Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2022

Ο Μέτοικος

 Σαν σύννεφο απ' τον καιρόΜονάχο μες τον ουρανόΠήρα παιδί τους δρόμους 
Περπάτησα όλη τη γηΜ' ένα τραγούδι στην καρδιάΚαι τη βροχή στους ώμους
 Μ' αυτά τα χέρια σαν φτεράΠου δεν εγνώρισαν χαράΠάλεψα με το κύμα
 Κι είχα βαθιά μου μια πληγήΑγάπη που δε βρήκε γηΧαμένη μες το κρίμα
 
Με πρόσωπο τόσο πικρόΑπό τον ήλιο το σκληρόΧάθηκα μες τη νύχτα
 Κι ο έρωτας με πήγε κειΠου 'χα στα χείλη το φιλίΜα συντροφιά δεν είχα
 Με την καρδιά μου μια πληγήΠερπάτησα σ' αυτή τη γηΠου είχα να τη ζήσω
 Μα μου τα πήρανε μαζίΤο όνειρο και την αυγήΚαι φεύγω πριν αρχίσω
 
Σαν σύννεφο απ' τον καιρόΜονάχο μες τον ουρανόΘα 'ρθω ξανά κοντά σου
 Μέσα σε κείνη τη βροχήΠου σ' άφησα κάποιο πρωίΚι έχασα τη ζωή μου
 Θα 'ρθω ξανά απ' τα παλιάΣαν το πουλί απ' το νοτιάΤην πόρτα να χτυπήσω
 Θα 'ναι μια άνοιξη πικρήΠου όλα θ' ανοίγουνε στη γηΚι απ' την αρχή θ' αρχίσω
Θα 'ναι μια άνοιξη πικρήΠου όλα θ' ανοίγουνε στη γηΚι απ' την αρχή θ' αρχίσω
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: