ΑΓΆΠΗ _Αριστείδης Χαιρέτης (Γυαλάφτης) Βοσκός από τ' Ανώγεια.

Η αγάπη δεν κουράζεται

η αγάπη δε βαριέται

και πώς δε σπα όντε φυσά

που σε κλωστή κρατιέται.

Δεν είναι η αγάπη ένα κερί

δεν είναι ούτε χιόνι

γιατί το ένα καίγεται,

τ' άλλο στην κάψα λιώνει.

Η αγάπη είναι σιωπή

και μυρισμένη βιόλα,

κοιτάζει σε και δε μιλεί

μα σου τα λέει όλα.

Δεν είναι η αγάπη όνειρο

να φύγει σαν ξυπνήσω,

μόνό 'ναι η ασκιανάδα μου

και μου κλουθά 'πο πίσω.

Τι είναι η αγάπη τελικά,

τη σκέψη μου κουράζω'

εσύ να πίνεις το νερό

κι εγώ να ξεδιψάζω.

Όλοι περαστικοί 'μαστε

'πο τούτουσες τσι τόπους,

τι πιο ωραίο να 'σαι απλός

και ν' αγαπάς τσ' αθρώπους.