Πολλές φορές δηλαδή, δίνουμε υπεραξία σε κάποιες διάφορες που υπάρχουν μεταξύ μας. Όμως τελικά καμία τέτοια διαφορά μεταξύ των ανθρώπων δεν παίζει σημασία, μπροστά στην αιωνιότητα και την σωτηρία.
Το θέμα είναι να βρούμε τί μας ενώνει και όχι τι μας χωρίζει.
Το ζητούμενο είναι να ειρηνεύσουμε με τον άλλον και όχι να τον νικήσουμε.
Είτε ψηλός είτε κοντός, είτε πλούσιος είτε πτωχό, είτε μορφωμένος είτε αγράμματος, είτε λιγνός είτε χοντρός, είτε διάσημος είτε άσημος, είτε κληρικός είτε λαϊκός…δεν παίζει ρόλο ποιος είσαι ή πως είσαι, αλλά ο τρόπος που ζεις μέσα στα δεδομένα της πραγματικότητάς σου.
Τα χρόνια ζωής σου, είτε είναι λίγα είτε είναι πολλά, μπροστά στην αιωνιότητα δεν έχουν διαφορά. Η διαφορά όμως έρχεται με τον τρόπο που επέλεξες να περάσεις αυτά τα χρόνια.
Ας προσπαθούμε λοιπόν για το καλύτερο και αγαθότερο κι ας μην δίνουμε τόση σημασία σε εξωτερικά προτερήματα ή μειονεκτήματα που ίσως έχουμε σε σχέση με τους άλλους. Διότι τελικά όλοι θα κριθούμε σύμφωνα με την καρδιά μας.
Ας ψηλώνει λοιπόν η καρδιά μας, ας αυξάνει η αγάπη μας, ας μεγαλώνει η καλοσύνη μας, ας πλαταίνει η αγκαλιά μας…
Όλοι μπροστά στον Θεό είμαστε ίδιοι.
Ξεγυμνωμένοι από τίτλους και δόξα, από γνώσεις και χρήματα. Και αυτό που μένει είναι η αλήθεια της καρδιάς μας.
Πόσο αγαπήσαμε, συγχωρέσαμε, ελεήσαμε, κατανοήσαμε, ταπεινωθήκαμε, μετανοήσαμε, εξελιχθήκαμε και τελικά ζήσαμε…
Πόσο τελικά ζήσαμε ως άνθρωποι και όχι ως καταναλωτικές μηχανές. Πόσο τελικά ζήσαμε ως συνάνθρωποι και όχι ως αντίπαλοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου