Η λιτανεία της Αγίας Φωτεινής την Κυριακή στην Νέα Σμύρνη.
Το ίδιο γίνεται και στον Επιτάφιο. Περνά ο Επιτάφιος, ακόμη και σε χωριά κι όλοι είναι μέσα στο καφενείο και μπεκροπίνουν.
Μετά
λέμε "πού είναι ο Θεός;" Ε, στην καφετέρια που απλώνουμε τις αρίδες
μας, είναι ο Θεός. Όπως είμαστε εμείς αραχτοί και σκασίλα μας, έτσι κι ο
Θεός. Καφέ πίνουμε και Τον γράφουμε, καφέ πίνει και μας γράφει. Έχουμε
και παράπονα ότι Θεός δεν υπάρχει.
Λένα Σεπτέμβρη
2 σχόλια:
Η αγανάκτηση της συντάκτριας του σχολίου για το απίστευτο κατάντημα μερίδας συμπατριωτών μας , τη γέμουσα ασεβείας και πνευματικής καταπτώσεως, τυγχάνει απολύτως κατανοητή και δικαιολογημένη.
Από κει και πέρα, θεωρώ επιεικέστατα ατυχείς, απαράδεκτες και ασεβείς τις φράσεις του σχολίου "Όπως είμαστε εμείς αραχτοί και σκασίλα μας, έτσι κι ο Θεός. Καφέ πίνουμε και Τον γράφουμε, καφέ πίνει και μας γράφει", οι οποίες δεν δικαιολογούνται εν ονόματι οιασδήποτε σκοπιμότητος.
Όταν ομιλούμε και γράφουμε για τον εν Τριάδι Θεό, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις εκφράσεις μας. Επίσης να μιλάμε γι Αυτόν, μόνο εάν υπάρχει απόλυτη ανάγκη. "Οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίω", εντέλλεται ο ίδιος ο Θεός.
Επαναλαμβάνω, η συντάκτρια του σχολίου τυγχάνει αξιέπαινη για την ευαισθησία της, αλλά οι συγκεκριμένες εκφράσεις , οι αναφερόμενες στον Κύριο του παντός, έπρεπε, οπωσδήποτε, να αποφευχθούν.
Ψυχραιμία!!!
Δημοσίευση σχολίου