Κύριε ...

 

Κύριε τι όμορφος που είσαι;

Τι έκανα και αξίζω την αγάπη Σου;

Κι όμως Εσύ με συγχωρείς, με αποδέχεσαι, με αγκαλιάζεις με στοργή ως Πατέρας παρά τη ασωτία μου.

Σε ευχαριστώ που με αγαπάς, που νοιάζεσαι για μένα, που πιστεύεις σε μένα, που πάντα με αναμένεις.

Πριν ζητήσω συγχωρέσει, Εσύ ήδη με δέχεσαι στην αγκαλιά σου, με καταφιλάς με την θαλπωρή της αποδοχής σου. Κι εγώ παραδίδομαι στο μεγαλείο της γλυκύτητάς Σου..

Θεέ μου…σε δοξάζω, σε ευχαριστώ.

π.Π.Π.