Διαλογισμοί στη φύση του Κώστα Κακογιάννη
Σήμερα
ο δρόμος μας οδήγησε στον γειτονικό Μουτουλλά και συγκεκριμένα στο
εκκλησάκι της Παναγίας του Μουτουλλά, ένα σημαντικό μνημείο από την
περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Κύπρο που βρίσκεται σε ύψωμα στη νότια
πλευρά του χωριού. Είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες και αποτελεί
σημαντικό δείγμα υστεροβυζαντινής αρχιτεκτονικής και τέχνης καθώς είναι
το μοναδικό ασφαλώς χρονολογημένο μνημείο του 13ου αι. στη Κύπρο. Λόγω
της σημασίας του έχει κηρυχθεί από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Αφού
φτάσαμε εκεί, θυμήθηκα το «Εις το βουνό ψηλά εκεί». Ένα τραγούδι που
έμαθα μωρό από τον παπά Ανδρέα στο κατηχητικό και το οποίο με
πλημμυρίζει με μια γλυκιά μελαγχολία, όποτε το θυμάμαι.
Οι στίχοι του Άγγελου Βλάχου, η μουσική Αγνώστου.
Υ.Γ. Οι καμπανες που ακουγονται στο τελος ειναι αυτες του εσπερινου απο την κεντρικη εκκλησια του χωριου. Με ξαφνιασαν οταν ξεκινησαν την ωρα που τραγουδουσα. Σαν να ηθελαν να μου πουν πως σε αντιθεση με το τραγουδι, το σημαντρο αυτό χτυπά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου