόν, Ὑμεῖς ἰσχυρίζεσθε, ὅτι «δεν μπορούμε να ανά-γουμε τη σεξουαλική συμπεριφορά και την ερωτική ζωή του καθενός στο μοναδικό κριτήριο, είτε για να τον αποδεχθούμε, είτε για να τον απορρίψουμε. Αυτά είναι πρωτόγνωρα πράγματα και θα έλεγα ότι στην Ελλάδα είναι απόρροια ενός εισαγόμενου δυτικού πουριτανισμού».

 

Σεβασμιώτατε Κύριε Ἐλπιδοφόρε,

    Δυστυχῶς, «πλανᾶσθε πλάνην οἰκτράν»! Μολονότι εἶσθε καί Παν-επιστημιακός Διδάσκαλος, ἀγνοεῖτε τό περιεχόμενον τῆς 6^ης ΕΝΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ πρός τόν ἄνθρωπον, ἡ ὁποία λέγει τό: «Οὐ μοιχεύσεις»!

Πῶς, λοιπόν, Ὑμεῖς ἀποφαίνεσθε, ὅτι εἶναι «καινοφανές καί πραγματικά ἀπίστευτο κριτήριο… νά διαχωρίζουμε τούς ἀνθρώπους μέ βάση τήν ἐρωτική τους ζωή», δηλ. Ὑμεῖς καταργεῖτε τόν Νόμον τοῦ Θεοῦ; Ντροπή Σας! Αἶσχος! Μέ ἄλλα λόγια ἀμνηστεύετε τήν ἀνηθικότητα καί ἀλλοι-ώνετε την Ὀρθοδοξίαν! 

Ἐπισφραγίζομεν τά πτωχά ταῦτα λόγια μας μέ τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου πρός τούς Χριστιανούς τῆς Κορίνθου, διά τῶν ὁποίων καθορίζεται ἡ πνευματική μας πορεία, τοιουτοτρόπως δέ ἀπορρίπτεται εἰς τόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων ἡ Ὑμετέρα ἀντιχριστιανική διδαχή, κατά τήν ὁποίαν:

                                                      «Τό νά διαχωρίζουμε  τούς

ἀνθρώπους μέ βάση τήν

ἐρωτική τους ζωή δέν εἶναι

            Ὀρθοδοξία».

Ἰδού οἱ λόγοι τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου:

 

       «Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει∙ πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ’ οὐκ ἐγώ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τά βρώματα τῇ κοιλίᾳ καί  ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν… Τό δέ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλά τῷ Κυρίῳ καί ὁ Κύριος τῷ σώματι∙ … Οὐκ οἴδατε ὅτι τά σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστίν; Ἅρας οὖν τά μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; Μή γένοιτο. Ἤ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἕν σῶμα ἐστιν; …… ὁ δέ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἕν πνεῦμα ἐστι. Φεύγετε τήν πορνείαν…… Οὐκ οἴδατε ὅτι το σῶμα ὑμῶν ναός  τοῦ ἐν ὑμῖν  Ἁγίου Πνεύματος ἐστιν…… Δοξάσατε δή τόν Θεόν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καί ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ».

Καί ἐν κατακλεῖδι στρέφομεν τήν προσοχήν Ὑμῶν εἰς τά φοβερά ταῦτα λόγια τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ:

«Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τά ἁμαρτήματα καί αἱ βλασφημίαι, ὅσας ἄν βλασφημήσωσιν.  Ὅς δ’ἄν βλασφημήσῃ εἰς τό Πνεῦμα τό  Ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς  τόν αἰῶνα, ἀλλ΄ἔνοχος ἐστιν αἰωνίου κρίσεως» (Μάρκ. Κεφ. 3, 28-29).

 

Ταῦτα μετά πολλῆς παρρησίας ἔγραψα πρός Ὑμᾶς καί Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ!  Ἐπί δέ τούτοις διατελῶ

 

Ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ Ἀδελφός

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ: Εἶμαι ἀπολύτως βέβαιος, ὅτι θά στενοχωρηθῆτε πολύ ἀπό τό περιεχόμενον τῆς παρούσης Ἀνοικτῆς Ἐπιστολῆς μου, ἥτις ἀποτελεῖ ἕνα ΡΑΠΙΣΜΑ πρός τό Πρόσωπόν Σας, διά τοῦτο καί ἐπικαλοῦμαι τούς λόγους τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χριστοστόμου,  εἰπόντος:

«Ἀλλ’ ἐπειδή περί βλασφημίας ἡμῖν ὁ λόγος ἐγένετο νῦν, μίαν ὑμᾶς  ἅπαντας  αἰτῆσαι βούλομαι χάριν ἀντί τῆς δημηγορίας ταύτης, καί τῆς διαλέξεως, ἵνα μοι τούς ἐν τῇ πόλει βλσφημοῦντας σωφρονίσητε. Κἄν ἀκούσῃς  τινός ἐν ἀμφόδῳ (δηλ. εἰς τόν δρόμον) ἤ ἐν ἀγορᾷ  μέσῃ βλασφημοῦντος τόν Θεόν, ἐπιτίμησον, κἄν πληγάς ἐπιθεῖναι δέῃ, μή παραιτήσῃ. Ράπισον αὐτοῦ τήν ὄψιν, σύντριψον τό στόμα, ἁγίασόν σου τήν χεῖρα διά τῆς πληγῆς, κἄν ἐγκαλῶσιν τινές, κἄν εἰς δικαστήριον ἕλκωσιν, ἀκολούθησον, κἄν ἐπί τοῦ βήματος ὁ δικαστής ἀπαιτήσῃ, εἰπέ μετά παρρησίας, ὅτι τόν ΒΑΣΙΛΕΑ τῶν Ἀγγέλων ἐβλασφήμησεν». (Βλ. Πατρολογία Migne, τόμος 49, σελ. 32).   

Ἰδού τό συντελεσθέν ἔγκλημα:

 

 

«Κύριε, σῶσον τούς εὐσεβεῖς»!

---

( [1] )  βλ. Πατρολογία ΕΠΕ, 23, 393.