Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, διήγησις ὠφέλιμος γεωργοῦ τινος Μετρίου ὀνομαζομένου.

Mην Ιούνιος έχων ημέρας λ'.

Η ημέρα έχει ώρας ιε' και η νυξ ώρας θ'.

Στήν πόλη Γαλατία τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας ἐζοῦσε κάποιος γεωργός, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν Μέτριος. Αὐτός, λοιπόν, ἔβλεπε τήν οἰκογένεια τοῦ γείτονά του, πού εἶχε υἱούς, καί τούς προετοίμαζε, γιά νά γίνουν στελέχη τῆς βασιλικῆς αὐλῆς. Τότε ὁ Μέτριος μέ παράπονο ἀπευθύνθηκε στόν Θεό καί τόν ἱκέτευσε νά τοῦ χαρίσει υἱό, γιά νά τόν ἔχει ὡς καταφύγιο καί παρηγοριά στά γηρατειά του. Μετά τήν προσευχή του μετέβη σέ ἕνα πανηγύρι πού ἐγινόταν μία φορά τό χρόνο στήν Παφλαγονία. Κατά τήν ἐπιστροφή ἐσταμάτησε, γιά νά ξεκουρασθεῖ καί νά ποτίσει τό ζῶο του, σέ ἕνα δάσος. ᾿Εκεῖ εὑρῆκε ἕνα σακούλι, τό ὁποῖο περιεῖχε χίλια πεντακόσια χρυσά νομίσματα. Χωρίς νά τό ἀνοίξει, τό ἐπῆρε καί τό ἐπῆγε στήν οἰκία του. Τόν ἑπόμενο χρόνο ὁ Μέτριος ξαναπῆγε στήν πανήγυρη τῆς Παφλαγονίας. Κατά τήν ἐπιστροφή καί πάλι ἐσταμάτησε στό δάσος καί παρατηροῦσε τούς διερχόμενους ἀπό ἐκεῖνο τόν τόπο. Τότε ἐφάνηκε κάποιος, ὁ ὁποῖος ἔψαχνε κάτι καί ἦταν γεμάτος ἀπό θλίψη καί στενοχώρια. ῾Ο Μέτριος τόν ἐρώτησε τί ἔχει καί ὁ ἄνθρωπος τοῦ ἀπάντησε ὅτι ἦταν ἔμπορος καί πέρυσι εἶχε πουλήσει πολλά ἐμπορεύματα στήν πανήγυρη, ἀλλά ἔχασε τά χρήματα πού ἐκέρδισε. Τότε ὁ Μέτριος ἔβγαλε καί τοῦ παρέδωσε τό σακούλι μέ τά νομίσματα. ῾Ο ἔμπορος τά ἔχασε. Δέν ἤξερε πῶς νά ἀντιδράσει. ῾Ο Μέτριος τοῦ ἐξήγησε τί εἶχε συμβεῖ καί ἐκεῖνος, θέλοντας νά τόν εὐχαριστήσει, ἔβγαλε καί τοῦ προσέφερε πεντακόσια νομίσματα. ῾Ο Μέτριος δέν θέλησε νά στερήσει ἀπό τόν ἔμπορο τόν κόπο του καί ἀρνήθηκε. ῎Ετσι, ἀφοῦ καί οἱ δύο ἐδόξασαν τό ῎Ονομα τοῦ Θεοῦ, ἀποχωρίσθηκαν.

Τό ἴδιο βράδυ, πού ὁ Μέτριος ἔπεσε νά κοιμηθεῖ, εἶδε στόν ὕπνο του ῎Αγγελο Κυρίου, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔφερε τό χαρμόσυνο ἄγγελμα ὅτι θά ἀποκτήσει υἱό, θά τόν ὀνομάσει Κωνσταντίνο καί θά φέρει τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στόν οἶκο του.

Πράγματι! ῾Η σύζυγος τοῦ Μετρίου ἔτεκε υἱό, τόν ὁποῖο ἀνέθρεψε μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου καί τόν ἀπέστειλε γιά σπουδές στήν Κωνσταντινούπολη. ῾Ο αὐτοκράτορας τοῦ ἔδωσε τόν τίτλο τοῦ πατρικίου καί αὐτός μέ τή σειρά του προσέφερε πολλά ἀγαθά στούς γονεῖς του.

Μέ αὐτό τόν τρόπο ὁ Θεός ἀντάμειψε τήν τιμιότητα καί τό ἦθος ἑνός ἁπλοῦ γεωργοῦ, τοῦ Μετρίου, ὁ ὁποῖος δέν ὑπέκυψε στόν πειρασμό τῆς φιλαργυρίας, ἀλλ᾿ ἐμπιστεύθηκε τή ζωή του στό θέλημα τοῦ Κυρίου.