Σμύρνη – “Κυβέλη”

 

Τα χρόνια που ταξίδευαν φτωχοί τσιγγάνοι

μέσα στης Σμύρνης τα μικρά καφέ αμάν

δεν έμελλε ποτέ να σμίξει το σαντούρι

με τα μακρόσυρτα της Σμύρνης τα βιολιά

παίξε Κυβέλη μου το ντέφι

να τραγουδήσει η Μαρίκα η Σμυρνιά

τ΄ αύριο ποιος ξέρει αν ποτέ θα ξημερώσει

παίξε Κυβέλη μου και πάρε μ΄ αγκαλιά

το είκοσιδυό μ΄ έπνιξαν έξω απ’ τη Σμύρνη

και το σαράντα μέσα στην Καισαριανή

ύστερα πήρε ο αδελφός μου το μαχαίρι

κ΄ ήταν η μέρα εκείνη η πιο φαρμακερή

το εξηνταεφτά συννεφιασμένη πάλι η Aθήνα

η Ακρόπολη ποτέ άλλοτε πιο σκοτεινή

κένταγε η κόρη ολημερίς για τα προικιά της

κ΄ ύστερα ανοίξανε οι πόρτες στο νησί

 

σημείωση  Το τραγούδι γράφτηκε επ’ ευκαιρίας της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την καταστροφή της Σμύρνης, (1922-2022). Μέσα από τους στοίχους γίνεται μια ιστορική αναδρομή στα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελληνική ιστορία. Ξεκινώντας από την καταστροφή της Σμύρνης και τον διωγμό των Ελλήνων, προχωρεί στα γεγονότα του Β Παγκόσμιου Πολέμου, στον εμφύλιο που δίχασε τους Έλληνες με αποκορύφωμα την άνοδο της Χούντας στην Ελλάδα. Τελειώνει με την αναφορά των τραγικών γεγονότων που ακολούθησαν της πτώσης της Χούντας που ήταν το προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο με τραγική συνέπεια την τουρκική εισβολή, την απώλεια μέρους του νησιού που είχε σαν αποτέλεσμα την προσφυγοποιήση χιλιάδων Κυπρίων.