Στιχοι
Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις,
Ἑκὼν παρ’ ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους.
Ἦρε Γεωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός.
Άγιος Γεώργιος, ο πρίγκηπας των μαρτύρων
«θες με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου, ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου· ότι κραταιά ως θάνατος αγάπη». Ασ. Ασμάτων 8,6
Εμείς, από παιδιά, έναν Τροπαιοφόρο είχαμε καρφιτσωμένο στο άσπρο μας φανελάκι, να μας φυλάει από τους ”δράκους”. Σαν ήλιο λαμπρό τον είχαμε πάνω στην καρδιά μας να μας φωτίζει το δρόμο της ζωής μας, μη χαθούμε σε ξένα μονοπάτια…. Να μας την κρατάει ζεστή απ’τις παγωνιές του κόσμου… Να μας ψιθυρίζει λόγια αγάπης και παρηγοριάς στα δύσκολά μας…. Να προφθάνει απρόσκλητος και να μας πλημμυρίζει με την παρουσία της αγάπης του… Να γεμίζει ευωδιές και φως τα όνειρά μας, γι’αυτό το πρωί πάντοτε ο κόσμος είναι φωτεινός και μοσχοβολά….
***
Ύμνος
στον Άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ω Γεώργιε μάρτυς,
ω Γεώργιε νικηφόρε!:
Με το μαρτύριό σου νίκησες,
με τον θάνατό σου δοξάστηκες.
Σκύβαλα θεώρησες όλα τα πράγματα του κόσμου,
ασήμαντα, σε σύγκριση με την Αλήθεια.
Ω Γεώργιε!
Καταφρόνησες κάθε επίγεια εξουσία και τιμή,
και συστρατεύθηκες με τον Ζώντα Χριστό.
Ω Γεώργιε Μεγαλομάρτυς,
Γεώργιε Τροπαιοφόρε:
σε λόγχευσαν, σε συνέθλιψαν με φρικτά βασανιστήρια,
αλλά διαφυλάχθηκες αλώβητος από το Χέρι του Θεού.
Όλοι οι πόνοι σου εκμηδενίστηκαν-
με τη δύναμη της κραταιάς Δεξιάς του Θεού.
Πάντες κλίνουμε γόνυ ενώπιόν σου, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
και δοξάζουμε το όνομά σου.
Ω Μάρτυς Γεώργιε,
Ω Νικητά Τροπαιοφόρε Γεώργιε!
Ελέησον ημάς και
δι’ ευχών σου, διαφύλαξον ημάς.
Πρέσβευε υπέρ ημών ενώπιον του θρόνου του Δεσπότου Χριστού,
του Παντοδύναμου Σωτήρα μας
ικέτευε να μην φοβηθούμε τα μαρτύρια,
και με υπομονή να νικήσουμε!
***
Άγιε μου Γιώργη
Άγιε μου Γιώργη βοηθά με
ν’ ανέβω στ’ άλογό σου.!
Να παίρνω από το θάρρος σου
σαν είμαι στο πλευρό σου.
Λιγάκι το κοντάρι σου να πιάνω τ’ αργυρό,
όταν με δύναμη Θεού
σκοτώνεις το θεριό.
Κι όταν στους δρόμους περπατάς
λεβέντης παλληκάρι
από κοντά ν’ ακολουθώ με τη δική σου χάρη.!
Και στη σκιά που γύρω σου ξεχύνεται χρυσή
να παίρνω από τη Δόξα σου
που κέρδισες εσύ.!
Και στης Παράδεισος κοντά
σα φτάσουμε την Πύλη..
Να πεις στον κλειδοκράτορα πως είμαστε δυό φίλοι!
Και μπαίνοντας να μου κρατάς το χέρι τρυφερά,
μη και σαστίσω και χαθώ
στην άφατη χαρά.!
Ποίηση Ελευθερίου Μάϊνα
iconandlight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου