Στα τέλη του19ου αιώνα ιδρύθηκε από τους Ρώσους, στις Καρυές του Αγίου Όρους, η Ιερά Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, του Πρωτοκλήτου!
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσε ως δώρο στην νεοϊδρυθείσα Σκήτη το άγιο μέτωπο του αγίου Ανδρέα, πολύτιμο θησαύρισμα της Ορθοδοξίας! Το δέρμα του Αγίου υπάρχει επάνω στο άγιο λείψανο σαν να είναι μέτωπο ζωντανού ανθρώπου! Αξιώθηκα να το προσκυνήσω δεκάδες φορές και η ευωδία του ήταν άρρητη! Τα παλαιότερα χρόνια ζούσε στην Σκήτη ο μακαριστός π. Ανδρέας, ένας πρώην βιομήχανος, που ενώ ήταν μοναχός μόνο πέντε ετών, είχε πολύ μεγάλη χάρη! Μάλιστα κάποτε με είχε ρωτήσει αν είμαι εκπαιδευτικός και όταν τον ρώτησα πώς το γνωρίζει μου είπε:
«Πρόσεξε παιδί μου γιατί αν χάσεις το ένα από τα εκατό πρόβατα, θα δώσεις μεγάλη απολογία στον Θεό»!
Ο π. Ανδρέας λοιπόν είχε πάει στην Σκήτη ως λαϊκός για να δει τα δύο παιδιά του που ήταν εκεί μοναχοί. Συγκλονισμένος από την ευωδία του αγίου λειψάνου, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και έγινε μοναχός της Σκήτης! Σε μία συζήτηση που είχαμε για την χάρη του αγίου λειψάνου, μας είπε ότι ίσως ο Χριστός είχε ακουμπήσει με την παλάμη του τον άγιο Απόστολο, σε κάποια στιγμή αδιαθεσίας και έμεινε επάνω στο άγιο λείψανο του μετώπου του αυτή η διπλή χάρη!
Όταν πήγαιναν στην Σκήτη οι προσκυνητές, τους οδηγούσε πρώτα να προσκυνήσουν το άγιο λείψανο! Τουλάχιστον δέκα φορές είδα το παρακάτω θαύμα. Μερικοί από τους προσκυνητές δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την άρρητη ευωδία του, σε αντίθεση με τους περισσότερους που την αντιλαμβάνονταν! Τότε ο ευλογημένος π. Ανδρέας τους καλούσε να ξαναπροσκυνήσουν, λέγοντας τρεις φορές την ευχή του Ιησού Χριστού:
«Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»!
Μετά από αυτό αντιλαμβάνονταν κι αυτοί την ευωδία του Αγίου και ακολουθούσαν συγκινητικές στιγμές! Μάλιστα μια φορά που ήμασταν με τον γιο μου, ήταν δύο νέοι οι οποίοι είπαν ψέματα στον Παππούλη ότι τάχα αισθάνθηκαν την ευωδία, αλλά ο πατήρ Ανδρέας τους κατάλαβε με την χάρη του Θεού και τους είπε:
«Ελάτε εδώ σας παρακαλώ και προσκυνήστε με επαφή των χειλέων το άγιο λείψανο», λέγοντας συγχρόνως την ευχή!
Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν συγκλονιστικές! Οι δυο νέοι έχοντας γευθεί και αυτοί πλέον την θεία χάρη γονάτισαν κλαίγοντας! Ο δε Παππούλης τους είπε:
«Τι έχετε να πείτε τώρα;»
Επίσης μας είχε πει ότι οι Ρώσοι μοναχοί είχαν φύγει το 1917, για να βοηθήσουν τον Τσάρο και να πολεμήσουν εναντίων των Μπολσεβίκων! Μετά από πολλά χρόνια, το 1975, ήρθαν από την Ρωσία και πήραν όλα τα χρυσά και πολύτιμα αντικείμενα που υπήρχαν στην Σκήτη! Η Παναγία, όπως μας είπε, βλέποντας την δίψα τους για τον χρυσό, τους «τύφλωσε» και δεν πήραν τον αληθινό «χρυσό», που ήταν το άγιο λείψανο του αγίου Ανδρέα
Μιλτιάδης Τσεσμετζής – Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου