Το ανούσιο και γραφικό των ετήσιων παρελάσεων τύπου Gay Pride.

Φωτογραφία: Teddy Österblom (Unsplash 2019)

Φωτογραφία: Teddy Österblom (Unsplash 2019)

Μιχαήλ Συριανός, Ph.D.

H αποδοχή του γραφικού και της υπερβολής της συγκεκριμένης οπτικής…

Το θέμα που φαίνεται να μονοπωλεί την επικαιρότητα είναι η ετήσια παρέλαση για το «φερμουάρ», γιατί πολύ απλά περί αυτού πρόκειται. Εύλογα διερωτώμεθα, γιατί όχι παρελάσεις και για τους/τις straight, τους/τις παρθένους/ες, τους/τις άγαμους/ες (celibate στην αγγλική γλώσσα, που δηλοί τους/τις απέχοντες από κάθε σεξουαλική πράξη), κ.ο.κ.; Γιατί βάσει της νεοταξικής οπτικής οι ΛΑΟΤΚΙ+ προβάλλονται ως οι νεωτεριστές εκλεκτοί και οι υπόλοιποι θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας ως «συντηρητικοί»;

Η συγκεκριμένη οπτική θεωρείται «προοδευτισμός» ή είναι de facto κεκαλυμμένος σκοταδισμός; Μάλλον το δεύτερο, γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η διεθνώς συντονισμένη λογοκρισία, η υπερβολή του γραφικού, και η εδραιωμένη φασιστική αντίληψη που χαρακτηρίζει αυτόματα κάθε μη ομοφυλόφιλο ως «ομοφοβικό» όταν εκείνοι είναι όντως «ετεροφοβικοί» βάσει των παραπάνω;

Γιατί πρέπει αθώα παιδιά να εκτίθενται σε ανάρμοστες εικόνες τόσο κατά την «παρέλαση» τους όσο και κατά τη γυμνή ποδηλατοδρομία της Θεσσαλονίκης; Να τονιστεί ότι η δημόσια επίδειξη ερωτοτροπιών ακόμη και των straight μπροστά σε ανήλικα παιδιά είναι εξίσου κατακριτέα. Αν ένας άνθρωπος κυκλοφορούσε γυμνός με το ποδήλατο του, θα συλλαμβανόταν επ’ αυτοφώρω και θα δικάζονταν για προσβολή της δημόσιας αιδούς, όμως, στην περίπτωση των ΛΑΟΤΚΙ+ δεν ισχύουν οι νόμοι; Η Πολιτεία (και συγκεκριμένα οι αρμόδιοι εισαγγελείς ή ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) παραβλέπει το γεγονός ότι τόσο στη Δημοκρατία όσο και στη Δικαιοσύνη, τα δικαιώματος του ενός τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου; Αυτή η μικρή νεοταξική ομάδα εμπράκτως ελέγχει κυβερνήσεις και τη δικαιοσύνη;

Παραδόξως οι ίδιοι άνθρωποι που αντιτίθενται στις εθνικές παρελάσεις, στηρίζουν και προωθούν εμμονικά τις παρελάσεις Gay Pride που όχι μόνον είναι ανούσιες αλλά και χαμηλής αισθητικής αντίληψης. Πότε είδαμε τελευταία τόσους ανθρώπους να σηκώνονται από τον καναπέ τους και να διαδηλώνουν, όταν υπήρξαν σημαντικά εθνικά και πανανθρώπινα θέματα με μειωμένη συμμετοχή διαδηλωτών; Μήπως πολλά θέματα ελέγχονται και κατευθύνονται από τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε., ιδιαίτερα στη χώρα μας που κατατάσσεται ιδιαιτέρως χαμηλά στη δημοσιογραφική ανεξαρτησία (Και που πολλοί πλέον απεχθάνονται τους δημοσιογράφους);

Το να είναι κάποιος «υπερήφανος» (proud, από το «Pride») για την οποιαδήποτε σεξουαλική επιλογή του, αποτελεί μία ρηχή θεώρηση του ανθρώπου ως αυτεξούσιο ων, και ευτελίζει την ίδια τη σημασία της λέξης «άνθρωπος». Το αυτό βέβαια ισχύει και για τους straight. Συνήθως είμαστε υπερήφανοι που βραβευτήκαμε για τις άριστες φοιτητικές ή αθλητικές επιδόσεις μας, την καταξιωμένη πορεία της καριέρας μας, ή κάποια πράξη αλτρουισμού που αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε. Δηλαδή, ο άνθρωπος εξαντλεί τη μεταφυσική ή φιλοσοφική οντότητα του, μόνο στη σεξουαλικότητα του; Δηλαδή, αν το κεφάλι μας αδυνατεί να δει υψηλότερα από τη σάρκα, δεν είμαστε αξιοθρήνητα όντα;

Τέλος, αξιοσημείωτος είναι ο εμετικός πολιτικός και εμπορικός καιροσκοπισμός, όταν οι ίδιοι εμπράκτως δεν ενδιαφέρονται για πλειάδα θεμάτων που άπτονται της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών (Ενδεικτικά, Ελληνική εταιρεία fast-food, Ελληνική εταιρεία στρωμάτων και διεθνής εταιρεία τηλεφωνίας, μεταξύ των άλλων, έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να προβληθούν και να διαφημιστούν).

Όταν υπάρχουν ανοιχτά σημαντικά κοινωνικά θέματα τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, το ετήσιο προκλητικό πάρτι των ΛΑΟΤΚΙ+, δεν τεκμηριώνει τα «δικαιώματα» της συγκεκριμένης μερίδας ανθρώπων που είναι αδελφοί μας, αλλά, προβάλλοντας την αποδοχή του γραφικού και της υπερβολής της συγκεκριμένης οπτικής που συνειδητοποιημένα προκαλεί (και συνειδητά στοχεύει και λοιδορεί τους Χριστιανούς), μάλλον αντίθετα λειτουργεί…

ΥΓ Προς αποφυγήν τυχόν παρανόησης, δηλώνω απερίφραστα ότι δεν είμαι ομοφοβικός, φασίστας, δεξιός, ή ακροδεξιός, αλλά, εραστής της λογικής, της ισονομίας και της ανάτασης του ανθρώπινου πνεύματος.