Όλα τ’ άλλα είναι έπεα πτερόεντα…

 

Ό,τι και να λέμε και να κάνουμε δεν έχουν καμία σημασία εάν δε καταλάβουμε ότι όλα κάποτε σταματούν ώστε να ξαναρχίσουν διαφορετικά.

Ο θάνατος είναι μια πραγματικότητα.

Δεν είναι κάτι μακρινό ή ξένο.

Είναι ένα γεγονός που θα το βιώσουμε όλοι μας.

Όσο κι αν δεν θελουμε να το σκεφτόμαστε, η αλήθεια δεν αλλάζει. Ο θάνατος έρχεται. Όχι για να βάλει τέλος στη ζωή μας, αλλά για να ξεκινήσει την ζωή μας. Ως ένας τοκετός, ως ένα ξύπνημα από όνειρο.

Αυτό δυστυχώς δεν το έχουμε καταλάβει, γι’ αυτό κατανοούμε και την πίστη μας τόσο διαστροφικά, γι ‘αυτό και δεν πιστεύουμε στον Χριστό ως Σωτήρα μας, αλλα σαν ενδοκοσμικό συνεργάτη μας για να πετύχουμε τα επίγεια και κοσμικά μας σχέδια. Η προσευχή μας αντί να είναι μια ζητιανιά για Θείο έλεος και συγχώρεση μοσχοβολώντας ταπείνωση και μετάνοια, δυστυχώς γίνεται ένας εγωπαθής μονόλογος απαιτήσεων και γκρίνιας.

Άραγε έχουμε καταλάβει τον σκοπό της ζωής μας;

Άραγε έχουμε καταλάβει τι μας προσφέρει ο Χριστός;

Φοβόμαστε τον θάνατο.

Όχι γιατί δεν ξέρουμε τι γίνεται μετά, αλλα διότι γνωρίζουμε τι γίνεται. Γνωρίζουμε την αμαρτία μας, την κακία μας, τον εγωισμό μας, την αμετανοησία μας. Γι’ αυτό και η ψυχή μας, η συνείδησή μας, μας πληροφορεί.

Ενώ λοιπόν φοβόμαστε δεν μετανοούμε. Γιατί; Γιατί επιμένουμε στα λάθη και στα πάθη μας;

Δεν απευθύνομαι σε ανθρώπους που δηλώνουν άθεοι. Απευθύνομαι σε ανθρώπους που λένε ότι είναι ορθόδοξοι χριστιανοί.

Μέχρι ποτέ θα αναβάλουμε;

Μέχρι ποτέ θα ζούμε στην ψευδαίσθηση ότι είμαστε καλοί;

Ψέλνουμε στη εξόδιο ακολουθία:

«Ποία τοῦ βίου τρυφὴ διαμένει λύπης ἀμέτοχος; Ποία δόξα ἔστηκεν ἐπὶ γῆς ἀμετάθετος; Πάντα σκιᾶς ἀσθενέστερα, πάντα ὀνείρων ἀπατηλότερα· μία ῥοπή, καὶ ταῦτα πάντα θάνατος διαδέχεται…».

«Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετὰ θάνατον· οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα· ἐπελθὼν γὰρ ὁ θάνατος, ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται..».

Και όλα αυτά δεν τα λέμε για να σκοτεινιάσουμε, αλλά για να συνέλθουμε!

Οποίος ακούει περί θανάτου και δυσανασχετεί είναι άνθρωπος κοσμικός και κατακυριευμένος από τα πάθη του.

Η μνήμη θανάτου είναι το γνώρισμα των ανθρώπων του Θεού.

Όλα τ’ άλλα είναι έπεα πτερόεντα…

π.Π.Π.