Άσπρη μου τριανταφυλλίτσα

Γράφει  ο   Κώστας ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ 

 

Την προπερασμένη Κυριακή με πλησίασε στην εκκλησία μια κυρία, η κ. Ηλέκτρα Δημητρίου. Αφού παίνεψε τις Μουσικές Ιστορίες τις οποίες δεν χάνει με τίποτα, διστακτικά με παρακάλεσε να την ακούσω σε ένα τραγούδι που άκουγε από τη γιαγιά της, το οποίο δεν ξανάκουσε και ήθελε να το καταγράψω ώστε να μην χαθεί.

Την ρώτησα για τον τίτλο του κομματιού. «Άσπρη μου Τριανταφυλλίτσα», μου είπε. Μέχρι να βγούμε έξω να μου το τραγουδήσει, έκανα διακριτικά μια έρευνα στο διαδίκτυο και βρήκα αρκετές εκδοχές. Για να μην την κακοφανίσω όμως, την κατέγραψα. Την διέκοψα ομως στις 2 στροφές.

 

Πηγαίνοντας σπίτι, είπα να ακούσω τις εκδοχές του διαδικτύου. Παρόλο που ο τίτλος ήταν ο ίδιος και κάποιοι στίχοι ταίριαζαν, η μελωδία ήταν εντελώς διαφορετική. Βρήκα και μια παρτιτούρα του 1890, αλλά και αυτή διαφορετική, όπως και η εκδοχή του Γεράσιμου Παπαδόπουλου και του Ευαγόρα Καραγιώργη που βασιζόταν σε καταγραφή στο βιβλίο του Τόμπολη «Κυπριακοι Ρυθμοι και Μελωδιες».

Την Κυριακή που ακολούθησε πήγα ξανά στην εκκλησία μήπως και την συναντήσω, αλλά δεν την βρήκα. Αποφάσισα όμως να εντάξω το κομμάτι στο επεισόδιο που θα μεταδοθεί αύριο με τις δύο στροφές που είχα και πρόσθεσα μια τρίτη από την παρτιτούρα του 1890, διότι αυτές του βιβλίου του Τόμπολη μοιάζαν σαν από άλλο τραγούδι.*

Το τραγούδι το ερμήνευσαν πολύ όμορφα η Μαρίνα Βερζανλή και η Σοφία Ελεύθερίου και μπορείτε να το ακούσετε στο βίντεο.

Δείτε ολόκληρο το απόσπασμα στις αυριανές Μουσικές Ιστορίες στις 9:10 μ.μ στο ΡΙΚ στις οποίες θα έχουμε πολύ όμορφο υλικό και ταλέντα. Μέχρι και έναν διάσημο Αμερικανό συνθέτη θα έχουμε να παίζει την Τηλλυρκώτισσα σε στυλ φλαμένκο μετά από δική μου απαίτηση.

 

Υ.Γ. Τελικά την κ. Ηλέκτρα την βρήκε η μητέρα μου και της ζήτησε το τηλέφωνο. Την πήρα και μου είπε όλους τους στίχους, τους οποίους δυστυχώς δεν πρόλαβα στο επεισόδιο.

*Οι στίχοι είναι παρόμoιοι με του Τομπολη αλλά έχουν έξτρα 2 στροφές. Οντως οι στιχοι μετα την δευτερη στροφη ειναι απο αλλο τραγουδι αφου στα σχόλια υπαρχει το καταπληκτικο « Δωδεκα χρονων κοριτσι» απο τη Λεσβο που μοιραστηκε μαζι μας η Λουκία Καλλονιάτου. 

 

Άσπρη μου τριανταφυλλίτσα

Γιασεμί μου φουντωτό

Ποιος αρνήστη την αγάπη

Να την αρνηστώ τζ εγιώ

Ένας γέρος την αρνήστη

που 'ταν εκατό χρονώ

Μα εγώ δεν την αρνιούμαι

που 'μαι δώδεκα χρονώ

Δωδεκα χρονιων κορίτσι

χήρα πάει στη μάνα της

τα στεφάνια στην ποθκιά της

έκλαιγε τον άντρα της

Σώπα κόρη μου μεν κλάεις

Σώπα μεν μαραίνεσαι

Είσαι όμορφη τζαι νέα

τζαι ξαναπαντρεύκεσαι

Σώπα μάνα τι μου λέεις

για να ξαναπαντρευτώ

Τέθκοιον νέον άντρα πού'χα

που να τον εξαναβρώ

Μαύρα ρούχα θα φορέσω

καλογραία θα γενώ

τζαι θα πάω να κατοικίσω

σ'ένα έρημο βουνό

Να 'χω τα βουνά συντρόφους

τζαι το σπήλιο σπίτι μου

τζαι μια πέτρα μαξιλάρι

έτσι γράφει η τύχη μου