Μια λοιπόν και με τη δύναμη που φωτίζει θωρούμε την ομορφιά της εικόνας του αοράτου Θεού και μες απ' αυτήν αναγόμαστε στο υπέρκαλλο θέαμα του αρχετύπου, εκεί κάπου είναι παρόν αχώριστα το Πνεύμα της γνώσης, που με την παρουσία του παρέχει σ' όσους αγαπούν τη θέα της αλήθειας τη δύναμη να κοιτάξουν την εικόνα, όχι απ' έξω δείχνοντάς την, αλλά με τη ζωή που έχει μέσα του εισάγοντας στην επίγνωση. Γιατί, καθώς «κανείς δεν γνωρίζει τον Πατέρα παρά ο Υιός», έτσι και «κανείς δεν μπορεί να πει τον Κύριο Ιησού παρά μέσα στο Πνεύμα το Άγιο». Γιατί δεν ειπώθηκε «μες από το Πνεύμα», αλλά «μέσα στο Πνεύμα». Κι επίσης: «Πνεύμα ο Θεός κι όσοι τον προσκυνούν πρέπει να τον προσκυνούν μέσα στο Πνεύμα και στην αλήθεια». Όπως είναι γραμμένο πάλι: «Μέσα στο φως σου θα δούμε φως», δηλαδή μέσα στο φωτισμό του Πνεύματος. Και: «Φως το αληθινό, που φωτίζει κάθε άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο». Άρα μέσα στον εαυτό του δείχνει τη δόξα του Μονογενούς και στους αληθινούς προσκυνητές μέσα του παρέχει τη γνώση του Θεού. Ο δρόμος λοιπόν της θεογνωσίας ξεκινά από το ένα Πνεύμα, περνά μες από τον έναν Υιό και καταλήγει στον ένα Πατέρα. Κι αντίστροφα, η αγαθή φύση κι ο κατά φύση αγιασμός και το βασιλικό αξίωμα ξεκινούν από τον Πατέρα, περνούν μες από το Μονογενή και φθάνουν στο Πνεύμα. Έτσι κι οι υποστάσεις ομολογούνται και το ευσεβές δόγμα της μοναρχίας δεν γκρεμίζεται.
Μέγας Βασίλειος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου