Εἰς τὸ Ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος τοῦ ὁποίου
σήμερα ἐπιτελοῦμε τὴν μνήμην, παρακαλοῦμε τὸν Ἅγιον νὰ πρεσβεύῃ στὸν
Κύριο, διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν μας. Θὰ περίμενε κανεὶς ὅτι, ἀπὸ ἕνα
τόσο μεγάλο ἰατρό, ὅπως εἶναι ὁ Ἅγιος Παντελεήμων, νὰ ζητούσαμε τὴν
ἰατρεῖα τῶν σωματικῶν ἀσθενειῶν, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία ζητάει τὴν ἴασι τῶν
ψυχικῶν ἀσθενειῶν, τῶν παθῶν, οἱ ὁποῖες πολλὲς φορὲς εἶναι ἡ αἰτία τῶν
σωματικῶν ἀσθενειῶν, ἀλλὰ καὶ οἱ ὁποῖες εἶναι καὶ οἱ χειρότερες, διότι
οἱ μὲν σωματικὲς ἀσθένειες μπορεῖ νὰ κάνουν καὶ καλὸ στὸν ἄνθρωπο,
ψυχικὸ καλό, νὰ τὸν ὁδηγήσουν σὲ μετάνοια, ἀλλὰ οἱ ἀσθένεις της ψυχῆς τὰ
πάθη δηλαδή, αὐτὰ ὁδηγοῦν στὸν αἰώνιο θάνατο.
Γι’ αὐτὸ καὶ πρῶτο μέλημα τῶν χριστιανῶν, καὶ ἰδίως τῶν Μοναχῶν, πρέπει νὰ εἶναι ὁ συνεχὴς ἀγὼν διὰ τὴν κάθαρσι ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὴν ἴασι τῶν ψυχικῶν ἀρρωστημάτων. Ἂν ἐμφανισθῇ μία ἀρρώστια σοβαρὴ καὶ ἀνίατη πολὺ ἀνησυχοῦμε καὶ ψάχνουμε νὰ βροῦμε τοὺς καταλλήλους ἰατρούς, τὰ κατάλληλα φάρμακα, τὰ κατάλληλα νοσοκομεῖα, ἀκόμη καὶ στὸ ἐξωτερικὸ νὰ πᾶμε γιὰ νὰ γίνωμε καλά. Ἀλλὰ γιὰ τὶς ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς δὲν ἀνησυχοῦμε ὅσο πρέπει νὰ ἀνησυχοῦμε. Καὶ ἀσφαλῶς ὅλοι μας, καὶ ἐμεῖς οἱ τοῦ τάγματος τῶν Μοναχῶν, δὲν εἴμεθα ὑγιεῖς κατὰ πάντα. Ὑπάρχουν καὶ σὲ μᾶς ἀρρωστήματα ψυχικά, τὰ ὁποῖα γνωρίζομε καὶ χρειάζεται νὰ τὰ ἐπισημάνωμε. Καλὰ εἶναι λοιπὸν μὲ πολὺ πόνο νά, παρακαλέσωμε τὸν Θεόν, πρὶν φύγουμε ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο, διότι μετὰ θὰ εἶναι ἀργά, νὰ μᾶς θεραπεύσῃ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, τὶς διάφορες ἀσθένειες τῆς ψυχῆς μας, πρεσβείαις τῶν Ἁγίων, τῆς Θεοτόκου καὶ κυρίως τοῦ σήμερον ἑορταζομένου μεγάλου ἰατροῦ τῆς ἀνθρωπότητος, τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος τοῦ ἀθλοφόρου καὶ ἰαματικοῦ. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου