Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι κληρικοί διατυπώνουν «άρρητα ρήματα», αλλότρια του Ορθόδοξου Δόγματος και Ήθους.

Γράφει ο Λυκούργος Νάνης,ιατρός

Φυσικά και δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι κληρικοί διατυπώνουν «άρρητα ρήματα», αλλότρια του Ορθόδοξου Δόγματος και Ήθους.

Από τα πρώτα, ήδη, έτη της ζωής της χριστιανικής Εκκλησίας, εμφανίσθηκαν οθνείες και στρεβλές διδαχές, προϊόντα πεπλανημένων νόων, που αναστάτωσαν τον εκκλησιαστικό βίο. Τότε, όμως, η επίσημη Εκκλησία, δεν συγκάλυπτε, διά της σιωπής της, τα αναφυόμενα αυτά σκάνδαλα αλλά τα πάτασσε αμειλίκτως.

Εμείς εδώ, θα σταθούμε σε ένα παράδειγμα των νεοτέρων χρόνων, αυτό των περί του ιερού μυστηρίου του γάμου ετεροδιδασκαλιών, των εξελθόντων του έρκους των οδόντων του κεκοιμημένου επισκόπου Χαλκηδόνος (Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως) Μελίτωνος (Χατζή), πνευματικού πατρός του πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Αντιγράφουμε από το φύλο Φεβρουαρίου του 1976 της μη εισέτι εκδιδομένης, αγωνιστικής εφημερίδος «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ» :

«Παράδοξον και ασεβή περί γάμου θεωρίαν ανέπτυξεν ο οικουμενιστής, φιλοπαπικός και…φιλοκαρναβαλικός μητροπολίτης Χαλκηδόνος κ.Μελίτων.

Προκειμένου να ταχθή υπέρ του αυτομάτου διαζυγίου ηθέλησε να στηρίξει τούτο…θεολογικώς δια μιας πρωτοτύπου ανοήτου θεωρίας.

Ιδού τι εδήλωσε σχετικώς εις δημοσιογράφους κατά την εις Αθήνας παραμονήν του:

«Ο γάμος είναι μυστήριον. Και μάλιστα μέγα. Ο γάμος είναι πρόβλημα υπαρξιακόν    (ωραία λέξις!). Αποφασιστικόν και συντηρητικόν στοιχείον του γάμου είναι να ευρεθούν τα δύο έτερα μέρη και να συμβιώσουν από κοινού αρμονικώς.

Η Εκκλησία απλώς ευλογεί, δεν τελεί το μυστήριον.

Εάν πλανηθούν τα δύο μέρη, τότε σημαίνει ότι όντως δεν υπάρχει γάμος και μυστήριον».

Κατά τους λόγους τούτους του κ.Μελίτωνος, όταν δύο έλθουν εις σαρκικήν μίξιν τελούν το ιερό μυστήριο του γάμου.

Απλώς δε ύστερον έρχεται η Εκκλησία να ευλογήση αυτήν την γενομένην πράξιν.
Η πορνεία δηλαδή είναι…μυστηριακή ιερουργία!

Το μυστήριον του γάμου, κατά τον κ.Μελίτωνα, δεν είναι όπως τα λοιπά μυστήρια της Εκκλησίας, διά την τέλεσιν του οποίου είναι αναγκαία η παρουσία τελετουργού κληρικού.

Διά το μυστήριον του γάμου αρκεί η σεξουαλική ικανοποίησις και ο δεσμός δύο προσώπων.

Ο κληρικός έρχεται απλώς να ευλογήση τα τετελεσμένα.

Ότι η θεωρία περί γάμου του κ.Μελίτωνος είναι αντιχριστιανική, δεν είναι ανάγκη να υποδείξωμεν.

Αρκεί εν προσεκτικόν βλέμμα εις την ακολουθίαν του μυστηρίου του γάμου διά να ίδη τις, ότι ο γάμος ως μυστήριον τελείται και ευλογείται υπό της Εκκλησίας.

Η όλη δε ακολουθία προυποθέτει τους ερχομένους εις γάμου κοινωνίαν παρθένους.
Ο δε τελετουργός κληρικός εύχεται εις τον Θεόν να ενώση τούτους εις μίαν ευλογημένην ένωσιν.

Εις την ευχήν προ της στέψεως λέγει ο τελετουργός κληρικός: » Και νυν, Δέσποτα, εξαπόστειλον την χείρα Σου εξ Αγίου Κατοικητηρίου Σου, και άρμοσον τον δούλον Σου (τόνδε) και την δούλην Σου (τήνδε), ότι παρά Σου αρμόζεται ανδρί γυνή.
Σύζευξον αυτούς εν ομοφροσύνη.

Στεφάνωσον αυτούς εις σάρκα μίαν.

Χάρισαι αυτοίς καρπόν κοιλίας, ευτεκνίας απόλαυσιν».

Οι λόγοι ούτοι είναι ευλογία προυπάρχοντος γάμου ή τέλεσις και ευλογία γάμου;΄
Δεν αγνοούμεν ότι βεβαίως πολλοί προσέρχονται εις το μυστήριον του γάμου όχι παρθένοι.

Αλά τούτο δεν σημαίνει, ότι την παρανομίαν των θα ονομάσωμεν μυστήριον του γάμου.

Ο κ.Μελίτων, ομιλών όχι ευαγγελικώς αλλά δημαγωγικώς, ηθέλησε να στεφανώση την πορνείαν όπως προ ετών εστεφάνωσεν τον καρνάβαλον.

Αλλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΗ ΤΑΣ ΑΣΕΒΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΩΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

Εν τοιαύτη περιπτώσει καταντά αιρετικός».

Αξίζει να υπομνησθεί, ότι τον εν λόγω επίσκοπο, γνωστό, μεταξύ των άλλων, και για τις οικουμενιστικές του θέσεις, εκφωνήσαντα, την Κυριακή της Τυρινής του 1970, στον καθεδρικό ναό Αθηνών, σκανδαλώδες, περί καρναβάλου, κήρυγμα μήνυσαν στην τότε Ιερά Σύνοδο επίσκοποι και πανεπιστημιακοί θεολόγοι. Βλέπετε, τότε υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία από τη μεριά κληρικών και θεολόγων, εν σχέσει με σήμερα.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί, προς εντροπή κάποιων, ότι το προαναφερθέν, περί καρναβάλου, κήρυγμα αναπαράγουν μετ επιδοκιμασίας και κάποια εγχώρια θρησκευτικά ιστολόγια ενώ τον περί ου ο λόγος επίσκοπο εκθειάζουν και τιμούν εγχώριες θεολογικές σχολές ενώ, εάν δεν απατώμαι, τον τίμησε προσφάτως και η Αποστολική Διακονία της εν Ελλάδι Εκκλησίας.