Με εξαίρεση ένα σταθμό της Εκκλησίας όλοι οι άλλοι σταθμοί ήταν... τούρκικοι! Η κατάληψη της χώρας γίνεται όπως φαίνεται αναίμακτα απ' τη γείτονα χώρα. Με τούρκικη μουσική στο ραδιόφωνο, σήμα της Turkcell που καλύπτει το σήμα των ελληνικών σταθμών κινητής τηλεφωνίας, και τούρκικα σήριαλ στην τηλεόραση, με απαγόρευση μάλιστα της μεταγλώττισής τους παρακαλώ! Έλα να συνηθίζουμε σιγά σιγά τη βαρβαρική γλώσσα του εξ ανατολών κατακτητή!
Κατά τα άλλα κατάφερα να παρακάμψω την κλειδωμένη πόρτα που οδηγεί στις στοές των αρχαίων λατομείων μαρμάρου, περνώντας από ένα άνοιγμα του συρμάτινου φράχτη. Έφτασα κατεβαίνοντας με προσοχή μέχρι το άνοιγμα της στοάς, που έμοιαζε περισσότερο με κατάβαση στον Άδη, αλλά αποφάσισα να μην προχωρήσω περισσότερο φοβούμενος ότι θα μπορούσα να πέσω και να τραυματιστώ σε μια υποχώρηση των βράχων στην απότομη και θεοσκότεινη κατωφέρεια. Καθώς επιστρέφαμε στο αυτοκινούμενο μια πινακίδα μας προετοίμασε για το τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια. "Χειροποίητα σκαλιστά μαρμάρινα αντικείμενα". Πλησίασα τον χώρο του Τάσου Λουκή, ενός αυτοδίδακτου και επικοινωνιακού Παριανού, ο οποίος σκαλίζει το μάρμαρο και φτιάχνει διάφορα αντικείμενα. Η συζήτηση μαζί του ήταν απολαυστική, με τον Τάσο να μου εξηγεί τις εξαιρετικές ιδιότητες του "διάφανου" Παριανού μάρμαρου, την αναπαράσταση του τρόπου εξόρυξής του με μαρμάρινες μινιατούρες και τη ρυμούλκυσή του έξω απ' τις στοές.
