Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2022

Ορθόδοξη Αυτόμολη Εκκλησία της Φινλoυνίας.


φωτογραφία Orthodox Times, (από την προσκυνηματική επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Φινλανδίας Λέοντος και του «αρχιεπισκόπου» της Ευαγγελικής Λουθηρανικής αίρεσης της Φινλανδίας, στο Φανάρι το 2019)

Λείψανα Ευαγγελικής παραδοχής, Νέο-αρειανισμός, η χρήση μασκών και πολλαπλών λαβίδων ως ουνιτικό κλειδί της Κερκόπορτας και άλλα Ευρωπαϊκά κουσούρια στα χρόνια του κορονοϊού

Γεωργίου Μ. Λοσταράκου, αχρείου δούλου του Χριστού.

Πατέρες, αδελφοί, φίλοι και εχθροί, Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε.

Φινλανδία Μεγάλη Πέμπτη 14 Απριλίου 2022, τότε μας ανακοινώθηκε η καινοφανής απόφαση της δημάρχου ότι το εκκλησάκι 50m², αφιερωμένο στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου θα κλείσει! Αρπάχτηκε από την διοίκηση της πόλης, με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς καμία συζήτηση, απροειδοποίητα και άδικα, σχεδόν δια της βίας. Η ευελιξία της γραφειοκρατικής διαδικασίας, το αμετάκλητο της απόφασης, η κάθετη αδιαπραγμάτευτη άρνηση επίλυσης, συμβιβασμού ή έστω ακόμα και διαλόγου! Η ταχύτητα με την οποία τυπώθηκαν άρθρα υπέρ της αποφάσεως της σφράγισης του ναΐσκου, αλλά και τα διαδικτυακά πικρόχολα σχόλια συλλήβδην κατά της Ορθοδοξίας ως θρησκείας ύποπτα προσκείμενης στους σλαβόφωνους, καταδεικνύουν προσχεδιασμό και στυγνή προκατάληψη.(1)

Η πολιτικοκοινωνική ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο πρόσφατος φρικαλέος πόλεμος στην Ουκρανία, είναι ιδανική για τέτοιου είδους πράξεις. H Μεγάλη Πέμπτη βάρυνε ακόμα περισσότερο με την ξαφνική, ανεπανάληπτη, σκληρόκαρδη και απερίσκεπτη απόφαση της δημάρχου. Διασκόρπισαν την εκκλησία, σε καιρούς και τόπους πνευματικά άνυδρους και δυσμενείς, με κίνδυνο μεγάλο μήπως κάποιοι σκοντάψουν και χαθούν ίσως ανεπιστρεπτί και κατευθύνουν στις πάντα καιροφυλακτούσες και ζηλόφθονες, αρπαχτικές και φιλήδονες ουνιτικές, παπικές, προτεσταντικές αγκαλιές, οι οποίες περιμένουν πάντα ανοιχτές και φιλόξενες, όπως το στόμα του καρχαρία και σε δέχονται χωρίς να έχουν την δυνατότητα, ούτε τα πνευματικά εργαλεία, πολλές φορές ούτε καν τη διάθεση να βοηθήσουν προς απαλλαγή παθών, φτάνει μόνο να έχεις το πορτοφόλι σου μαζί προς άφεση ενοχών.(2) Ο ναΐσκος έκλεισε προκειμένου να “αξιοποιηθούν” οικονομικά και πολιτικά ο μικρός περίβολος και ο μικρός φωτοδόχος ναός, μία εύκολη και απερίσκεπτη επένδυση μέσο καιροσκοπικής αντιρωσικής προπαγάνδας, για λεφτά και ψήφους δηλαδή, για τριάντα αργύρια.

Ο χώρος είχε δοθεί πριν από είκοσι χρόνια από τον δήμαρχο στους μετανάστες ορθοδόξους ως χώρος λατρείας, επίσημα με συμβόλαιο,(1) πράξη καθόλου σπάνια, όλες οι ομολογίες με τον ίδιο τρόπο αποκτούν τον χώρο προσευχής τους. Χαρούμενα, ταπεινά με τον αναμενόμενο γραφειοκρατικό τρόπο, η αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο, η Ορθοδοξία απέκτησε σε μια απομακρυσμένη γωνιά της πόλης ένα ναΐσκο όπου κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μεταμορφωνόταν σε καθεδρικό ασύγκριτα ευρύχωρο και μεγαλοπρεπή με υπερκόσμια ατμόσφαιρα, δεύτερο στερέωμα « …ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα.».Ψαλμός18 Η αναίρεση του συμβολαίου στηρίχτηκε σε νομικίστικες σοφιστείες και σε διασπορά φημών. Μαζί με το χώρο της εκκλησίας απαιτήθηκε η επιστροφή εξοχικών κατοικιών που δόθηκαν για την αναψυχή Ρώσων διπλωματών.(1) Οι διπλωμάτες αρνήθηκαν την επιστροφή των εξοχικών και το θέμα έκλεισε εκεί. Για το εκκλησάκι όμως δεν υπήρχε επιλογή άρνησης ή βοήθεια εκ μέρους διπλωματών ή άλλων “ενδόξων της γης” Ἡσ.26:15.

Όταν ο Ιερέας του ναού συνήλθε από το σάστισμα της αναπάντεχης απόφασης της δημάρχου, φυσικά γνωστοποίησε την καθόλα νόμιμη άδεια. Η δημόσια απάντηση της δημάρχου ήταν εκ του ασφαλούς αγενής, παιδαριώδης και πρόχειρη, καταδεικνύοντας μεταξύ άλλων, την έλλειψη πολιτικού πολιτισμού και την μειωμένη ικανότητα κατανόησης της ανάγκης του εκκλησιαστικού γεγονότος. Είπε η Δήμαρχος σε συνέντευξη στον τύπο, περιληπτικά σε ελεύθερη μετάφραση, ΄΄…Δεν γνωρίζω κάτω από ποιες συνθήκες υπογράφηκε αυτό το συμβόλαιο και εφόσον ο δήμαρχος που έδωσε την άδεια είναι τώρα μακαρίτης δεν δυνάμεθα να τον ρωτήσουμε και να ερευνήσουμε σε βάθος τις συνιστάμενες της απόφασης του…’’(1) Ο ναΐσκος ήταν υπό τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείο Μόσχας, στη Φινλανδία από παλιά αυτό σε καθιστά αντιπαθή, ύποπτο και αντιπατριώτη. Μερικά παραδείγματα για την κατανόηση του πολιτικοκοινωνικού κλήματος σήμερα: Ρώσοι τουρίστες χρησιμοποιούν πινακίδες κυκλοφορίας τις οποίες μεταμφιέζουν ώστε να μοιάζουν με ευρωπαϊκές προκειμένου να αποφύγουν τον βανδαλισμό του οχήματος τους.(17) Πρόσφατα η κυβέρνηση της Φινλανδία μείωσε τις ρωσικές βίζες κατά 90% ως πολεμικά αντίποινα, λες και φταίει ο απλός κοσμάκης.(3) Είναι αρκετοί οι Φινλανδοί πολίτες ρωσικής καταγωγής, κυρίως οι νέες, που επιλέγουν να μην μιλούν ρωσικά στο δρόμο προκειμένου, όπως λένε, να αποφύγουν προβλήματα…

Οι δυσάρεστες εξελίξεις των σχέσεων των δύο αδελφών Πατριαρχείων δεν εμπόδισαν τον Ιερέα του ναΐσκου που έκλεισαν, τον πατέρα Νικήτα, να αναλάβει την ευθύνη του ποιμενικού του καθήκοντος, επέλεξε την στενή και τεθλιμμένη οδό παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας του και παρά τις αντίξοες συνθήκες. Σήκωσε τον σταυρό του, ακόμα και την περίοδο του κορονοϊού όπου δια νόμου και με απειλές η εκκλησία έπρεπε να είναι κλειστή, κράτησε όσο συχνά μπορούσε, τις θύρες του ναού ανοικτές σε όλους τους Ορθοδόξους και σε όσους ήθελαν να γίνουν Ορθόδοξοι. Η απόφαση του π. Νικήτα να λειτουργεί κανονικά, τον καθιστούσε παράνομο και του δημιουργούσε ποικίλα προβλήματα αλλά και ευκαιρίες για μεγάλες ευλογίες. Κανένας από τους ενορίτες, εκ τον οποίων πολύ υπερήλικες, δεν πέθανε από κορονοϊό.

Η στάση πολλών ομόδοξων πατέρων και αδελφών αποκαρδιωτική, ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα η αμετάκλητα εχθρική στάση Πρωτοπρεσβύτερου της Ορθόδοξης εκκλησίας της Φινλανδίας ο οποίος, βρήκε κι αυτός τώρα την ευκαιρία, σε συνέντευξη στο διαδικτυακό τύπο,(1) στήριξε την απόφαση της δημάρχου και παρουσίασε συλλήβδην τους κληρικούς του αδελφού πατριαρχείου, ως φανατικούς και απόμακρους. Δήλωσε ανακριβώς και με προκατάληψη ότι “ενώ η Ορθόδοξη εκκλησία της Φινλανδίας έχει ανοιχτές τις πόρτες πάντα σε όλους (Τας θύρας, τας θύρας…) εκείνοι δέχονται μόνο τους συμπατριώτες τους…” Ψέματα! Ο πατέρας Νικήτας είναι από τους λίγους ιερείς που δημόσια διαφωνεί και καταδεικνύει λανθασμένες, πρόχειρες και απερίσκεπτες αποφάσεις του Πατριαρχείου Μόσχας, ποτέ δεν προέτρεψε κανέναν να αλλάξει πατριαρχείο. Αρκετές φορές όταν αδελφοί αηδιασμένοι από το ουνιτικό κατεστημένο και την ελευθεριάζουσα ατμόσφαιρα, επιθυμούσαν αλλαγή πατριαρχείου, εκείνος τους συμβούλευε εντόνως, να μην παίρνουν βιαστικές αποφάσεις εν βρασμώ ψυχής για τόσο σημαντικά θέματα χωρίς την καθοδήγηση του πνευματικού των και χωρίς προσευχή. Ήταν αρκετοί οι αδελφοί που αν και δεν ήμασταν υπό του πατριαρχείου Μόσχας, αναπαυόμασταν να εκκλησιαζόμαστε κάθε Κυριακή σε αυτό το εκκλησάκι αφού εκεί απέφευγαν τις καινοτομίες και τους απροκάλυπτους νεοτερισμούς, ποτέ δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να κρύψω ότι ήμουν είμαι και θα είμαι υπό του οικουμενικού πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως όπως ιδρύθηκε από τον Απόστολο Ανδρέα. Ωστόσο κάποια στιγμή κι εκεί χρησιμοποίησαν πολλαπλά κουταλάκια και γνώμη μου είναι ότι τότε άρθηκε η Θεία Χάρη και άνοιξε το δρόμο για την άλωση και το κλείσιμο του ναΐσκου.

Στη Φινλανδία είναι αδύνατο να βρεθεί ενορία που να μην έχει παραδοθεί σε καινοτομίες, στον οικουμενισμό, στα πολλαπλά κουταλάκια, μάσκες, χειρουργικά γάντια για την “ασφαλή διεξαγωγή της Θείας Κοινωνίας”, αλλαγή του τρόπου του μυστηρίου του βαπτίσματος “για λόγους ασφαλείας” αλλά και στον μασονισμό, την πανθρησκεία, των νεοΠαγανισμό, μαγεία, ομοφυλοφιλία ως ιδεολόγημα και τετελεσμένο γεγονός κ.α. Στο εκκλησάκι που έκλεισαν, ο Ιερέας δεχόταν όλους όσους έρχονταν με διάθεση μετάνοιας και όχι με εθνικά κριτήρια, δεχόταν όποιον έψαχνε Χριστό και όχι φιλοσοφικές εκδοχές Του, δεν αφαιρούσε ενοχές δίνοντας άφεση για συνέχιση διάπραξης αμαρτιών, δεν κοινωνούσε αιρετικούς και δεν συμμετείχε σε συμπροσευχές όπως κάνουν όλοι εκείνοι που τον κατηγορούν. Έδινε ελπίδα και δύναμη σε όλους όσους προσπαθούν να απαλλαγούν από αδυναμίες και κακές συνήθειες, αντλώντας από την αγιοπνευματική διδασκαλία της εκκλησίας μας. Δεν έδινε συμβουλή αλλαγής στάσης ζωής ελαφρά τη καρδία. Δεν φοβόταν να πει: ΄΄Δεν ξέρω΄΄, με τη στάση του απέναντι στην άδικη εχθρικότητα μας δίδασκε το: «Έλεον θέλω και ου θυσίαν» Ματθ.θ13καιιβ7 Προσπαθούμε να φερόμαστε με αγάπη και σεβασμό σε όλους, άσχετα αν οι ίδιοι με τις πράξεις τους δείχνουν να μη σέβονται τον εαυτό τους, η ψυχρότητα και η περιφρόνηση δεν συνάδει με τα χριστιανικά μας βιώματα. Οι δημοσιογράφοι ήταν εξαιρετικά ευρηματικοί στην παρουσίαση του γεγονότος, μία εξ αυτών είναι εξωμότρια που κάνει καριέρα χρόνια γράφοντας συστηματικά εναντίον της Ορθόδοξης εκκλησίας, ειδικεύεται στην αποκάλυψη σκανδάλων.(4) Πρόβαλαν με προκατάληψη μόνο μια πτυχή του γεγονότος, δυσχεραίνοντας την διάθεση του ευρύ κοινού να συμπονέσει και να κατανοήσει με ανθρωπιά και ανοιχτόμυαλη σκέψη τους συνάνθρωπους του, ελαττώνοντας τυχόν φιλάνθρωπα αισθήματα ή τη διάθεση ακρόασης άλλων απόψεων. Τα πικρόχολα διαδικτυακά σχόλια που συνοδεύουν το άρθρο εκφράζουν τις διαθέσεις πολλών συμπολιτών.

Άλλο είναι η Ορθόδοξη πίστη και άλλο η εργαλειοποίηση του θρησκευτικού συναισθήματος ως όπλο επεκτατικής πολιτικής, άλλο η υπερεθνική εκκλησία του Χριστού και άλλο οι αποφάσεις των εφήμερων πολιτικών και αντιπατερικών κληρικών. Ο Ορθόδοξος πιστός μπορεί να διαφωνεί κάθετα με οποιαδήποτε πολιτική όταν δεν είναι Χριστιανική, δεν καταλαβαίνουν την ελευθερία μας να διαφωνούμε εάν χρειαστεί ακόμα και με αυτόν τον πατριάρχη μας ο οποίος είναι πρώτος μεταξύ ίσων και όχι ο πάπας της ανατολής, την ευχή του να έχουμε.

Ο ναΐσκος έστεκε ως φάρος ελπίδας και κατά την διάρκεια του κορονοϊού, κάποιοι κάλεσαν την αστυνομία και όντος ήρθαν, προειδοποιήσαν και απείλησαν, αυτά είναι τα παράσημα μας. Η ενορία μεγάλωνε, από στόμα σε στόμα οι πιστοί μάθαιναν ότι υπάρχει κανονική εκκλησία η οποία με την Ορθόδοξη ελευθερία, και την σωστή καθοδήγηση δίνει φτερά στον άνθρωπο, θεραπεύει τα πάθη και δεν μπερδεύει τον παπά με τον πάπα ή την εν Χριστώ σωτηριώδη αγάπη με την ουνιτική ιδεολογία της αγαπολογίας και τις ροζ αποχρώσεις της.(5) Αρκετοί δέχτηκαν με γενναιότητα την πρόσκληση του ουρανίου Πατρός και αποστασιοποιήθηκαν από την επιπόλαια και πεισματικά ενωτική, χρεωκοπημένη νεοΟρθόδοξη πρόταση της Αυτόνομης Εκκλησία της Φινλανδίας. Άλλοι δραπέτευσαν από τα γαμψά αιματοβαμμένα νύχια του ισλάμ, άλλοι από την χριστιανική ομολογία των λάγνων και συνάμα επικίνδυνα ανέραστων Λουθηρανών, οικουμενιστών και όλων των “εμπόρων των λαών”. Είχαν δημιουργηθεί αντιζηλίες και εντάσεις, ανάξιες λόγου μικροπρέπειες και ειδεχθή πονηρά παιδαριώδη τεχνάσματα, διασπορά αβάσιμων κακοπροαίρετων φημών κτλ. Φανερά πλέον έχαναν τους ενορίτες τους ή για να μιλήσω με τη σύγχρονη πολιτισμένη γλώσσα τους, είχαν ελαττωμένη ή και αρνητική εισροή πελατών.

Πριν τον κορονοϊό οι επαγγελματίες, γραφειοκράτες άπιστοι εκκλησιαστικοί διεκπεραιωτές “ιερείς”, απόμακροι από τον λαό, με την προκλητικά ουνιτική στάση τους, οδήγησαν πολλούς να βρουν καταφύγιο στο φωτοδόχο εκκλησάκι. Την περίοδο του “κορόιδο-ιού” τότε που η αβεβαιότητα και οι πρωτοφανείς φήμες πλημύριζαν την κοινωνία και είχαμε ανάγκη αμεσότερης εν Χριστώ καθοδήγησης, οι κληρικοί της Ορθόδοξης αυτόνομης εκκλησίας της Φινλανδίας μας κλείδωσαν έξω υποταγμένοι ευλαβικότατα στις προτάσεις του υπουργείου υγείας με τις ευχές του αρχιεπισκόπου μας “Λέοντος του βραχέος”.

Μ΄ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, πολιτικοί με τη ρηξικέλευθη δημοσιοποίηση της απόφασης του κλεισίματος του ναΐσκου, ως παράδειγμα αντιπολεμικής πράξης και κοινωνικού κατορθώματος, κατάφεραν να πολλαπλασιάσουν την δημοτικότητα τους και να ελευθερώσουν ένα οικόπεδο προς οικονομική εκμετάλλευση, πράγμα που δείχνει την ποιότητα των ίδιων, την ευθύνη των ψηφοφόρων τους και το μέλλον αυτού του τόπου.

Εκμεταλλευτήκαν την πάντα ελλοχεύουσα αντιρωσική ατμόσφαιρα λίγο πριν την επίσημη είσοδο της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Δίπλα από τον ναΐσκο ήταν ένα Ρωσικό προξενείο, μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε αντιπολεμικές εκδηλώσεις αδαών που κράδαιναν ουκρανικές σημαίες με βλέμματα εχθρικά, ειρωνικά και καχύποπτα. Οι διαδηλωτές πριν αποχωρήσουν φρόντιζαν να στολίσουν τον δρόμο με αντιπολεμικά σύμβολα και ουκρανικές σημαίες. Εάν ενδιαφερόντουσαν λίγο περισσότερο και έκαναν μία μικρή έρευνα θα μάθαιναν ότι ένας εκ των δύο κληρικών, ο πατέρας Αλέξανδρος, για τον οποίο θα πούμε δυο λόγια αργότερα, αλλά και η πλειοψηφία των ενοριτών, περίπου από τις 400 οικογένειες οι 300 ήταν Ουκρανοί. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν καθημερινή, την Κυριακή το πρωί οι αστυνόμοι ήταν εκεί πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας (όχι για να πάρουν ώρα), έφευγαν πολύ μετά τη λήξη, ένα όχημα σταθμευμένο με την μηχανή πάντα αναμμένη σε ετοιμότητα, χαμογελαστοί και ευγενικοί βέβαια αλλά η προληπτική αστυνομική παρουσία δημιουργεί κλήμα. Ο πατέρας Αλέξανδρος και η οικογένεια του, είναι ουκρανοί μετανάστες, κυνηγήθηκαν στην Ουκρανία από νεοναζί επειδή εκείνος είναι Ορθόδοξος κληρικός. Κυνηγήθηκε επειδή είναι Ορθόδοξος κληρικός! Ακούτε!;! Συνέχισε να τελεί τα καθήκοντα του ιερέα, απειλήθηκε η ζωή του και η ζωή των αγαπημένων του, το 2020 μετανάστευσε στην ασφαλή Φινλανδία με την ελπίδα ότι θα μπορεί να ζει και να πιστεύει όπως και όπου θέλει.

Εκείνοι που επιμένουν να μην επισκέπτονται τους ναούς της Ορθόδοξης αυτόνομης εκκλησίας της Φινλανδίας είναι αδελφοί που ταπεινά και συστηματικά ερευνούν τας γραφάς, έχουν διακριτικό πνευματικό, είναι δύσκολο να ανεχτούν βλάσφημους νεωτερισμούς και ακόμα δυσκολότερο να πειστούν από περίεργες θεωρίες περί συμπροσευχής με αιρετικούς “ως ένδειξη αγάπης και κατανόησης” που κανονικά επιφέρει τον αφορισμό, ακόμη κι αν συμβεί εκτός Ιερού Ναού και Ιεράς Ακολουθίας. Ιδέες και απόψεις που επινοήθηκαν με σκοπό την εδραίωση των θέσεων της παναιρέσεως του οικουμενισμού και την αλλοτρίωση της Ορθοδοξίας εκ των έσω.

Ο οικουμενισμός δεν εισέρχεται στην ζωή του ήθους, δεν έχει απαιτήσεις και αυτό είναι πολύ βολικό, για εκείνους δεν υπάρχει ο καινούριος άνθρωπος, έτσι επιλέγετε ένας ελευθεριασμός. Θα αναφερθώ στους “πρώην προτεστάντες”, όχι τόσο για τα έργα τους αλλά για την αίρεση, η όποια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία από όλες και γιατί είναι το μεγαλύτερο ποσοστό των ενοριτών, οι οποίοι εισέρχονται(;) στην Ορθοδοξία, χωρίς κατήχηση, χωρίς βάπτισμα και με ολοφάνερα τα πλακίδια της ψώρας του προτεσταντισμού, πάντα με χρίσμα. Ποιος τους έχει “βαπτίσει” όμως προηγουμένως; ένας αιρετικός, εάν μπορεί ο αιρετικός να βαπτίσει μπορεί να δώσει και το Άγιο Πνεύμα, εφόσον όμως βρίσκεται εκτός Εκκλησίας δεν έχει Άγιο Πνεύμα άρα δεν μπορεί να βαπτίσει. Η επίσημη στάση των αρχιερέων και κληρικών της Φινλανδίας είναι η κίνηση προς ένωση των χριστιανικών ομολογιών και οσονούπω όλων των μονοθεϊστικών αιρέσεων ακόμα και αν δεν ομολογούν αναστημένο Χριστό και δεν παραδέχονται την θεότητά Του. Ένα από τα πολλά άσχημα αποτελέσματα της μαρμελάδας του οικουμενισμού είναι η έλλειψη κατηχήσεως. Είναι πολλοί οι χρισμένοι που διδάχτηκαν εντός εκκλησίας ότι η Ορθοδοξία είναι ένας από τους πολλούς τρόπους σωτηρίας, ακόμα μία φιλοσοφική εκδοχή, μία ανθρωπιστική θεωρία. Δεν θεωρούν την Ορθοδοξία ως το μόνο δρόμο προς το Χριστό, ότι ο Χριστός είναι Ορθόδοξος. Ο Θεός μας, που το όνομά Του αποφεύγουν να αναφέρουν, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, δεν μας είπε πουθενά ότι είναι μία από τις οδούς που μπορούμε να επιλέξουμε, είπε:

”Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ Εμού”. (Ιωάνν.14:6)

Η έλλειψη αληθινών ποιμένων έχει άμεσο αντίκτυπο στους πιστούς, τέλειος θρησκευτικός αναλφαβητισμός, χρειάζεται να μιλήσουμε για τα αυτονόητα, πως να κάνεις το σταυρό σου, ότι υπάρχουν προϋποθέσεις για να λάβουμε Θεία Κοινωνία, ότι δεν γίνεται να είσαι Ορθόδοξος και μουσουλμάνος, βουδιστής, μασόνος, ότι δεν μπορούμε να συμπροσευχόμαστε με αιρετικούς, σταυροπόδι μέσα στην εκκλησία, άλλοι στέκονται δίπλα στον ιερέα στην ωραία πύλη κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ή διασχίζουν από μπροστά και άλλα άπρεπα. Μερικοί ναοί προσφέρουν παιχνίδια, παιδικά βιβλία και σύνεργα ζωγραφικής για την απασχόληση των απροετοίμαστων παιδιών κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, σε μερικούς ναούς σε μία γωνιά υπάρχει παιδότοπος, συνήθως στην άκρη στο εικονοστάσι. Όταν έρθει η ώρα τα ξυπνούν από το λήθαργο του παιχνιδιού για να “κοινωνήσουν” και μετά επιστροφή στον παιδότοπο.

“Εκκλησιαστικά ηλεκτρονικά παιχνίδια” για την απασχόληση των αργοπορημένων παιδιών κατά την διάρκεια της μονόωρης Θείας Λειτουργίας, εάν αυτό δεν είναι παραμέληση ανηλίκου τότε τι είναι; Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπρεπε να επισημάνουμε σε ομόδοξους εντός και εκτός εκκλησίας, ότι η οικουμενιστική ιδεολογία είναι όπως το μέλι στην μυγοπαγίδα, ότι εμείς πιστεύουμε στις θέσεις του Συμβόλου της Πίστεως. Κάποιοι διδάχτηκαν και διδάσκουν ότι όλοι είμαστε το ίδιο εφόσον όλοι είμαστε μονοθεϊστές. Εάν δεν εννοούμε όμως τον Τριαδικό Θεό τότε «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5). Οι κληρικοί παραμένουν σε λογύδρια και αγαπολογίες με κοινωνικές και ψυχολογικές αναφορές. Τώρα πιο πολύ από ποτέ οι συμπροσευχές θεωρούνται επίτευγμα, διαφημίζονται συχνότατα στην επίσημη Ορθόδοξη διαδικτυακή ιστοσελίδα της πρωτεύουσας Ελσίνκι. Οι κληρικοί μας συχνότατα συμπροσεύχονται πρώτος (άνευ ίσων) ο Αρχιεπίσκοπος μας ο “Λέοντας ο βραχύς”(6) ο οποίος μας καλεί να συμπροσευχηθούμε με τους Λουθηρανούς που διδάσκουν ότι΄΄ο γάμος ομοφύλων δεν αφορά την εκκλησία, αλλά την αγάπη…’’(7) Μας διδάσκουν ότι άλλο είναι η εκκλησία και άλλο η αγάπη του Θεού ή ότι είναι αδύνατο να απαλλαγείς από σαρκικά πάθη αφού δεν τα θεωρούν πνευματικά βαρίδια. Η επίλυση ενός προβλήματος είναι αδύνατη εάν δεν υπάρχει διάθεση εντοπισμού του προβλήματος, έτσι καθίσταται και η σωτηρία αδύνατη. Μιλούν για έναν ελευθεριάζων νυμφίο, αόριστο, κομπλεξικό, συνοφρυωμένο χωροφύλακα, βοηθό της νόμιμης λειτουργείας του κράτους. Δουλειά του είναι να μετρά λάθη τις εργάσιμες ημέρες, ευτυχώς όμως την Παρασκευή φεύγει και με την ανακουφιστική απουσία του μας αφήνει ελεύθερα κατά το δοκούν τα σαββατοκύριακα. Από Δευτέρα έως Πέμπτη ο κληρικός μπορεί να χρησιμεύσει ως απορρυπαντικό ενοχών. Στο θέμα της ομοφυλοφιλίας τους συμφέρει να μας δυσφημούν και μας παρουσιάζουν ως μισάνθρωπους φανατικούς, αρκετές φορές χρειάστηκε να εξηγήσουμε ότι εμείς μισούμε μόνο τα πάθη, επ’ ουδενί τους συνανθρώπους μας. Η στάση του αρχιεπισκόπου μας είναι σταθερά αποκαρδιωτική, οικουμενισμός, πολιτικές αοριστολογίες και αδιάντροπη σύμπραξη, συνεργασία, συμπροσευχή μετά των ετεροδόξων (8) Όπως το κάλεσμα για αντιπολεμική συμπροσευχή 18/4/2022, στον καθεδρικό της πρωτεύουσας, μία από τις πολλές εκδηλώσεις που στοχεύουν κυρίως στον εντυπωσιασμό του κοινού και όχι στην ουσία.(9)

Διοργανωτές της εκδήλωσης και σταθεροί συνεργάτες οι Ευαγγελικές Λουθηρανικές ομολογίες του Ελσίνκι, η Ορθόδοξη Εκκλησία του Ελσίνκι, η Καθολική ομολογία του Ελσίνκι και η Οικουμενική Επιτροπή του Ελσίνκι.(10) Επικουρικά αναφέρω ότι ο Ορθόδοξος ναός του Ελσίνκι είναι ο μεγαλύτερος Ορθόδοξος ναός στην Ευρώπη. Στην πνευματικά παραπαίουσα και ανερμάτιστη Ευρώπη η αγιοπατερική θέση της Εκκλησίας που είναι όντως ψυχοθεραπευτική, διώκεται και σπανίζει. Στην ψευδο-ορθόδοξη Σκανδιναβία και τις Βαλτικές χώρες διδάσκεται από νεαρά ηλικία κατά κόρον το: ΄΄αρκεί να είσαι καλός άνθρωπος’’. Ανεπίσημα, το βάπτισμα στους ενήλικες απαγορεύεται, μόνο χρίσμα. Το “κατ’ οικονομία” χρησιμοποιείται με τέτοια συχνότητα που έχει αντικαταστήσει το “κατ’ ακρίβειαν”.

Στην Ορθόδοξη αυτόμολη εκκλησία της Φινλουνίας έχει επικρατήσει το προτεσταντικό πνεύμα, αδελφοί που επιθυμούν να βαπτιστούν ή να βαπτίσουν με Ορθόδοξο τρόπο τα παιδιά τους καταφεύγουν σε τεχνάσματα, για παράδειγμα ταξιδεύουν στο εξωτερικό και επιστρέφουν βαπτισμένοι. Στη Φινλουνία το βάπτισμα των νηπίων δεν γίνεται με βύθιση, κατάδυση όπως βάπτισε ο Άγιος Ιωάννης ο βαπτιστής τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, αλλά με επίχυση ύδατος στην κεφαλή του βαπτιζόμενου όπως κάνουν οι παπικοί ή με βύθιση μέχρι το στήθος για λόγους ασφαλείας λένε, για λόγους ασφαλείας άλλαξαν και την Θεία Κοινωνία κατά την περίοδο του κορονοϊού. Για λόγους υγείας στις 24/82022 οι ιεράρχες πήραν την απόφαση από τούδε και εις το εξής να δίνουν σε ξεχωριστό δισκοπότηρο Θεία Κοινωνία χωρίς γλουτένη.(16) Είναι αρκετοί εκείνοι που ενώ ο Ορθόδοξος ναός βρίσκεται κοντά στο σπίτι τους ταξιδεύουν πολλά χιλιόμετρα προκειμένου να αποφύγουν αυτοσχεδιασμούς μέσα στην Θεία Λειτουργεία, αδιάφορους παπάδες ντυμένους σαν καθολικούς πάστορες που μόλις κάνουν τη “δουλειά” τους εξαφανίζονται.(11) Κληρικοί με καχύποπτα, γλυκερά, ανυπόστατα, “ασφαλή”, αποστειρωμένα, πολιτικός ορθά και κουραστικώς επαναλαμβανόμενα κηρύγματα που μοιάζουν με εκθέσεις ιδεών μαθητών που ψάχνουν για επιβεβαίωση. Κατά κανόνα οι Ορθόδοξοι κληρικοί της Φινλανδίας εξακολουθούν να μην φορούν ράσο εκτός εκκλησίας “για να μην προκαλούν” λένε, συνήθως φορούν το μαύρο κουστούμι με το άσπρο κολάρο που φορούν οι παπικοί ή ότι φοράνε οι λαϊκοί. Τι παράδειγμα δίνουν οι παπάδες που προτιμούν να “αλλάζουν το δέρμα τους” για ασήμαντο λόγο, επειδή τους ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου.

Γιατί να διαγράψουμε τις εκφράσεις σεμνότητος, αυτά ισχύουν για όλους, εάν ο κληρικός δεν φοράει τη στολή του μπορεί να ξεχάσει την αποστολή του. Ο τύπος περισώζει την ουσία. Είναι άραγε εφικτό να ζητήσεις σωτηριώδη πνευματική συμβουλή από κληρικό που φοράει τζιν και κοντομάνικο; Πως θα ζητήσεις πρακτικούς τρόπους χαλιναγώγησης των παθών σου από κληρικό που γδύνεται επειδή κάνει λίγο ζέστη; Δεν είναι όμορφο το πρωί ο κληρικός να είναι ο Πατέρας Κωνσταντίνος και “μετά τη δουλειά” να πετάει τα ράσα και να μεταμορφώνετε σε Κωστάκη. Οι κληρικοί που φέρονται έτσι ομοιάζουν με άφρονες που προσπαθούν να αντιστρέψουν τους φυσικούς νόμους της μεταμόρφωσης από κάμπια σε πεταλούδα, εκείνοι προσπαθούν να μεταμορφωθούν από πεταλούδα ξανά σε σκουλήκι. Αυτά είναι δυτικά τεχνάσματα του εμπορείου και της προώθηση αγαθών του 1960 που δοκιμάστηκαν σε διάφορα επίπεδα των κοινωνιών, προκειμένου να αναθεωρήσουν θεσμούς και συστήματα, με στόχο να αυξήσουν σε επίπεδο εκπαίδευσης την αυτοεκτίμηση και να ενώσουν πράγματα ανόμοια και ασυμβίβαστα, τόσο διαφορετικά όσο είναι το φως με το σκοτάδι ή το Θεοβάδιστο Άγιο Όρος με το Βατικανό. Ιδέες καθόλου καινούριες, προσπάθειες που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Αυτά τα Ευρωπαϊκά κουσούρια και άλλα σίγουρα τα γνωρίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Κωνσταντινούπολη αλλά για λόγους που μόνο εκείνος ξέρει δεν έχει δράσει ακόμα.

Ποιοι είναι εκείνοι με τους οποίους συμπροσεύχονται οι αρχιερείς μας και μας προτείνουν να τους ακολουθήσουμε; Το πιο διαδεδομένο Ευαγγελικό Λουθηρανικό περιοδικό της Φινλανδίας, η κυκλοφορία του ανέρχεται στα 340.000 αντίτυπα, κατευθύνει τους αναγνώστες στην μαγεία και τον σοδομισμό. Είναι αυτός ο ίδιος ο πάστορας που λέει ότι η χαρτομαντεία είναι θεραπευτική και μας προτείνει “εάν η λέξη Ταρώ ενοχλεί (ταρώ ονομάζονται οι μαγικές κάρτες) τότε ας τις ονομάζουμε “κάρτες Θείας Χάρης”!!!(12) Μέσω της διαδικτυακής Λουθηρανικής εφημερίδας βοηθούν στην οργάνωση των ενοριών για την συμμετοχή τους στην ετήσια παρέλαση των ομοφυλοφίλων. Μετά το πέρας της παρελάσεως επισημαίνουν την επιτυχία και την σημαντικότητα τέτοιων γιορτών. Οι πάστορες, είτε αρσενικοί είτε θηλυκοί, είναι επίσημοι συνεργάτες, υποστηρικτές, διοργανωτές και συμμετέχοντες των ομοφυλόφιλων παρελάσεων. Είναι η μόνη φορά όπου πάστορες, κρατώντας δύο λευκά ξύλα σε σχήμα σταυρού, συμμετέχουν προπορευόμενοι της παρέλασης, εις τύπο λιτανείας.(2)

Κάνουν και εκείνοι, ως γνήσια τέκνα των μισσιοναρίων προγόνων τους αυτό που η παράδοση τους επιβάλει, προσηλυτισμό. Δωρίζουν ροζ και κίτρινα σταυρουδάκια, χρώματα ζωηρά για να είναι εντός κλήματος της παρέλασης.(2) Δημιουργούν υπόνοιες ότι η ανάσταση είναι εφικτή χωρίς Γολγοθά και θάνατο. Πάστορες παρελαύνουν, φωτογραφίζονται και κηρύττουν ότι: « Δεν υπάρχει τίποτα στην ομοφυλοφιλία που να αντίκειται στη Βίβλο ».(13) «Ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατ’ εικόνα Θεού και ως τέτοιος είναι τέλειος και πολύτιμος», λέει ο ειδικός επόπτης εργασίας των νέων και Ψυχοθεραπευτής των ενοριών του Ελσίνκι.(2) Αυτά είναι συνθήματα! Δεν θυμόμαστε τι έκανε ο Θεός στα Σόδομα; Πως γίνομαι τέλειος και πολύτιμος όταν προτεραιότητα μου είναι η εργαλειοποίηση του άλλου προς απόλαυση μου; Η πρόταση τους είναι η εύρεση και ικανοποίηση ακόρεστων σαρκικών αντιπερισπασμών και η εξάρτηση από ψυχοναρκωτικά. Ο αριθμός των αυτοκτονιών, των ναρκομανών, των αλκοολικών, η μεγάλη κατανάλωση αντικαταθλιπτικών και η εύκολη πρόσβαση και χορήγηση τους στις κατά τα άλλα προηγμένες χώρες, δεν προβληματίζει τους υποστηρικτές πασών των θρησκευτικός αποχρωματισμένων ομολογιών.(14)

Οι αιρετικοί διαφθείρουν και αλλοιώνουν συνειδήσεις, προσπαθούν να μας κατατάξουν σε μια ομολογιακή υποδιαίρεση κι εμείς συμμετέχουμε σε διαθρησκειακούς διαλόγους μαζί τους. Ψάχνουν για συνενόχους προκειμένου να αισθανθούν δικαιωμένοι. Προσπαθούν να συρράψουν ψήγματα πάλλοντος ζωοδόχου φωτός μαζί με τις μελανές νεκρές άκαμπτες σάρκες των παθών, αυτό που καταφέρνουν είναι να βαπτίζουν νέο Αδάμ το τέρας του Φρανκεστάιν. Οι Άγιοι, μας έχουν προειδοποιήσει για τα ναυάγια που δημιουργούν οι εμμονές σε ιδέες που δεν έχουν ζωή. Είναι άραγε ο οικουμενισμός μια ελαφρά εκδοχή του ισλάμ; αφού έχουν τόσες ομοιότητες στις τακτικές και στον τρόπο επιβουλής τους.

Όσο για τον φόβο μετάδοσης ιών και των απαράδεκτων μέτρων που έλαβε η ιεραρχία μας ας θυμηθούμε μόνο μία όχι τόσο παλιά περίπτωση, του πατέρα Χρύσανθου Κατσουλογιαννάκη, εξεδήμησε εις Κύριον το 1972. Ήταν ο Ιερέας της Σπιναλόγκα, για δέκα χρόνια ζούσε μαζί με τους λεπρούς (νόσος του Χάνσεν), τους διακονούσε, τους κοινωνούσε και έπειτα κατάλυε την Θεία Κοινωνία χωρίς να κολλήσει λέπρα.

Πολλές αρρώστιες πέρασαν και δεν κατάφεραν να φοβίσουν τους αρχιερείς μας τόσο ώστε να τους κάνουν να αλλοιώσουν τα μυστήρια της εκκλησίας του Χριστού, όπως η Μαύρη πανώλη, πανδημίες χολέρας, ελονοσία, Ισπανική γρίπη, η πανδημία γρίπης του 2009, η Ασιατική γρίπη, η Γρίπη του Χονγκ Κονγκ, η Ρωσική γρίπη, η Γρίπη των Χοίρων, η ευλογιά, η ιλαρά. Η φυματίωση όπου οι νέες μολύνσεις συμβαίνουν με ρυθμό μία ανά δευτερόλεπτο. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η φυματίωση σκότωσε περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Η φυματίωση εξακολουθεί να είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα υγείας στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το 2018, η φυματίωση είναι η κύρια αιτία θανάτου από μολυσματική ασθένεια, με περίπου 1,5 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Η λίστα τον θανατηφόρων μεταδοτικών ασθενειών είναι μεγάλη.(15) Ο κόσμος πέρασε πολύ χειρότερες αρρώστιες και όχι μόνο ο φόβος δεν άλλαξε τον τρόπο της Θείας Μεταλήψεως αλλά τον εδραίωσε ακόμα περισσότερο και θέρμανε και την πίστη τον ψυχρών. Τότε οι πατριάρχες, επίσκοποι και κληρικοί, όχι μόνο δεν έβαλαν λουκέτο αλλά τουναντίον άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες των εκκλησιών όπως διάπλατα ανοιχτή είναι η ζωοδόχος αγκαλιά του Χριστού και περιμένει. Ήταν οι ιερείς που με την χριστιανική στάση της ζωής τους, την σταθερή αγωνιστικότητα τους και την θερμή πίστη τους, έστρεψαν τους πιστούς ακόμα περισσότερο στον εκκλησιασμό και την πνευματική αγωνιστικότητα. Οι θύρες άνοιγαν διάπλατα κατά την διάρκεια των δυσκολιών, είτε αρρώστια είτε πόλεμος, έκαναν περιφορές αγίων λειψάνων, περισσότερες Θείες Λειτουργείες όταν αυτό ήταν δυνατό, κοινωνούσαν χωρίς μαλθακές σκέψεις για την κατάσταση υγείας εκείνου που προηγείται στη Θεία Κοινωνία, αυτό ξέρουμε ότι σημαίνει εκκλησία. «Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε». (Α΄ Κορ. 16:13) Οι νέο-αρειανιστές, δεν πιστεύουν στην ιερότητα της εκκλησίας. Φέρονται σαν η Θεία Κοινωνία να είναι ψωμί και κρασί και όχι το σώμα και το αίμα του Χριστού. Έχουν πολλαπλές λαβίδες γιατί δεν πιστεύουν. Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο αλλά εκείνοι φοβούνται την μεταδοτική πνευμονία. Πάντα οι χριστιανοί κοινωνούσαν των αχράντων μυστηρίων και λάβαιναν θεραπεία ψυχής και σώματος όπως ο Χριστός υποσχέθηκε. Εκείνοι εξακολουθούν να ξεχωρίζουν την εκκλησία από τον Χριστό και να υποβιβάζουν τον Μεσσία από τον θρόνο του σε ένα αριστοτελικό φιλόσοφο.

Η Θεία Κοινωνία είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού, δεν θέλουμε να ομοιάσουμε με εκείνους που θεωρούν ότι είναι ένα σύμβολο. Φαίνεται ότι η νοοτροπία των πολλαπλών κουταλιών ήταν το κλειδί που άνοιξε την Κερκόπορτα στους παπικούς και τις προτεσταντικές παραφυάδες του, είναι το μέσο με το οποίο διείσδυσε η αίρεση της αμφιβολίας στα άδυτα των αδύτων στην καρδιά της καρδιάς. Ο κάθε ιερέας βρέθηκε εν μια νυκτί με εξουσία και δύναμη μικρού πλην τίμιου πάπα που μπορεί να αλλοιώνει και να παραλλάσει τα μυστήρια της εκκλησίας κατά το δοκούν. Τώρα ο τρόπος της Θείας Κοινωνίας, το μυστήριο του βαπτίσματος μπορούν να αλλάζουν από ενορία σε ενορία, χωρίς να έχει προηγηθεί απόφαση οικουμενικής συνόδου των αγίων πατέρων, παρουσιάζεται από εκείνους που θα έπρεπε να είναι μπροστάρηδες, ως μία κοινή πράξη, ως μία γραφειοκρατική συνήθεια, ως μία φολκλορική αναπαράσταση που γίνεται χωρίς πίστη και χωρίς πολλή σκέψη, στηριζόμενη στη μέση εμπειρία και γνώση του καθημερινού ανθρώπου. Καμία εντολή δεν είναι εκ Θεού όταν δημιουργεί υπόνοιες μολύνσεως από το ζωοδόχο σώμα και αίμα του Χριστού και άρα δεν πρέπει να γίνεται δεκτή «ουδείς αμαρτάνει βασιλέα ελέγχων παρανομούντα» Άγιος Ανδρέας ο Εν Κρίσει.

Όχι βέβαια ότι το πατριαρχείο Ρωσίας έχει γλιτώσει από τον πειρασμό των “βελτιώσεων”, εκείνοι, είτε θα έχουν πολλαπλά κουταλάκια είτε, άκουσον άκουσον, χρησιμοποιούν μεν μία
αγία λαβίδα (κοχλιάριο) αλλά μετά από κάθε πιστό που μεταλαμβάνει, βουτούν, βαπτίζουν την λαβίδα σε ένα μικρό δοχείο γεμάτο αλκοόλ για αποστείρωση. Αυτό είναι τόσο βλάσφημο όσο και το να πεις ότι το άκτιστο φως μολύνει. Το σφηνάκι με την αλκοόλη άραγε το καταλύει μετά;

Όλα αυτά για την, όπως λένε “ασφαλή διεξαγωγής της Θείας Λειτουργίας”. Σήμερα ένα παιδί δύο χρονών έχει μεγαλώσει σε μία κοινωνία με μάσκες, κουταλάκια, γάντια, αντισηπτικό χεριών και φόβο μολύνσεως ακόμα και μέσα στην εκκλησία, δεν έχει γνωρίσει άλλο τρόπο βίου, είναι λογικό να νομίζει ότι αυτός είναι ο διαχρονικός τρόπος των αγίων πατέρων.

Ιδού το μοντέλο του ανθρώπου του μέλλοντος: εγωκεντρικός, αδύναμος και φοβισμένος, “Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος”. Διονύσιος Σολωμός

Κουταλάκια μίας χρήσεως, γάντια μίας χρήσεως μάσκες μιας χρήσεως, αντισηπτικά και αποστάσεις ασφαλείας για την προστασία τρυφερών χριστιανών μίας χρήσεως.

Θα κλείσω αυτό το άρθρο με την ανάμνηση του ναού που έκλεισαν. Στη Θεία Λειτουργία του ναού της κοιμήσεως τις Υπεραγίας Θεοτόκου, συμμετείχαν αδελφοί Ρώσοι, Ουκρανοί, Φινλανδοί, Σουηδοί, Έλληνες, Ρουμάνοι, Γεωργιανοί και κάτι που ενόχλησε και δημιούργησε εντάσεις, εκχριστιανισμένοι, κατηχημένοι και βαπτισμένοι: Τούρκοι, Πακιστανοί, Εβραίοι και άλλοι. Αυτού του είδους η εν Χριστώ πολυπολιτισμικότητα θύμιζε βυζαντινές ιστορίες, οπού άνθρωποι από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου συνάζονταν με ελπίδα στο όνομα του Χριστού. Δεν δημιουργούσαν προβλήματα οι διαφορές μας είτε πολιτικές, γλωσσικές, οικονομικές, πολιτισμικές ή άλλες αφού όλοι ελπίζουμε να γίνουμε συμπολίτες του ουρανού.

Όταν κλειδώσεις τις πόρτες μίας εκκλησίας ετοιμάσου να εγκαινιάσεις φρενοκομεία.

_____________________

Οι πηγές:
(1) https://www.hs.fi/kotimaa/turku/art-2000008774683.html
(2) https://www.kirkkojakaupunki.fi/-/paakaupunkiseudun-seurakunnat-ovatmukana-helsinki-pridessa-virallisena-yhteistyokumppaneina
(3) https://www.politico.eu/article/finland-drastically-cut-russia-visa-pekkahaavisto/
(4) https://www.longplay.fi/jutut/monia-armorikkaita-vuosia
(5) https://www.kirkkojakaupunki.fi/-/pappi-ja-homo-aki-kekkonenvaihtoi-stuertin-hommat-kirkon-toihin-vahemmistorooli-on-opettanut-asettumaan-toisten-asemaan-
(6)https://www.ortodoksi.net/index.php/Jumala_on_olemassa._Lopeta_siis_murehtiminen_ja_nauti_el%C3%A4m%C3%A4st%C3%A4s
(7) https://www.kirkkojakaupunki.fi/-/pride
(8) https://www.kirkkojakaupunki.fi/-/suomalaispiispojen-mukaan-venajan-kirkko-siunaa-saatanallisiatekoja-jumalan-nimissa-lopettakaa-ukrainalaisten-ja-omien-sotilaidenne-veren-vuodattaminen-valittomasti-
(9) https://www.hos.fi/en/welcometo-pray-for-peace-in-ukraine-on-18-4/
(10) https://www.hos.fi/en/welcome-to-pray-for-peace-in-ukraine-on-18-4/
(11) https://www.ort.fi/tutustuortodoksiseen-kirkkoon/ekumenia
(12) https://www.kirkkojakaupunki.fi/-/-jos-tarot-sana-tuntuu-pahalta-naita-voisi-nimittaa-armon-korteiksipappi-henri-jarvinen-kayttaa-tarot-kortteja-itsetuntemuksen-lisaamiseen
(13) https://yle.fi/news/3-12521462
(14) https://www.kirkkojakaupunki.fi/-/pappi-ja-homo-aki-kekkonen-vaihtoi-stuertin-hommat-kirkon-toihin-vahemmistorooli-on-opettanutasettumaan-toisten-asemaan-
(15)https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%B1
(16) https://orthochristian.com/147971.html
(17) https://yle.fi/news/3-12624973

 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό άρθρο. Καλοδουλεμένο, με παρουσίαση στοιχείων και την ανάλογη ανάλυση. Ταπεινώς φρονώ, οτι πρέπει να παραμείνει ψηλά για κάποιες μέρες, η ροή των επόμενων αναρτήσεων να μην το ρίχνει προς τα κάτω.