Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 06//19.08.2022
Οι Αγιορείτες Πατέρες σχολιάζουν :
Κύριο μέλημα τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ εἶναι ἡ ἐπίσημη καί πλήρης ἐκκλησιαστική ἀναγνώριση καί κοινωνία, δηλαδή τό κοινό συλλείτουργο, ἡ μνημόνευση καί τό κοινό ποτήριο, τόσο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅσο καί τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέ τόν ἀχειροτόνητο, σχισματοαιρετικό, ἀκοινώνητο, καί οὐνίτη ψευδομητροπολίτη Κιέβου Ἐπιφάνιο. Καί αὐτό, διότι γνωρίζει πολύ καλά ὅτι τό κοινό συλλείτουργο, ἡ μνημόνευση καί τό κοινό ποτήριο ἀποτελεῖ τήν κορυφαῖα ἐκκλησιαστική πράξη ἀναγνωρίσεως καί ἐνώσεως μαζί του. Μέχρι στιγμῆς ἡ προσπάθειά του αὐτή ἔχει ἀποτύχει παταγωδῶς.
Η συνέχεια ΕΔΩ
1 σχόλιο:
Η Μνημόνευση πιστοποιεί την Ορθοδοξία του Επισκόπου, το λέει ξεκάθαρα όλη η ανά τους Αιώνες ορθόδοξη Εκκλησιολογία και Λειτουργική. Και είναι και ένας από τους λόγους που δεν μπορούμε να γράψουμε Αιρετικούς και Αλλοθρησκους στα χαρτιά για την Προσκομιδή.
Ἐπιστολή ἀποσταλεῖσα παρά τῶν Ἁγιορειτῶν πάντων πρός τόν βασιλέα Μιχαήλ τόν Παλαιολόγον:
«Ἄλλωστε, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ δεχόταν ἀπό παλαιά τήν ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀρχιερέως ἐνώπιον τῶν ἁγίων Μυστηρίων ὡς τελεία συγκοινωνία. Διότι, ἔχει γραφεῖ στήν ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας ὅτι ὁ λειτουργός ἀναφέρει τό ὄνομα τοῦ Ἀρχιερέως, γιά νά δείξει ὅτι ὑποτάσσεται στόν ἀνώτερό του, ὅτι εἶναι κοινωνός του καί ὅτι ἔχει δεχθεῖ δι’αὐτοῦ τήν πίστη καί τήν χάρι τῆς ἱερουργίας τῶν Μυστηρίων. Καί ὁ μεγάλος πατέρας μας καί ὁμολογητής Θεόδωρος Στουδίτης λέγει τά ἑξῆς πρός κάποιον μέσῳ τῆς τιμίας του ἐπιστολῆς : «Μοῦ εἶπες ὅτι φοβᾶσαι νά πεῖς στόν πρεσβύτερό σου νά μήν ἀναφέρει τόν αἱρεσιάρχη. Σχετικά μ’αὐτό δέν θά διστάσω νά σοῦ πῶ τό ἑξῆς˙ ὅτι μολυσμό ἔχει ἡ κοινωνία καί μόνο, πού τόν ἀναφέρει, παρ’ὅλο πού μπορεῖ αὐτός, πού τόν ἀναφέρει, νά εἶναι ὀρθόδοξος». Αὐτά λέγει ὁ πατέρας (Θεόδωρος Στουδίτης).»
[Lettre des Hagiorites a l’ Empereur (1275), στίχ. 14-24, ἐν Archives de l’orient chretien 16, Dossier Grec de l’union de Lyon (1273-1277) par V. Laurent et J. Darrouzes, Institut Français d’etudes Byzantines, Paris 1976, σ. 395.]
Πατήρ Θεόδωρος Ζήσης :
Ὁ ἐπίσκοπος μνημονεύεται, κυρίως γιά νά φανεῖ, ὅτι ὁ μνημονεύων καί ὁ μνημονευόμενος ἔχουν τήν ἴδια πίστη, ὅτι εἶναι ἀμφότεροι Ὀρθόδοξοι, ὅτι ὁ μνημονευόμενος ἔχει τήν ἴδια πίστη μέ τόν μνημονεύοντα, εἶναι ταυτογνωμονοῦντες καί ταυτοπιστεύοντες.
[Π. Θεοδώρου Ζήση, Δέν εἶναι σχίσμα ἡ Ἀποτείχιση, Ὀφειλόμενες ἐξηγήσεως]
Δημοσίευση σχολίου