Είδα το τρέηλερ για την νέα ταινία , η οποία είναι βασισμένη στη ' Φόνισσα' του Παπαδιαμάντη. Επειδή πήρε το αυτί μου και έκοψε το ματάκι μου κάτι γουοκ χαριτωμένα περί της ' επάρατης πατριαρχίας' και ίδρωσα, ελπίζω να σεβαστούν το πνεύμα του συγγραφέα και του έργου και να μην ειναι μια ξύλινη ' ταινία διαμαρτυρίας'.
Η Φραγκογιαννού, αυτή η αποκρουστική παιδοκτόνος , είναι παραδόξως μια από τις πιο τραγικές και συμπαθητικές φιγούρες της λογοτεχνίας. Ο Παπαδιαμάντης μας διδάσκει να αγαπάμε τους ανθρώπους μέσα από την κατάντια, την φθορά και την κακία τους. Είναι το ορθόδοξο πνεύμα της συμπάθειας και του πόνου για τον άλλο, το οποίο δεν σφετερίζεται το δικαίωμα της Κρίσης και της κατάταξης από τον Θεό. Αλλά μάλιστα εναποθέτει τους πάντες στην ευσπλαχνία Του. Και οι κακοί της υπόθεσης , αυτό είναι το ουσιαστικό, βρίσκονται παράλληλα στην κόλαση των παθών τους και στην αγιότητα της μετανοίας τους.Αν είναι ακόμα μια ταινία γεμάτη ρητορείες, ηθικολογίες, κακούς, καλούς, θύτες και θύματα, καταγγελία για την καταγγελία ,στο πνεύμα της ανταρσίας της εποχής μας,θα εχει αποτύχει στο πνεύμα της.
περισσότερα εδω
1 σχόλιο:
...στὸ ϕινάλε, ἡ δύστυχη
Φ ρ α γ κ ο γιαννοῦ*
κυνηγημένη,
ἔχει τὸν καλό λογισμό νὰ προσπαθήσει να διαβεῖ,
μιὰν ἐπικίνδυνα στενή λωρίδα γῆς, ὣστε νὰ ϕθάσει στὸ μικρό ξωκκλήσι τοῦ Ἁη Νικόλα
ὅμως, δίβουλη(;) ...
τελικά ἀποτυγχάνει
καὶ χάνεται ἀπὸ πνιγμό,
βρίσκει δηλαδή, αὐτόν τὸν ἴδιο θάνατο,
ποὺ ἐπεϕύλασσε στὰ ἀθώα της θύματα
ἀϕοῦ, ὁ σκοτισμένος της ὁ νοῦς
τῆς παρουσίαζε τὸν θάνατο,
σὰν γιατρειά καὶ θεραπεία,
ἀπό μιὰ ζωή γεμάτη βάσανα...
(στὰ "προχωρημένα" κράτη τῆς ἑσπερίας-Φραγκιᾶς-
τὸ προτείνουν πλέον ἐπίσημα
καὶ σὲ ἕναν συνεχῶς διεθρυνόμενο πληθυσμό
τραγικῶν "ἀναξιοπαθούντων"
ὡς τάχα...ε ὐ θ α ν α σ ί α...!)
___________________________
*τὸ ὑπονοούμενο γιὰ τὴν ϕραγκεμένη συνείδηση, περισσότερο ἀπὸ σαϕές
Δημοσίευση σχολίου