Που να σε κρύψω γιόκα μου
να μη σε φτάνουν οι κακοί
σε ποιο νησί του ωκεανού
σε πια κορφή ερημική.
Δε θα σε μάθω να μιλάς
και τ’ άδικο φωνάξεις
ξέρω πως θα ‘χεις την καρδιά
τόσο καλή τόσο γλυκή
που μες τα βρόχια της οργής
ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.
Συ θα ‘χεις μάτια γαλανά
θα ‘χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή
και από κακό καιρό
Από το πρώτο ξάφνιασμα
της ξυπνημένης νιότης
δεν είσαι εσύ για μάχητες
δεν είσαι εσύ για το σταυρό
εσύ νοικοκερόπουλο
όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης
Κι αν κάποτε τα φρένα σου
το δίκιο φως της αστραπής
κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε
παιδάκι μου να μην τα πεις
Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή
απ’ την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν
2 σχόλια:
...συναισθηματισμός...
ἀκριβός μὲν κατά την ὄψιν
ἀλλά καὶ τόσο ϕτηνός
ἁμα τονε βάλεις δίπλα στὰ ἀθάνατα δημιουργήματα τοῦ λαοῦ,
τοῦ γένους μας
καί ἐννοῶ τά κ ά λ α ν τ α
τῶν ἡμερῶν...
καλήν Ἀνάσταση νἄχουμε!
( καὶ συγχωρέστε μου τὴν γκρίνια)
Καλήν ημέραν σας αγαπητέ.
Δές τε τις αναρτήσεις αυτές ως μίαν ευκαιρία οι άπιστοι, οι κομματοποιημένοι και οι ορθολογιστές συμπολίτες μας να δούνε ότι οι ήρωες που έχουν αγιοποιήσει όπως ο Ξυλούρης, ήταν θεοσεβούμενοι και όχι ότι τους παρουσιάζουν τα καθάρματα που τους καθοδηγούν, με την ελπίδα να μεταστρέψουν το βλέμμα τους προς τον Κύριο.
Καλή Ανάσταση
Δημοσίευση σχολίου