Στίχοι
Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος,
Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος.
Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος.
Ύμνος
στον Άγιο Κωνσταντίνο.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Στον Κωνσταντίνο εμφανίστηκε ολόλαμπρος ο Σταυρός
είδε ο Κωνσταντίνος, θαύμασε και δόξασε τον Θεό Πατέρα
ήταν από τον Υιό Του Σημείον μέγα!
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον Σταυρό:
είναι το σημείο του Πάθους και των πρόσκαιρων δεινών,
αλλά και το Σημείο της τελικής μας νίκης, κατά των παθών!
Με αυτό το Σημείο, πού θαύματα ενεργεί,
έβαλε ο Κωνσταντίνος αρχή και κατέκτησε την οικουμένη.
Καταμεσής της Ρώμης των ειδώλων, πού τον Σταυρό εδίωκε,
αυτός ύψωσε τον Σταυρό προς δόξαν Θεού.
του Σωτήρος Χριστού!
Το ξύλο αυτό πού επί τρεις αιώνες σπασμένο ήταν, καταραμένο
τώρα έγινε γιά την Νέα Ρώμη Σημείο μέγα και ιερό!
Επί τρεις αιώνες ο Σταυρός δεχόταν εμπτυσμούς-
και η γη, των αιμάτων των άγιων μαρτύρων, τους ποταμούς.
Δυναστείες ολόκληρες, αυτοκράτορες επηρμένοι και δυσώδεις,
ο ένας μετά τον άλλο συνετρίβησαν,
σαν εύθραυστα καλάμια, οι θηριώδεις-
Μα το σημείο του Σταυρού παρέμεινε όρθιο, ακτινοβόλο-
θαυμαστός και πανενδόξως κατηύγασε τον κόσμο όλο!
Ο Κωνσταντίνος το αναγνώρισε και το ανύψωσε, ακόμη πιο ψηλά.
Γι’ αυτό το όνομά του στο εορτολόγιο
λάμπει με γράμματα χρυσά!
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Μάιος), Εκδ. Αθως, 2010.
iconandlight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου