Σολωμός Σολωμού και ο Αττίλας που συνεχίζεται…..

 

Η μητέρα του Τάσου Ισαάκ εικοσιέξι χρόνια μετά την ατιμώρητη δολοφονία του γιου της και του ανιψιού της Σολωμού Σολωμού, από τους φασίστες Γκρίζους Λύκους.

Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο,

Η Κύπρος δεν είναι μακριά,

Κύπρος Ελεύθερη, Ελληνική !

 

Κατά τραγική ειρωνεία η πράξη αμφισβήτησης της τουρκικής εισβολής, η ουσιαστική πράξη απελευθέρωσης από την Τουρκική κατοχή, η απόπειρα εξαφάνισης του συμβόλου της Τουρκικής παρουσίας στην Κύπρο από τον  Σολωμό Σολωμού στις 14 Αυγούστου 1996, συνέπεσε με την 14η Αυγούστου 1974, όταν ο τουρκικός φασιστικός στρατός ολοκλήρωνε το βιασμό της Κύπρου με τον Αττίλα 2 .

Συμπίπτει όμως και με τη σημερινή εισβολή του νέου Αττίλα στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη.  Με την νέα άλωση που επιχειρείται ενάντια στον Ελληνισμό: από τη Λευκωσία και το Καστελόριζο μέχρι τον Έβρο.

Με τον Κυπριακό Ελληνισμό έχω μακροχρόνιους, ιστορικούς και προσωπικούς δεσμούς. Με εμπνέει ως άνθρωπο και ως Έλληνα ο  αγώνας αυτού του  σημαντικού μέρους του Ελληνικού λαού  για την απελευθέρωσή του από τους αποικιοκράτες. Με εμπνέει ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Κυριάκος Μάτσης και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές. Με εμπνέει η αντίσταση στους Τούρκους  κατακτητές το 1974, ο αγώνας των νέων, των  μαθητών, των  μοτοσικλετιστών, των οικογενειών των αγνοούμενων, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, ο Τάσος Ισαάκ, ο Σολωμός Σολωμού. Με εμπνέει η  πράξη αντίστασης του Κυπριακού Ελληνισμού, ο οποίος στις παλιές και νέες απόπειρες για αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, στις προσπάθειες για παραδοχή της αδικίας, της κλοπής, της βαρβαρότητας, λέει όχι .

Οι Τούρκοι κατακτητές  νόμισαν, πίστεψαν, είχαν τη ψεθδαίσθηση,  ότι με τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού (όπως βεβαίως και με την αντίστοιχη και επίσης ατιμώρητη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ), τον Αύγουστο του  1996, θα επικρατούσε, θα κυριαρχούσε και ψυχολογικά ο  Αττίλας 2 , θα νομιμοποιούνταν η εισβολή, θα προετοιμαζόταν ο Ελληνισμός για νέα υποχώρηση, ταπείνωση, υποταγή, παράδοση, κατάκτηση.

Ο επίσης δολοφονημένος, αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της απελευθέρωσης Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έλεγε πως “η ελευθερία ποτέ δεν χαρίζεται από τον καταπιεστή, πρέπει να απαιτηθεί από τον καταπιεσμένο”, προσθέτοντας πως “όταν ένας άνθρωπος δολοφονείται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα για την απελευθέρωση ενός έθνους, τότε συμβάλλει στην ανάστασή του”.

 

Και είναι βέβαιο ότι ο  Σολωμός Σολωμού, ο Τάσος Ισαάκ, οι οποίοι  απαίτησαν την ελευθερία, το αυτεξούσιο,  έχουν συμβάλει στο ποθούμενο: στην Ανάσταση του Ελληνισμού της Κύπρου, στην αντίσταση του Ελληνισμού στην υποταγή και την ταπείνωση,  που επιχειρείται σήμερα από την Τουρκία στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Υ.Γ  Μία ιδαίτερη αλλά σημαντική <<λεπτομέρεια>>: Ο εγκληματίας που  αφαίρεσε τη ζωή  του Σολωμού Σολωμού Κενάν Ακίν όπως και οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ, κυκλοφορεί για 26 χρόνια ελεύθερος παριστάνοντας τον <<Υπουργό>> και το <<Βουλευτή>> στα κατεχόμενα, ενώ ο Συνταγματάρχης Χαλίλ Σατραζάμ,  οποίος έδωσε την εντολή εκτέλεσης του Σολωμού ήταν παρών στις  αποκαλούμενες και φερόμενες συνομιλίες   για την επίλυση του Κυπριακού…..

 Θεοφάνης Μαλκίδης