238. Όταν ο Θεός είναι παρών στις σκέψεις, τις επιθυμίες, τις προθέσεις, τους λόγους και τα έργα ενός ανθρώπου σημαίνει ότι η βασιλεία του Θεού έχει έλθη στον άνθρωπο αυτόν.
Τότε βλέπει τον Θεό στο κάθε τι, στον κόσμο της σκέψεως, στον κόσμο της πράξεως, ακόμη και στον υλικό κόσμο.
Η πανταχού παρουσία του Θεού του έχει αποκαλυφθή καθαρά και η καρδιά του κατέχεται από βαθειά ευσέβεια. Επιζητεί κάθε στιγμή να είναι αρεστός στον Θεό και κάθε στιγμή προσέχει μην πέση σε αμαρτία.
Η ζωή του είναι μία επίκλησις: «Ελθέτω η βασιλεία σου».
239. Εξέταζε τον εαυτό σου συχνότερα.
Κατά που είναι στραμμένα τα μάτια της ψυχής σου;
Είναι στραμμένα προς τον Θεό και τη μέλλουσα ζωή;
Ή είναι στραμμένα προς τον κόσμο και προς τα γήινα αγαθά;
Ω, ας ήσαν πάντοτε στραμμένα στον Θεό.
Αλλά μονάχα σε ώρα ανάγκης και συμφοράς στρέφουμε τα μάτια μας προς
τον Κύριο.
Ενώ, όταν καλοπερνάμε, τα έχουμε στραμμένα προς τον κόσμο και τις μάταιες χαρές του.
Αλλά θα ρωτήση κάνεις: και τι το όφελος αν έχω στραμμένα τα μάτια της ψυχής μου προς τον Θεό;
Το όφελος θα είναι μια βαθειά ειρήνη στην καρδιά σου, άπλετο και γλυκό φως στη διάνοια σου, άγιος ζήλος στη θέλησί σου, νίκες κατεπάνω στους δαίμονες.
«Οι οφθαλμοί μου διά παντός τον Κύριον», λέγει ο Δαυίδ.
Και εξηγεί το γιατί: «ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου» (Ψαλμ. κε’ 15) [«ότι αυτός θα ελευθερώσει τα πόδια μου από την παγίδα«].
«Ότι λαλήσει ειρήνην επί τον λαόν αυτού και επί τους οσίους αυτού και επί τους επιστρέφοντας καρδίαν επ’ αυτόν» (Ψαλμ. πδ’ 9).
Αποσπάσματα από το βιβλίο Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης, η «Εν Χριστώ ζωή μου, Ιεροί λογισμοί μιας οσίας ψυχής», των εκδόσεων Αστήρ. Μετάφραση Βασίλειος Μουστάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου