Ο Αμερικής αποθρασύνθηκε ή τα απόνερα μιας σαπουνόπερας με πρωταγωνιστή τον Ελπιδοφόρο

Γράφει ο Μέτοικος 

Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, οι ευνούχοι υπονόμευαν την ενότητά της, υπέθαλπαν ποταπές φιλοδοξίες, οργάνωναν συνωμοσίες και, τελικά, όπως ο ευνούχος θησαυροφύλακας Κωνσταντίνος το 1204, συντόμευαν χρονικά τη διάλυσή της.Η ιστορική αλήθεια ως εισαγωγή, είναι τελείως άσχετη με το γεγονός πως, δυο νέοι άνθρωποι έγιναν μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έχοντας λάβει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος με το  Μυστήριο του Βαπτίσματος που τέλεσε,  με πομπές και πομπές, ο Αμερικής Ελπιδοφόρος. 

Το ντρόπιασμα της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα των γραικύλων, είναι γεγονός αντίστοιχο με τον εξευτελισμό του Ελληνισμού στην Αμερική από το πνευματικοπαίδι του π.Βαρθολομαίου επίσκοπο Ελπιδοφόρο, όταν μαζί με τον Τατάρ και τον Ερντογάν έκοβε την κορδέλα των εγκαινίων στο «σπίτι της μητέρας πατρίδας» Τουρκίας. 

Η πρώτη βάφτιση στην Ελλάδα παιδιών γκέι ζευγαριού από τον «προοδευτικό» επίσκοπο Αμερικής ξεσήκωσε κάποιο «θόρυβο», όπως χαριτωμένα μετονόμασε το σκανδαλισμό των πιστών σε επιστολή του προς την Δ.Ι. Σύνοδο ο επίσκοπος Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Αντώνιος Αβραμιώτης.

Ο «θόρυβος» αυτός, όμως, ήταν τόσο ισχυρός, που τάραξε τη γαλήνη των μελών της Δ.Ι.Σ και, η περί τα θεολογικά ειδήμων ομήγυρης αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί εγγράφως, τόσο προς τον Αμερικής Ελπιδοφόρο, όσο και προς τον πάτρωνά του π.Βαρθολομαίο.

Η «Σύνοδος» Βαρθολομαίου στο Φανάρι, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, συζήτησε επί δίωρο το περιεχόμενο της επιστολής της Δ.Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος και κατέληξε στη…σιωπή! Πάντως, από άρθρο σχετικό με το μείζον θέμα*, που υπογράφει ο  Αρχιδιάκονος Ιωάννης Χρυσαυγής του Ιδρύματος στην Τουρκία «Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης», εικάζεται ότι οι Φαναριώτες θα υιοθετήσουν την τακτική των καλενδών και το «άστους να φωνάζουν» στο Ελλαδιστάν, θα το καταπιούν, όπως κατάπιαν και την ονομασία των Σκοπιανών σε Μακεδόνες.

«Ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Αντώνιος, [ρωτά ο Αρχιδιάκονος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως  Ιωάννης Χρυσαυγής] όφειλε να ήταν περισσότερο ενήμερος για το τι συμβαίνει στη Μητρόπολή του ή μήπως υπάρχει άλλος λόγος [λέει με Φαναριώτικη πονηριά ο Αρχιδ. Ιωάννης] και [ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Αντώνιος] έσπευσε να νίψει τα χέρια του για να καλύψει τα ίχνη του;»!

Ποιος άραγε να ήταν ο «άλλος λόγος» που υπαινίσσεται ο Φαναριώτης κληρικός και, ο επίσκοπος Αντώνιος «έσπευσε να νίψει τα χέρια του για να καλύψει τα ίχνη του»; 

Πάντως, [υποστηρίζει με το άρθρο του ο Αρχιδ. Ιωάννης, ο επίσκοπος Γλυφάδας Αντώνιος]  «παραδέχεται ότι δεν θα είχε το θάρρος να αποφασίσει [για τη βάπτιση, ακόμα και] εάν είχε όλες τις πληροφορίες»!

Και ο επίσκοπος Γλυφάδας Αντώνιος φιλαδέλφως, βεβαίως, σιωπά σε τέτοια προσβολή  με το υπονοούμενο της ύπαρξης «άλλου λόγου», σωπαίνει για το θίξιμο της νοημοσύνης του, δεν μιλά για τον χλευασμό της επισκοπικής του αποστολής και αξιοπρέπειας που του κάνει ο σύμβουλος του π.Βαρθολομαίου σε θέματα οικολογίας Αρχιδ. Ιωάννης.

Το πολύπλοκο θέμα της διαστροφής των πλούσιων ομοφυλόφιλων να θέλουν «ζορ-ζουρνά» να αποκτήσουν και να βαφτίσουν παιδιά, συζητήθηκε από καιρό στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής και, άρα, στο Φανάρι, το δε ομόφυλο ζευγάρι που αγκάλιασε ο Αμερικής Ελπιδοφόρος, είναι από τα  αναγνωρισμένα μέλη της παρακμασμένης ελληνικής κοινότητας στην Αμερική. 

Όμως, όχι ο «θόρυβος» και οι ροκ εικόνες στην Εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης, όπου οι νονές μπροστά στην Αγία Πύλη παρέδιδαν τα νεοβαφτισμένα στη «μαμά» και στον «μπαμπά» που, πάντως, δεν δηλώνουν ούτε άρεν ούτε θήλυ, αλλά οι εμφανίσεις και τοποθετήσεις «κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καὶ ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖες ἀφήνουν νὰ δημιουργηθεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι εἶναι δυνατὸν ἡ Ἐκκλησία νὰ δέχεται ὁποιαδήποτε ἄλλη μορφὴ οἰκογένειας, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν ποὺ θεσπίζει τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον» ταρακούνησαν τους σκοροφαγωμένους στυλοβάτες του «εγκαταλελειμμένου και έρημου οπωροφυλάκιου της  Ορθοδοξίας».

Ταράχθηκαν οι πατέρες της ερήμου, έβγαλαν τα Ray Ban γυαλιά τους, άφησαν την προσευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου και, συσκέφθηκαν περί του πρακτέου στο πρυτανείο.  

Δεν τους απασχόλησε η βάπτιση των παιδιών γκέι ζευγαριού που έκανε ο Αμερικής Ελπιδοφόρος. Το ερώτημα για τους αγιορείτες  ήταν σαφές. «Το βάπτισμα [στην Εκκλησία παιδιών γκέι ζευγαριών] δεν μπορεί να γίνει “δίχα πομπής και παρατάξεως”, μόνο με σεμνότητα» (sic)** όπως υποστηρίζει ο επίσκοπος Λαρίσης Ιερώνυμος και, πάντως, «σε κάθε περίπτωση τα νήπια βαπτίζονται, δεν ενδιαφέρει [την Εκκλησία] εάν είναι από ομόφυλη οικογένεια (sic)» ή, την «Εκκλησία [επειδή δεν] δέχεται οποιαδήποτε άλλη μορφή οικογένειας, εκτός από αυτήν που θεσπίζει το Ιερόν Ευαγγέλιον» και, ως εκ τούτου, δεν «αναγνωρίζει δικαίωμα υιοθεσίας τέκνων, καθώς [και]  κάθε τέτοιου είδους μορφή τεκνοθεσίας» την ενδιαφέρει άμεσα, για την τέλεση των Ιερών Μυστηρίων, εάν τα παιδιά «είναι από ομόφυλη οικογένεια»; 

Τελικά, οι εγκαταβιούντες εις το «θαυμαστόν [και] προς λίβα τετραμμένον Όρος» αποφάσισαν ως απάντηση στο ερώτημα και, βεβαίως, «Ἐξ ἀφορμῆς προσφάτων δημοσίων ἐμφανίσεων καὶ τοποθετήσων κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καὶ ἱεραρχῶν» (να μη λέμε ονόματα και τρομάξουμε το επώνυμο κακό) ότι :«Εἶναι σαφῶς ξένο πρὸς τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος νὰ ἀφήνεται νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι ἕνα «ὁμόφυλο ζεῦγος» εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρεῖται ὡς οἰκογένεια καὶ νὰ ἀναγνωρίζεται σὲ αὐτὸ δικαίωμα υἱοθεσίας τέκνων, καθὼς κάθε τέτοιου εἴδους μορφὴ τεκνοθεσίας ἢ ἀναδοχῆς ἀντίκειται στὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία, τὴν ἀνθρώπινη φύση ἀλλὰ καὶ στὸ ἦθος καὶ στὶς παραδόσεις τοῦ λαοῦ μας, ἐνῶ ταυτόχρονα παραβιάζει καὶ τὰ στοιχειώδη δικαιώματα ἀθώων ἀντυπεράσπιστων ἀνθρώπων, ποὺ δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ἐπιλέξουν ἕνα φυσιολογικὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον».

Η υποτονική αντίδραση των αγιορειτών με αυτό το «ἀκόμη καὶ ἱεραρχῶν» και, η αποφυγή αναφοράς σε ονόματα νεωτεριστών επισκόπων, όπως και στην  καθόλου πολιτεία του Αμερικής Ελπιδοφόρου που «ενήργησεν αυτοβούλως, αυθαιρέτως και αντικανονικώς» και   βάπτισε τα παιδιά γκέι ζευγαριού σκανδαλίζοντας το χριστεπώνυμο πλήρωμα, μπορεί ίσως να εξηγηθεί από το γεγονός πως, την πλαδαρή ανακοίνωση της «Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους» υπέγραψαν και οι «εν τω Αγίω Όρει»  ένθερμοι υποστηρικτές των κακοδοξιών του π.Βαρθολομαίου που, ασφαλώς, δεν θα υπέγραφαν κανένα κείμενο που θα καταδίκαζε τον εκλεκτό του π.Βαρθολομαίου. 

Ο σκανδαλοποιός επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος στην επιστολή που του έστειλε η Δ.Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος, μάλλον «απάντησε» για να «ζυγίσει αντιδράσεις», με το άρθρο του Αρχιδιακόνου Ιωάννη Χρυσαυγή. Ο Αρχιδ. εξανίσταται για τη διαμαρτυρία της Εκκλησίας της Ελλάδος «στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στην Ιστανμπούλ»! (ούτε το όνομα της Κωνσταντινούπολης αναφέρουν οι Φαναριώτες), από την «απρόκλητη [και] κακόβουλη θύελλα [που] ξέσπασε» «από τη βάπτιση των δύο τέκνων ομογενειακού ομοφυλοφιλικού ζεύγους», βάπτιση που τέλεσε «η κεφαλή της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής».   

«Αυτό που συνέβη [υποστηρίζει ο Αρχιδ.] ήταν απλώς ένα άλλο βάπτισμα!, αλλά αυτό που επακολούθησε ήταν κάτι που όλοι στον κόσμο της θρησκείας γνωρίζουν τελευταία: Άλλο ένα επεισόδιο στον πόλεμο των πολιτισμών»!

Ο ταλαίπωρος Αρχιδιάκονος  βλέπει «πόλεμο πολιτισμών» εκεί που υπάρχει ύβρης με τη διασάλευση των θέσμιων της Εκκλησίας, βλέπει «πόλεμο πολιτισμών» όταν το Μυστήριο των Μυστηρίων που, τον καθένα μας κάνει μέλος της Εκκλησίας μετατρέπεται σε κοσμικό σόου, βλέπει «πόλεμο πολιτισμών» όταν το Μυστήριο αυτό ως εκκλησιολογικό γεγονός που «τυποί εξαιρέτως τον θάνατον του Χριστού και την έγερσίν Του», μετατράπηκε σε σκηνικό  σαπουνόπερας.

Ο Αρχιδ. Ιωάννης Χρυσαυγής κατηγορεί την Ελλαδική Εκκλησία πως ζει μέσα σε μια πομφόλυγα, αποκομμένη από την «πραγματικότητα και τον κόσμο».  

«Το παρατηρήσαμε [γράφει ο Αρχιδ.] στην αντιμετώπιση του Covid-19, το είδαμε στην υπεράσπιση του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας». Και αυτά τα γράφει ο Αρχιδιάκονος Ιωάννης που, σε παλαιότερο άρθρο του, υποστήριξε ότι «Είναι δελεαστικό, αν μη αφελές, να ερμηνεύουμε τη ρήξη μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Μόσχας –αυτή τη φορά γύρω από το αυτοκέφαλο στην Ουκρανία– από τη σκοπιά ενός εσωτερικού ανταγωνισμού για εξουσία και δικαιοδοσία. Η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη από μια ενδο-ορθόδοξη διαμάχη. Υπάρχουν γεωπολιτικές προεκτάσεις πέρα από τις θρησκευτικές ίντριγκες, ενώ το θέμα υπερβαίνει οποιαδήποτε άσκηση δικαιώματος ή εκδήλωση κυριαρχίας» και, ακόμη, πως :«Η αρχαία Εκκλησία θεωρούσε ότι «ο λόγος της αλήθειας» δεν αποτελεί προνόμιο ενός επισκόπου ή μιας συνόδου, αλλά ανήκει σε ολόκληρη την Εκκλησία».

Εάν, λοιπόν, κατά τον Αρχιδ. Ιωάννη ο «λόγος της αλήθειας» δεν αποτελεί και, πράγματι δεν αποτελεί! Προνόμιο των επισκόπων, όπως, μεταξύ των άλλων του Βαρθολομαίου και του Ελπιδοφόρου, τότε με πιο δικαίωμα αυτοί  με πράξεις και λόγους σκανδαλίζουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα;

Από πού λοιπόν έχει πάρει ο επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος το δικαίωμα να βλασφημεί και να αυθαδιάζει;

Εάν η Ορθόδοξη Εκκλησία «υπερτερεί [των άλλων θρησκειών και αιρέσεων, μόνο] στα επιδεικτικά τελετουργικά και αστραφτερά άμφια», κατά τον βλάσφημο  Αρχιδιάκονο Ιωάννη, τότε ο «προοδευτικός» και προωθητής της παναίρεσης του οικουμενισμού επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, γιατί στολίστηκε σαν κούρκα χριστουγεννιάτικη στη Βάπτιση των τέκνων του ζεύγους ομοφυλοφίλων; Ο Αρχιδιάκονος του πατριαρχείου της Istanbul προσάπτει σε όσους «αναμασούν τη γνωστή φράση “μισούμε την αμαρτία, αλλά αγαπούμε τον αμαρτωλό”» υποκρισία. Προφανώς ο Αρχιδ. Ιωάννης θα ήθελε, βεβαίως, πάντα στα πλαίσια της παναίρεσης του οικουμενισμού με στόχο την ειρήνη των πολιτισμών, να αγαπούμε την αμαρτία, όπως και τον αμαρτωλό.

• *Η συγγραφή του άρθρου, απ’ όπου και τα παραθέματα,  σύμφωνα με τον Θεόδωρο Καλμούκο, εκκλησιαστικό συντάκτη της εφ. «Εθνικός Κήρυξ» (26 Ιουλίου 2022), μεθοδεύτηκε από τους επικοινωνιακούς επιτελείς του Αρχιεπισκόπου Αμερικής.  
• ** Ο επίσκοπος Λαρίσης Ιερώνυμος δήλωσε στην εφ. «Η Καθημερινή» 19/07/2022 ότι :«σε κάθε περίπτωση τα νήπια βαπτίζονται, δεν ενδιαφέρει [την Εκκλησία] εάν είναι από ομόφυλη οικογένεια. Αλλά το βάπτισμα δεν μπορεί να γίνει “δίχα πομπής και παρατάξεως”, μόνο με σεμνότητα (sic)».

 πηγή