ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. θ΄ 27-35)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ· Ναί, Κύριε. Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. Οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εκεῖνο τόν καιρό, καθώς προχωροῦσε ὁ Ἰησοῦς, τόν ἀκολούθησαν δύο τυφλοί, πού φώναζαν κι ἔλεγαν: «Σπλαχνίσου μας, Υἱέ τοῦ Δαβίδ!» Κι ὅταν ἔφτασε στό σπίτι, πῆγαν κοντά του οἱ τυφλοί, καί ὁ Ἰησοῦς τούς λέει: «Πιστεύετε πώς μπορῶ νά τό κάνω αὐτό;» Τοῦ λένε: «Ναί, Κύριε». Τότε ἄγγιξε τά μάτια τους καί εἶπε: «Ὅπως τό πιστεύετε νά σᾶς γίνει». Κι ἀνοίχτηκαν τά μάτια τους. Τότε ὁ Ἰησοῦς πρόσταξε λέγοντας: «Προσέξτε νά μήν τό μάθει κανένας». Αὐτοί ὅμως, μόλις βγῆκαν ἔξω, διέδωσαν τή φήμη του σ’ ὅλη τήν περιοχή ἐκείνη. Ἐνῶ ἔβγαιναν ἔξω οἱ δύο τυφλοί, τοῦ ἔφεραν ἕναν κωφάλαλο δαιμονισμένο. Μόλις ἔδιωξε τό δαιμόνιο, μίλησε ὁ κωφάλαλος. Κι ὁ κόσμος θαύμασε καί εἶπε: «Ποτέ ὡς τώρα δέν εἶδαν οἱ Ἰσραηλίτες τέτοια πράγματα!» Οἱ Φαρισαῖοι ὅμως ἔλεγαν: «Μέ τή δύναμη τοῦ ἄρχοντα τῶν δαιμόνων διώχνει τά δαιμόνια». Ὁ Ἰησοῦς περιόδευε σ’ ὅλες τίς πόλεις καί στά χωριά, δίδασκε στίς συναγωγές τους, κήρυττε τό χαρμόσυνο μήνυμα γιά τόν ἐρχομό τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί γιάτρευε κάθε ἀσθένεια καί κάθε ἀδυναμία στό λαό.