Άμα δεις αυτή την κακάσχημη ντομάτα
βάρους σχεδόν δύο κιλών στο μανάβη,
ανάμεσα στις "κούκλες",
που είναι όλες ίδιες και στρόγγυλες
το πιο πιθανόν είναι να μην την επιλέξεις.
Αυτό γιατί έχουμε μάθει,.. μας έχουν μάθει,..
να αγοράζουμε "με το μάτι" άνοστα πράγματα.
Γουστάρουμε τη μούρη ρε φίλε, πως να το κάνουμε...;
Γουστάρουμε "ευκολία".
Συνηθίσαμε στο "άνοστο". Στο φιρμάτο.
Στην "καλή συσκευασία". Στο άψυχο.
Και δεν αφήνουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.
Κι όμως το ακανόνιστο σχήμα,
είναι σημάδι υγιούς καρπού.
Είναι απόδειξη πως το φυτό δεν είναι υβρίδιο.
Έτσι την καταντήσαμε τη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα.
Ψεύτικη. Α-φύσικη. Κονσερβοποιημένη.
Ακόμη και στη φάτσα μας φίλτρα βάζουμε
για να μοιάζουμε "πιο όμορφοι".
Πιο ψεύτικοι. Πιο "πλαστικοί".
Θέλουμε να μην "είμαστε εμείς".
Κι αυτό το λέμε εξέλιξη.
Yannis Bakman
1 σχόλιο:
...θυμάμαι αυτὴν τὴν ποικιλία,
ἀπὸ τὴν ἐποχή ποὺ οἱ ντομάτες
-καὶ ὄχι μόνο- ἤτανε
πάμφθηνες καὶ πεντανὸστιμες...
τώρα...ὄσον ἀφορά τὸ μέγεθος...
δύο κιλά ντομάτα...
ἄμα εἶναι ἀπὸ τὸ μποστάνι σου
καὶ ξέρεις τί τὴν ἔχεις...ταϊσει...ἐντάξει,
ἀλλοιῶς...τὸ νοῦ σου...!
...
μιὰ καὶ τόφερε ἡ κουβέντα,
πρὶν ἀπὸ λίγο, ἔκοψα δυὸ τρὶα κορόμηλα,
ἀπὸ τὴν ἀπότιστη...
τὴν ἀφρόντιστη...
τὴν...ντὶπ παρατημένη κορομηλιά μας
στὸ...ἔλεος τοῦ θεοῦ...(!)
- ποὺ λέγαμε...-
λοιπὸν, αὐτά τὰ μιά σταλίτσα ταπεινά κορομηλάκια,
ἤτανε πολύ πιό νόστιμα ἀπό τα ἀγοραστά ροδάκινα...τοῦ σούπερ μάρκετ...
...
δυστυχῶς, ἡ ροδακινιά φέτος
δὲν ἔδωσε καρπὸ
και...ὑπʹ ὄψιν ὅτι... κανείς δὲν ξέρει πὼς φύτρωσαν αὐτά τά δέντρα...
Δημοσίευση σχολίου