Ρεμβάζει ἡ καρδιά σου; ἔχεις δηλαδή ἐπιθυμίες; ἀναλογίζεσαι, νά εἶχα αὐτό, νά ἔκανα ἐκεῖνο; ὁ λογισμός σου καί ἡ φαντασία σου πηγαίνουν πότε ἀπό ἐδῶ καί πότε ἀπό ἐκεῖ; Ἐάν ναί, αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ξέρεις νά συγκρατῆς γερά τήν καρδιά σου, δέν ξέρεις νά τήν κατέχης, νά τήν περιορίζης, δέν κυριαρχεῖς στό λογιστικό σου, ὁπότε ζῆς μία παρά φύσιν ζωή. Γιατί; ''Ἡ πρᾶξίς σού ἐστιν ἡ ἕλκουσα αὐτήν εἰς τό ρέμβασθαι.''
Ὁταν δέν κυριαρχῆς στήν καρδιά σου, ἤτοι στίς ἐπιθυμίες σου καί στούς λογισμούς σου, δέν εῖναι ἐπειδή ὁ Θεός σέ δοκιμάζει, ἀλλά διότι ἡ πρᾶξις σου, ἡ ζωή σου δηλαδή, τά βιώματά σου, ἡ καθημερινότητά σου, ὁ τρόπος τῆς ζωῆς σου σέ ἐφέλκει εἰς τό ρέμβεσθαι.
Λένε μερικοί: Λογισμός μοῦ μπῆκε καί μοῦ βγῆκε.
Δέν εἶναι τόσο ἀπλό τό γεγονός.
Τό ὁτι μπαίνουν μέσα μας καί βγαίνουν λογίσμοί καί ἐπιθυμίες δείχνει ὅτι μπαίνουν καί βγαίνουν ἐλεύθερα οἱ δαίμονες, ὅτι δέν εἴμαστε ἄνθρωποι πού περιφρουροῦμε τό εἶναι μας. Ἡ ζωή μας εἶναι ἀφύσικη, ''παρά φύσιν τοῦ Ἀδάμ'', δέν ζοῦμε ἀληθινά.
+Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
