Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023

Μέχρι πότε ἄραγε θά συνεχίσουμε τραγικά ἀνίδεοι κι ἀνυποψίαστοι νά τραγουδᾶμε, τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιπραμένων, καί φορτώνοντας τόν ἤδη σκοτεινό πνευματικό οὐρανό τοῦ τόπου μας μέ ὅλο καί περισσότερα μαῦρα σύννεφα;

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομοἘπειδή πήξαμε πάλι στίς προετοιμασίες καρναβαλικῶν ἐκδηλώσεων (δέν μᾶς ἔφτανε ἡ κατάντια τῶν ἄλλων πόλεων, τήν ὑφιστάμεθα πλέον καί ἐδῶ στήν Κομοτηνή) καί ταυτόχρονα πήξαμε καί σέ δηλώσεις περί τοῦ πόσο σημαντική εἶναι ἡ ἐπιτυχία τους γιά τό...καλό τοῦ τόπου, ἀποδεικνύεται δυστυχῶς γιά μία ἀκόμη φορά ὅτι κάποιοι ἐπιμένουν στήν πεισματική ἄρνησή τους νά ἀντικρίσουν τή σκληρή πραγματικότητα. Εἴτε εἶναι δήμαρχοι καί λοιποί αὐτοδιοικητικοί παρατρεχάμενοι, εἴτε σωματεῖα αὐτοφερόμενα ὡς πολιτιστικά, εἴτε μαγαζάτορες πού ἐπείγονται νά πουλήσουν μερικούς καφέδες καί σουβλάκια παραπάνω, εἴτε πολῖτες πού συνεχίζουν νά παρεπιδημοῦν ἀμέριμνοι καί τραγικά ἀμετανόητοι στόν θλιβερό ἀνάποδο κόσμο τους.
Ἀρνοῦνται ὅλοι αὐτοί νά ἀντιληφθοῦν σέ ποιόν ἀποτρόπαιο πνευματικό βοῦρκο βουλιάζουμε, ποιά λαίλαπα ἔρχεται κατά πάνω μας καί ποιός εἶναι ὁ μόνος δρόμος πού μπορεῖ νά μᾶς βγάλει ἀπό τό σκοτάδι. Καί φυσικά ἀρνοῦνται πεισματικά νά ἀντιληφθοῦν ὅτι τό «καλό τοῦ τόπου» δέν εἶναι οἱ ἐξαχρειωμένες νεοπαγανιστικές κραιπάλες καί τά κάθε λογῆς σιχαμένα νεοεποχίτικα ξεσαλώματα, πού τό μοναδικό τους ἐπίτευγμα εἶναι νά φορτώνουν τόν βόρβορο καί μέ νέες πηγές δυσωδίας.

 Νεκτάριος Δαπέργολας

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο αληθινός και ζωντανός Θεός της Εκκλησίας, Θεός της αγάπης και της δικαιοσύνης, κάνει ήδη (πάνω στη γη) και θα κάνει και στο μέλλον, όλα όσα χρειάζονται.

Η γη δεν είναι ορφανή από τον πατέρα μας Θεό, όπως προσπαθεί να μας πείσει ο σατανάς και τα πλανεμένα ανθρώπινα θύματα του.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

...ὁ ψ ε υ τ ό κ ο σ μ ο ς
πού εἴχανε... κάποιοι(!)
περίτεχνα κατασκευάσει,

σιγά σιγά καὶ μεθοδοδικά
ἀπὸ γενιά σὲ γενιά
(καὶ λίγο λὶγο μὲ τὸ μαλακό
στὰ μουλωχτά),

ὁ τόσο γοητευτικός
-ὁ τόσο κάλπικος-

μᾶς ἔχει δέσει σὲ τόσες
ψ ε υ τ ο α ν ά γ κ ε ς

ποὺ και μόνο ἡ ἰδέα
νὰ τὶς ἀποχωριστοῦμε,
φέρνει στοὺς πολλούς
ζαλάδα,
ναυτία,
φόβο καὶ τρόμο,

καὶ παραμένουμε ἔτσι δεμένοι στὸ γλυκό, σὰν ζάχαρη, παχνί,

...ἀναμηρικάζοντας
ἕναν ἰδανικό ξεσηκωμό
ποὺ πολύ τὸν φοβᾶται κατά βάθος ἡ ψυχούλα μας·

...

ὁ Θεός τῶν Πατέρων μας
εἶθε νὰ γονιμοποιήσει τὴν ἀγαθή μας προαίρεση

και νὰ μᾶς λυπηθεῖ...!

Ανώνυμος είπε...

Η ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΣ ΜΗΝ ΤΗΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.