Η Ἁγία Θεοτόκος καὶ Παρθένος Μαρία, τὸ ἀμόλυντο κειμήλιο τῆς παρθενίας, ὁ λογικὸς παράδεισος τοῦ δευτέρου Ἀδὰμ –τοῦ Χριστοῦ–, τὸ ἐργαστήριο ὅπου ἑνώθηκαν οἱ δύο φύσεις –ἡ θεία καὶ ἡ ἀνθρωπίνη–, τὸ πανηγύρι τῆς συναλλαγῆς ποὺ ἔφερε τὴ σωτηρία, ὁ νυφικὸς θάλαμος, στὸν ὁποῖον ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ νυμφεύθηκε τὴν ἀνθρώπινη σάρκα, ὁ ζωντανὸς βάτος τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τὸν ὁποῖον δὲν κατέκαυσε ἡ φωτιὰ τοῦ θείου τοκετοῦ, ἡ πραγματικὴ ἐλαφρὰ νεφέλη ποὺ βάσταζε μὲ σῶμα Αὐτὸν ποὺ κάθεται ἐπάνω στὰ Χερουβίμ, τὸ καθαρότατο ποκάρι τοῦ μαλλιοῦ ποὺ κράτησε τὴν οὐράνια βροχή, ἀπ᾿ τὸ ὁποῖο ὁ ποιμένας ντύθηκε τὸ πρόβατο.

Άγιος Προκλος Κων/πόλεως