Το 1821 διδάσκει... την αξία της αγέννητης ζωής!

 

Το κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!», δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με το μεγαλύτερο γεγονός του Ελληνισμού, στη σύγχρονη ιστορία, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και τα 200 χρόνια από αυτή. Συνέλεξε λοιπόν αγωνιστές - προσωπικότητες που οι γονείς τους, σε κόντρα των δυσκολιών τους, δεν λύγισαν στην ευκολία της έκτρωσης, αλλά έφεραν στον κόσμο, στην Ελλάδα μας, αυτούς που λίγο αργότερα, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση της Πατρίδας μας. Ίσως και σήμερα, να υπήρχαν άξιοι ηγέτες να μας κυβερνούν, αν εμείς, απλά, τους αφήναμε να ζήσουν…

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο γέρος του Μοριά

(Επεισόδιο Α')

Αν κάποια κοπέλα αισθανθεί κυνηγημένη από κινδύνους ή και υποχρεώσεις, ίσως το τελευταίο που θα ήθελε να μπει στη ζωή της θα ήταν ένα μωρό και αν πήγαινε να μπει... ίσως και να σκεφτόταν ακόμα και να το αποφύγει…

Ο γέρος του Μοριά, ήρθε στον κόσμο «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της Λαμπρής... εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως ο ίδιος περιγράφει στα Απομνημονεύματά του.

Ήταν μια εποχή που ο Μοριάς ήταν και πάλι ανάστατος εξαιτίας των "Ορλοφικών". Ρωσικά στρατεύματα σταλμένα από την τσαρίνα Αικατερίνα τη Β΄, υπό τους αδελφούς Ορλώφ είχαν βγεί με καράβια στο Μοριά και πολεμούσαν τους Τούρκους.

Ο πατέρας του, Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, ήταν αρματολός και κλέφτης και όλη η οικογένεια ήταν αναγκασμένη να μετακινείται συνεχώς και να κρύβεται.

Η μητέρα του, Ζαμπία Κωτσάκη, είχε μόλις ξεφύγει από μια επιδρομή των Τούρκων και περιπλανιόταν μόνη της στα βουνά στην περιοχή νότια του Βασιλικού.

Εκεί, κάτω από ένα δέντρο, δίπλα σε έναν θάμνο, γέννησε μόνη της, χωρίς καμία βοήθεια, τον Θοδωράκη. Αμέσως μετά τη γέννα, πήρε το μωρό στην αγκαλιά της και συνέχισε να προχωρά για να μη τη βρουν, καταδιωγμένη στον ίδιο της τον τόπο. Τον τόπο που αυτό το μωρό έμελλε να ελευθερώσει…

Η Ιστορία ανέδειξε στη συνείδηση των Ελλήνων τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ως την σημαντικότερη ιστορική προσωπικότητα, το σύμβολο της αδελφοποίησης της ελληνικής φυλής, τον ήρωα της εθνικής παλιγγενεσίας, τον θρύλο της επανάστασης.

Διονύσιος Σολωμός, ο εθνικός μας ποιητής

(Επεισόδιο Β')

Αν το να μείνει μια κοπέλα έγκυος από έναν παντρεμένο άντρα και μάλιστα προϊστάμενό της ίσως να φαντάζει λόγος έκτρωσης. Πώς θα μπορούσε μια φτωχή κοπέλα, μόνη, να μεγαλώσει ένα μωρό, και να δώσει σε αυτό το παιδί αυτά που χρειάζονται ώστε να γίνει ένας μεγάλος…

Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στις 8 Απριλίου του 1798 στη Ζάκυνθο, ως εξώγαμο τέκνο του κόντε Νικόλαου Σολωμού και της υπηρέτριάς του Αγγελικής Νίκλη.

Σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και το 1808 έφυγε για σπουδές στην Ιταλία, με τη συνοδεία του Ιταλού δασκάλου του Ρώσση. Επτά χρόνια αργότερα πήρε το απολυτήριο από το Λύκειο της Κρεμόνας και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο της Πάβιας, απ' όπου πήρε το πτυχίο της Νομικής. Παράλληλα με τις σπουδές στη νομική, για την οποία ουδέποτε ενδιαφέρθηκε, άρχισε να γράφει στίχους στην ιταλική γλώσσα. Τον Μάιο του 1823, σε μια περίοδο ιδιαίτερης έξαρσης της Ελληνικής Επανάστασης, έγραψε το εκτεταμένο ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερία», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου, σε μουσική Νικολάου Μάντζαρου, αποτελούν τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η Ιστορία ανέδειξε τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό, ως αρχηγέτη της Επτανησιακής Σχολής, ως μια από τις κορυφαίες πνευματικές φυσιογνωμίες του Νεότερου Ελληνισμού.

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

(Επεισόδιο Γ')

Αν μια νέα κοπέλα που ο άντρας της μπαίνει -άγνωστο για πόσο- στη φυλακή, το τελευταίο που θα σκεφτόταν θα ήταν να φέρει στον κόσμο ένα μωρό. Πώς θα το μεγάλωνε μόνη της, πώς θα έφερνε στο κόσμο το παιδί ενός φυλακισμένου;

Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ήταν κόρη του Υδραίου πλοίαρχου Σταυριανού Πινότση και της Σκεύως (Παρασκευής) Κοκκίνη. Γεννήθηκε πάνω στο βρώμικο πάτωμα των φυλακών της Κωνσταντινούπολης, στις 11 Μαΐου 1771....

Ο πατέρας της, συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση της Πελοποννήσου, το 1769-1770, κατά την περίοδο των Ορλοφικών. Μετά το άδοξο τέλος της επανάστασης, ο πλοίαρχος Πινότσης κρύφτηκε, για να αποφύγει τη σύλληψη. Αφού πέρασε ο καιρός, και οι Τούρκοι έπαψαν να τον αναζητούν, αλλά δεν πείραξαν και την οικογένεια του, άρχισε ξανά τις εμπορικές του δραστηριότητες και τα ταξίδια....

Σε ένα από αυτά, την άνοιξη του 1771 βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον έριξαν στις φυλακές. Τον βασάνισαν επανειλημμένα, για να ομολογήσει την συμμετοχή του στην ανταρσία και από τα φρικτά βασανιστήρια, έπεσε βαριά άρρωστος. 

Η γυναίκα του Σκεύω, ετοιμόγεννη, αποφάσισε να πάει στην Κωνσταντινούπολη να ελευθερώσει τον άντρα της, αφού πρώτα πούλησε μέρος της περιουσίας της. Κατόρθωσε να εξασφαλίσει την άδεια να τον επισκέπτεται και να μένει κοντά του. Μέσα στη φυλακή, ένιωσε τους πρώτους πόνους του τοκετού, από την συγκίνηση και την κούραση. Γέννησε την ηρωίδα, έχοντας για «μαμές», τον συγκρατούμενο του συζύγου της, τον Μανιάτη καπετάνιο Παναγιώτη Μούρτζινο, και τον Τούρκο δεσμοφύλακα. Η νεογέννητη, βαπτίστηκε μέσα στη φυλακή από τον Μούρτζινο, που της έδωσε το όνομα την μητέρας του, Λασκαρίνα.  

Η Ιστορία ανέδειξε την Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα ως την μεγαλύτερη ηρωίδα του ’21. Έπαιξε  πρωταγωνιστικό ρόλο στον Απελευθερωτικό Αγώνα.

Παπαφλέσσας, ο μπουρλοτιέρης των ψυχών

(Επεισόδιο Δ')

Αν φαντάζει άπιαστος αριθμός το 28 για μια υπερπολύτεκνη οικογένεια. Ίσως θα έλεγε κάποιος σήμερα στη μητέρα «τί τα θες και τα "κρατάς" τόσα παιδιά;» Δεν σου έχουν μιλήσει για προφύλαξη ή ακόμα και για έκτρωση;

Ο Γρηγόριος Φλέσσας, (γνωστός σε όλους μας ως Παπαφλέσσας), γεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας το 1788. Ήταν κληρικός, πολιτικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Δικαίος και ήταν τελευταίο παιδί, από δεύτερο γάμο, του Δημητρίου Δικαίου, ο οποίος είχε συνολικά 28 παιδιά. Φοίτησε στη Σχολή Δημητσάνας, την οποία δεν ολοκλήρωσε, και το 1816 μόνασε στο μοναστήρι της Παναγίας της Βελανιδιάς στην Καλαμάτα. Αργότερα, έχοντας έρθει σε σύγκρουση με τον επίσκοπο Μονεμβασιάς, έφυγε και πήγε στο μοναστήρι της Ρεκίτσας.

Στην Ζάκυνθο γνωρίστηκε με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ενώ αργότερα στην Κωνσταντινούπολη χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε’. Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Αναγνωσταρά, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία, στις 21 Ιουνίου του 1818. Στα έγγραφα της Εταιρείας υπέγραφε με το όνομα Αρμόδιος και ως διακριτικά έβαζε τα αρχικά Α.Μ.

Η Ιστορία ανέδειξε τον Παπαφλέσσα ως τον «μπουρλοτιέρη των ψυχών». Ίσως πάνω σε μια δική του τρέλα στήθηκε όλη η Επανάσταση του ’21.

Γεώργιος Καραϊσκάκης

(Επεισόδιο Ε')

Αν για κάποιους το να μείνει μια νεαρή κοπέλα έγκυος από έναν άγνωστο, από μια παράνομη σχέση, ίσως να είναι αιτία διακοπής μιας εγκυμοσύνης. Η ζωή του παιδιού της, του νέου ανθρώπου, θα προδιαγράφονταν ανούσια, δυστυχισμένη… αποτυχημένη.

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1780 (ή 1782) στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα. Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μία οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης. Η μητέρα του πέθανε όταν ο Καραϊσκάκης ήταν οκτώ ετών. Από εκείνη ο «γιος της καλογριάς» κληρονόμησε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του.

Η Ιστορία ανέδειξε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη ως μία από τις πιο ηγετικές μορφές της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε κυρίως στη Ρούμελη (Στερεά Ελλάδα).

Επίλογος

…και πόσες ακόμα τέτοιες ιστορίες, διαδραματίστηκαν μέσα στην Επανάσταση ΄21 που εξυμνούν και αποδεικνύουν την αξία της κάθε αγέννητης ζωής…!

Η Επανάσταση του ’21, η Επανάσταση της ανάστασης του Ελληνικού Έθνους, που έγινε για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία, είναι ένα «ευαγγέλιο» για τη ζωή του σύγχρονου Έλληνα. Ένα από τα κεφάλαια του «ευαγγελίου» αυτού είναι και η αξία που αναγνώριζαν οι ΕΛΛΗΝΕΣ στο νέο άνθρωπο, που θα ερχόταν στην ζωή τους. Είχαν βαθιά στην καρδιά τους ριζωμένη την πεποίθηση ότι ΑΥΤΟΣ ο νέος άνθρωπος που θα γεννιόταν, μπορεί να είναι ΑΥΤΟΣ ο ποθούμενος ελευθερωτής της ΠΑΤΡΙΔΟΣ τους.