Τα οκτώ ψέματα της μάνας: Απλά, συγκλονιστικό

 

ΤΑ 8 ΨΕΜΜΑΤΑ

Η ιστορία ξεκίνησε όταν ήμουν παιδί.Η οικογένειά μου ήταν πολύ φτωχή και ποτέ δεν είχαμε αρκετό φαγητό. Η μητέρα μου πάντα μου έδινε το δικό της πιάτο κι έλεγε φάε κόρη μου εγώ δεν πεινάω.
Αυτό ήταν το πρώτο της ψέμα

Δούλευε για να με ζήσει κι από πολύ μικρή θυμάμαι να ξυπνάει χαράματα ενώ εγώ έκλαιγα σιωπηλά στο μαξιλάρι μου για μην μην καταλάβει πως λυπάμαι που δεν μπορούσα να τη βοηθήσω και όταν γυρνούσε έλεγε, καλά είμαι κόρη μου δεν κουράστηκα.
Αυτό ήταν το δεύτερο της ψέμα.

Μεγαλώνοντας θυμάμαι μέσα στο σπίτι μου φασαρίες φωνές και ξύλο. Όταν ρωτούσα γιατί δεν φεύγουμε μου έλεγε πως ο πατέρας μου μας αγαπάει και δεν φταίει για όσα κάνει σε μας. Μου έλεγε πως ο πατέρας μου ήταν λίγο σκληρός αλλά έτσι είναι οι μάγκες.

Σήμερα ξέρω πως μάγκας τόσα χρόνια η μάνα μου ήταν. Αυτό ήταν το τρίτο της ψέμα
Παντρεύτηκα

για να φύγω απ το πόλεμο χωρίς να γνωρίζω πως θα μπω σε ένα άλλο χειρότερο όταν αποφάσισα να χωρίσω και να μεγαλώσω μαζί της τα παιδιά μου είπε πως πρέπει να κρατήσω το σύζυγο μου, με υπομονή και τα χρόνια θα γινόταν άξιος πατέρας.
Αυτό ήταν το τέταρτο ψέμα της μητέρας μου

Μετά το θάνατο του πατέρα μου η μητέρα ζούσε μόνο για μένα και τα παιδιά μου και όταν ρωτούσα αν της λείπει κάτι γνωρίζοντας την στέρηση που της είχε γίνει ποια συνήθεια ώστε να μην στερηθούμε εμείς κάτι, απαντούσε, έχω από όλα κόρη μου.
Αυτό ήταν το πέμπτο ψέμα της μητέρας μου…

Όταν πήγαινε καλά η δουλειά μου της έδινα λίγα χρηματα η μερικά τρόφιμα που την άλλη μέρα πάντα μου επέστρεφε λέγοντας μου κρατήστε τα εσείς παιδί μου εμένα το σπίτι μου είναι γεμάτο.
Αυτό ήταν το έκτο της ψέμα…

Όταν άρχισαν να σπουδάζουν τα παιδιά μου ζητούσα επίμονα να πάω να ζήσω κοντά της ώστε να μπορώ να πληρώνω τα έξοδα της και να κάνω καλύτερη την ποιότητα της ζωής της αυτή απαντούσε “Άσε με κόρη μου στην μοναξιά μου, εγώ είμαι μια χαρά, κοίτα να κάνεις εσύ τη ζωή σου καλύτερη και μην κοιτάς εμένα”
Αυτό ήταν το έβδομο ψέμα που μου είπε…

Την έβλεπα να τρέχει για μένα έλεγε μοναδική της χαρά είναι να καμαρώνει τα εγγόνια της μα κάθε μέρα έμοιαζε πιο κουρασμένη.Τώρα ξέρω πως πονούσε εκεί στο που συσσωρεύεται η αγάπη και ραγίζει.Δεν μου είπε ποτέ τίποτα.
Ήταν το όγδοο ψέμα της. Το είπε κι έφυγε για πάντα.

Βενετία Μακρυνώρη