Φαντάσου ένα δωμάτιο.Σ' αυτό το δωμάτιο,
ή τον Χριστό μπορείς να φιλοξενείς
ή τον Διάβολο.
Και οι δυο μαζί δεν χωράνε.
και όταν φιλοξενείς τον Χριστό βλέπεις έναν πανέμορφο κήπο
γεμάτο λουλούδια, δέντρα, πουλιά, φως.
Στην πίσω πλευρά,
το δωμάτιο έχει μικρά στενά παράθυρα.
Κάθε φορά που ανοίγεις ένα,
ο διάολος σου φωνάζει "έλα".
Σου προσφέρει χίλια δυο καλούδια
για να θρέψεις το θηρίο μέσα σου.
Να δώσεις τροφή στο "Εγώ" σου.
Απολαύσεις, πάθη, χρήμα, φήμη, επιβεβαίωση.
Στον κήπο μπροστά
τίποτα από αυτά δεν σου χρειάζεται.
Κάθε φορά που ανοίγεις
ένα παράθυρο στην πίσω πλευρά
δεν μπορείς να απολαμβάνεις συγχρόνως και τον κήπο σου.
Ούτε να τον φροντίζεις.
Κι ενώ έχεις φιλοξενούμενο τον Χριστό
μέσα στο σπίτι σου, μέσα στην ψυχή σου,
του γυρνάς την πλάτη,
για να βλέπεις από τα πίσω παράθυρα.
Κι αν το κάνεις πολλές φορές και συνέχεια αυτό,
κάποια μέρα ο Χριστός θα φύγει,
αφού το σπίτι σου δεν είναι φιλόξενο.
Κι όταν Εκείνος φύγει, τότε τρυπώνει ο διάολος
και γίνεται εκείνος ο φιλοξενούμενος σου.
Η ζωή σου γίνεται πιο εύκολη
γιατί δεν χρειάζεται να κοπιάζεις για τον κήπο σου
και αφήνεσαι στα πάθη σου, στην ύλη και στην ατέρμονη ευχαρίστηση.
Ο κήπος γεμίζει ζιζάνια και ακαθαρσίες.
Η μεγάλη διαφορά,
είναι πως όταν έχεις τον Χριστό μέσα στο δωμάτιο σου,
κάθε φορά που ανοίγεις ένα από τα πίσω παράθυρα
καταλαβαίνεις πως "κάνεις λάθος".
Καταλαβαίνεις πως το "σκοτάδι" είναι από την λάθος πλευρά
γιατί βρίσκεται αντίθετα από το φως.
Όταν όμως ο διάολος είναι ο φιλοξενούμενος σου
οτιδήποτε λάθος κάνεις,
δύσκολα σ΄ αφήνει να καταλάβεις και να έχεις επίγνωση.
Θέλω να πιστεύω πως ακόμη δεν έφυγε
ο Χριστός μέσα από το δωμάτιο μου
παρότι τον έχω "απογοητεύσει" άπειρες φορές.
Πήρα μια απόφαση λοιπόν.
Θα συνεχίσω να γράφω τις απόψεις μου εδώ
επειδή κάποιοι φίλοι θέλουν να τις ακούνε.
Θα κλείνω όμως τα σχόλια
γιατί κάθε φορά που σχολιάζει ένα τρολ, ένας άγνωστος,
ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζω και δεν με γνωρίζει,
κάποιος που θέλει "να φανεί" στο κοινό μου
ανοίγει κι ένα παράθυρο στην πίσω πλευρά του δωματίου μου.
Και μέσα από αυτά τα παράθυρα
δεν έχω κερδίσει τίποτα ουσιαστικό και ποτέ
αλλά έχω χάσει πολύτιμο χρόνο από την φροντίδα του κήπου μου.
Yannis Bakman
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου