Ξέρεις πόσες εκατοντάδες φορές έχεις εξομολογηθεί στις φίλες σου που από κει μόνον κάποια συμπάθεια παίρνεις προς ώρας;....
Κάποια ρηχή δήθεν κατανόηση του τύπου: "Σε καταλαβαίνω καλή μου. Πώς! Εγώ δεν σε καταλαβαίνω; Τι τραβάς και συ καλή μου!..." και μετά καθείς στο σπίτι του και στα δικά του;...
Τα ΄χεις πει τόσες φορές αν το σκεφτείς. Και άκρη δεν έβγαλες. Λύση δεν βρήκες... Πάνω σε ένα καφεδάκι με τις φίλες σου "κι από δω παν κι οι άλλοι"....
Και εκεί που 'χεις να λάβεις λύση όχι πρόσκαιρη, όχι της στιγμής, όχι των συμπτωμάτων και των μεμονωμένων γεγονότων, αλλά θεραπεία βαθειά της αιτίας, της ρίζας του κακού, θεραπεία ψυχής και σώματος....
Εκεί που 'χεις να λάβεις ζωήν αιώνιον δεν πας να τα πεις;....
Αν αρρωστήσεις βαριά πας να σε χειρουργήσει η νοσοκόμα ή ο γιατρός;...
Άνθρωπος ανεξομολόγητος = άνθρωπος αβάπτιστος. ~ Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
ΥΓ. Πάλι μόνη σου θα μείνεις όταν κλείσει το τηλέφωνο κι ο καφές που πίνεις δεν κρατάει για πάντα...
