Η ιστορία ενος τραγουδιού και η γοητεία του στην Ελληνική μουσική. Εδώ η αυθεντική Λιβανέζικη εκδοχή απο την αξεπέραστη Φεϋρουζ , ο θρήνος της Παναγίας για τον Γιο της , ταιριάζει με τον πόνο των ημερών που διανύουμε ( και λόγω Τεμπων).
Αγαπημένε μου, αγαπημένε μου
Σε τι κατάσταση είσαι!
Αυτός που σε βλέπει, για σένα κλαίει
Είσαι η μία και μοναδική θυσία
Αγαπημένε μου,
Τι φταίξιμο έχουν ρίξει τα έθνη πάνω σου;
Σε έχουν λιώσει από τις λαβωματιές,
Από τις οποίες δεν υπάρχει θεραπεία
Όταν στο σκοτεινό ελαιώνα τη νύχτα
Ο Θεός Δημιουργός γονάτισε και προσευχήθηκε
Το σύμπαν προσευχόταν με τον Έναν
Που έδωσε στη ζωή ελπίδα και προσευχή
Οι ελιές κλαίνε
Καθώς τα χείλη των ανθρώπων τρεμουλιάζουν
Αγαπημένε μου, πώς είναι δυνατόν να φύγεις!
Έχει χαθεί η νομιμοφροσύνη για πάντα;
Αγαπημένε μου, αγαπημένε μου
Σε τι κατάσταση είσαι!
Αυτός που σε βλέπει, για σένα κλαίει
Είσαι η μία και μοναδική θυσία
Μετάφραση NOCTOC
1 σχόλιο:
...οἱ μὲν στίχοι,
μεγαλεῖο...
ὄμως, τὸ τόσο μελό στὴν ἑρμηνεία,
μᾶλλον ἄστοχο κι ἀταίριαστο, νομίζω...
Δημοσίευση σχολίου