Στο οδόφραγμα της Δερύνειας δεν χωρούσε η θλίψη, δεν θα το ήθελε ο Τάσος, που έσπευσε να σώσει τους διπλανούς του. Δεν θα το ήθελε ο Σολωμός, με βλέμμα που έβλεπε το κόκκινο πανί, μα έφτανε ως τη βαρωσιώτικη Λεωφόρο Δημοκρατίας, το κάστρο της Κερύνειας, τον Απόστολο Ανδρέα, τους Σόλους, τα Κόκκινα. Η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού» παρούσα, 26 χρόνια μετά. Οι μοτοσικλετιστές υπόχρεοι στην κυρία Τασούλα και στον κύριο Σπύρο, που δεν σταμάτησαν ποτέ να αξιώνουν τη δικαιοσύνη. Υπόσχεση η δρομολόγηση ανέγερσης μνημείου, αντάξιου στους αντάρτες της 11ης και της 14ης Αυγούστου 1996. Κι ας νόμιζαν οι βάρβαροι πως σκότωναν δυο ανθρώπους, την ώρα που γεννιούνταν ιστορίες περηφάνειας και αντίστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου