Σκληροί καιρόι μες την φωτιά
εφτά καημοί πληγές εφτά
Και γω κρατώ κλαδί ελιάς
και συ να κλαίς σαν με κοιτάς
Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς
εσύ που χάραξες τους δρόμους
την φωνή σου να βρείς ζητάς
Σαν μια γιορτή απ ‘ τα παλιά
χρυσή εποχή θα ρθείς ξανά
Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς
εσύ που χάραξες τους δρόμους
την φωνή σου να βρείς ζητάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου