Ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ἄφησε παρακαταθήκη
σὲ ὅλον τὸν κόσμο ἕνα φοβερὸ λόγο
ποὺ τοῦ ἀποκάλυψε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός:
«Κράτα τὸν νοῦ σου στὸν ἅδη
καὶ μὴν ἀπελπίζεσαι».
Ἡ πρώτη κίνηση
ποὺ χρειάζεται νὰ κάνουμε
μέσα στὴν ἀπελπισία μας
εἶναι νὰ ἀνοίξουμε
ἕνα «παραθυράκι»
στὴν ἐλπίδα τοῦ Θεοῦ.
Καὶ τὸ πρῶτο «παραθυράκι»
εἶναι ὁ σεβασμὸς
στὴν ἴδια μας τὴν καρδιά,
ἡ ὁποία περιμένει ὑπομονετικὰ
μέχρι νὰ ἀνακαλύψουμε
τὸν λόγο ὕπαρξής μας.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι
δὲν ξέρουμε γιατί ζοῦμε.
Δὲν ἔχουμε βρεῖ τὸ νόημα καὶ
τὸν σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.
Δὲν ἔχουμε ἀναλάβει τὴν εὐθύνη μας,
δὲν ἀποδεχθήκαμε τὴν κλήση μας.
Ἐνῷ εἴμαστε πλασμένοι
γιὰ τὰ ὑψηλὰ καὶ τὰ αἰώνια
–καὶ δὲν γίνεται νὰ ζήσουμε ἀλλιῶς–
ἐμεῖς καθημερινὰ μὲ τὴ ζωή μας
καθυβρίζουμε τὴν ἀξία
τοῦ προσώπου μας.
Τὸ μεγάλο μας ἁμάρτημα
εἶναι ὅτι ζοῦμε ψευδῶς·
αὐτὸ εἶναι τὸ βαθύτερο νόημα
τῆς ἁμαρτίας καὶ ὄχι ἡ παράβαση
κάποιων νόμων καὶ κανόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου