Καλοκαίρι τοῦ 2022.
Ὁ Ἐπίσκοπος μιᾶς Μητροπόλεως, ὄχι πολὺ μακρὰν τῆς Ἀττικῆς, ἐπισκέφθηκε σὲ μιὰ κατασκηνωτικὴ περίοδο, τοὺς μικροὺς καὶ ἐφήβους κατασκηνωτές, ποὺ σοφῶς ἡ Ἐκκλησία, ὡς ὄρνις ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτῆς ἐπισυνάγει, σκέπει καὶ παιδαγωγεῖ.
Φιλοδόξησε ὅμως, νὰ γίνει in μὲ τὸ συρμὸ τῆς κορωνοεποχῆς, γιὰ νὰ μὴ θεωρηθεῖ προϊστορικὸ ἀπολίθωμα, ἐφ’ ὅσον ὁ κόσμος προοδεύει μὲ ἀπίστευτα ἐπιστημονικὰ ἐπιτεύγματα, ποὺ ὅποιος τὰ ἀμφισβητεῖ εἶναι ἄρρωστος, ὅπως τοῦ δίδαξε κάποιος ἄλλος συνεπίσκοπός του, ὁ ὁποῖος, μάλιστα, ἦλθε κι’ ἀπὸ τὴν Ἀμερική! Λησμόνησε ὅμως, «ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί» (Α’Κορ.1,25). Καὶ μὲ νομιζόμενη, ἀλλὰ κίβδηλη, μαεστρία, θέλησε νὰ μεταφέρει στὰ παιδιὰ τὴν ‘’ὑψηλὴ ἐπιστημονικὴ γνώση’’, αὐτή, ποὺ χωρὶς πιθανῶς νὰ τὸ γνωρίζει, χαρακτηρίσθηκε ὡς τὸ μεγαλύτερο φιάσκο στὴν ἱστορία τῆς Ἰατρικῆς, αὐτή, ποὺ παραβίασε μὲ πρωτοφανῆ βία καὶ γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, κάθε ἠθικὸ φραγμό, θεῖο καὶ ἀνθρώπινο. Τοὺς εἶπε λοιπόν:
«Παιδιά μου, ἕνας νέος ἱερέας, σαρανταδύο ἐτῶν, πέθανε ἀπὸ κορωνοϊό. Θὰ μποροῦσε βέβαια νὰ μὴν εἶχε πεθάνει. Κάποιες φορὲς πρέπει νὰ ἀκοῦμε τὴν ἐπιστήμη.»
Καὶ τότε, ἕνας μπόμπιρας, μέσα στὴν ‘’ἐκκωφαντική’’ ἀφέλειά του, ζήτησε εὐθαρσῶς τὸν λόγο, ἀπέναντι στὸν Ἀρχιερέα τοῦ Θεοῦ.
«Πάτερ, τοῦ εἶπε, καλλίτερα σαράντα δύο χρονῶν καὶ στὸν Παράδεισο, παρὰ πενῆντα καὶ στὴν Κόλαση.»
Ὄντως, «τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός, ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ» (Α’ Κορ.1,27).
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῶν ἀνωτέρω
1 σχόλιο:
Πέστα Χρυσόστομε !!!
Δημοσίευση σχολίου