Είναι εκεί που η θάλασσα μαλακώνει
τ´άγρια βράχια..
Εκεί που καίει ο ήλιος το πρόσωπο σου, ενώ χορεύει η Άνοιξη ολόγυρα.
Είναι εκεί που τα χαρακωμένα χέρια της γιαγιάς σου σε σταυρώνουν και ξέρεις ότι μπορείς να κινήσεις βουνά.
Είναι εκεί που τα ματωμένα σου γόνατα φωνάζουν φτου ξελευτερία και τα προβλήματά σου έχουν λυθεί.
Είναι εκεί που το ψωμί και το λάδι έδωσαν την καλύτερη γεύση στον μικρό εαυτό σου.
Είναι εκεί που το καμένο ξύλο φωνάζει χειμώνιασε.
Είναι εκεί που τα λουλούδια φυτρώνουν στις πέτρες σαν να σου λένε όλα τα μπορείς.
Είναι εκεί που τα παιδιά παίζουν, γελούν και ονειρεύονται ελεύθερα.
Είναι εκεί που οι πέτρες ζωγραφίζουν πύργους και ανθρώπους και ζωές.
Είναι εκεί που σιωπούν όλοι για να μιλήσει η γη… και έχει τόσα να πει.
Είναι εκεί που ο βραδινός καλοκαιρινός ουρανός γίνεται το καλύτερο σεντόνι..
Εκεί είναι η Μάνη.
Και αν δεν την επισκεφτείς με την ψυχή σου… δεν θα την δείς ποτέ!
1 σχόλιο:
Σεβασμός στην Μάνη.
Δημοσίευση σχολίου