Τέσσερα ποτάμια ένα γύρω φέρνουν τον παράδεισο, μεταξύ αυτών ο Ιορδάνης. Ναι, αυτός ο ίδιος ποταμός που ζωοποιεί την έρημο του Ισραήλ, αυτός ορίζει τη μια μεριά του κήπου της Εδέμ. Άλλωστε, ο παράδεισος εδώ ήταν, μεταξύ και μέσα μας. Εμείς αλλάξαμε μάτια, εμείς χάσαμε το Φως του. Γι αυτό και ήρθε πάλι, και ο Αφέντης έσκυψε ως δούλος έμπροσθεν του δούλου του. Και βούτηξε τα πόδια του στο ίζημα του πυθμένα. Σταγόνες έτρεξαν τα μαλλιά και το πρόσωπό του. Οι ουρανοί άνοιξαν φωνάζοντας την αλήθεια. Και τότε τα ύδατα πίσω έτρεξαν στις πηγές του παραδείσου. Αυτός άνοιξε τα πάντα και πάλι, κι εμείς πρέπει μόνο να πάρουμε τα βήματά του, να τρέξουμε στα ποτάμια της των δακρύων μετανοίας, να βαπτιστούμε στο φως Του.
Στον παράδεισο, λοιπόν, ο Ιορδάνης, δηλαδή σε κάθε μέρος του κόσμου που προσπαθεί να γίνει παράδεισος από την αρχή!
Στιγμές από τον αγιασμό των υδάτων στον Ινδικό Ωκεανό.
Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου